Μια καλή ερώτηση προς τους Συριζαίους είναι «τι θα κάνετε με την φορολογία, έτσι και βρεθείτε στην εξουσία». Το γράφω διότι δεν ακούω κανέναν Νεοδημοκράτη στα πάνελ να ρωτά τέτοια πράγματα, την στιγμή που μόλις πριν τέσσερα χρόνια η εξουσία τους κερδήθηκε πρωτίστως λόγω των φόρων. Οι Συριζαίοι φορολογούσαν σαν μανιακοί και οι Νεοδημοκράτες υπόσχονταν μείωση φόρων. Και μάλιστα, με την ολοκλήρωση της τετραετίας, η μείωση των φόρων είναι από τα μέτρα που μεταβλήθηκαν από υπόσχεση σε πράξη.
Υπάρχει κι άλλος ένας βασικός λόγος για να γίνεται αυτή η ερώτηση. Ο Σύριζα δεν λέει κουβέντα για μείωση άμεσων φόρων. Δεν είναι άλλωστε στην λογική του. Οι υποσχέσεις του περιορίζονται στους έμμεσους φόρους ή στον ΦΠΑ, αλλά όσον αφορά τους άμεσους φόρους η διάθεση τους κατευθύνεται προς την αύξηση κι όχι την μείωση τους. Αυτό είναι εξάλλου συνεπές με την θεωρία τους. Κρατιστές είναι οι άνθρωποι, λεφτά στα δημόσια ταμεία θέλουν και όχι να έχει χρήμα η ελεύθερη οικονομία για να αναπτύσσεται.
Αν το καλοσκεφτούμε, ως τώρα μόνο αυξήσεις της άμεσης φορολογίας έχει εξαγγείλει ο Σύριζα. Αύξηση στον φόρο μερισμάτων και αύξηση της φορολογίας στις γονικές παροχές πάνω από 250.000 ευρώ. Είναι ταξικά αυτά τα δυο, υποστηρίζουν. Μπούρδες. Το μεν πρώτο είναι καθαρά προϊόν της αντιεπενδυτικής τους μανίας, το δε δεύτερο είναι ένα απωθημένο τους έναντι του Μητσοτάκη προσωπικά, που το έχουν αναγάγει σε δήθεν μέγιστη πολιτική επιλογή.
Εγώ επιμένω ότι θα είναι καλό να γίνεται συζήτηση περί της φορολογικής πολιτικής, διότι εκεί ξεδιπλώνεται υποχρεωτικά η συνολική λογική τους. Σε τέτοιες συζητήσεις θα μιλήσουν για πλαφόν στα κέρδη όλων των επιχειρήσεων (αν είναι δυνατόν), για επανακρατικοποίηση της Εθνικής Τράπεζας (σε ποιον αιώνα ζούμε;), για επαναγορά της ΔΕΗ (με τι λεφτά, αλήθεια;) και όλα τα υπόλοιπα παλαβά που πετάνε σκόρπια από δω κι από κει. Οι άνθρωποι δεν έχουν αλλάξει, μην βαυκαλίζεστε. Απλώς βρείτε τον τρόπο να τους αποκαλύψετε.
Δεν θέλουν πολύ, με το παραμικρό παίρνουν φωτιά και τα μπουμπουνάνε. Λίγο σπρώξιμο θέλουν και φανερώνουν τον πραγματικό τους εαυτό που κρύβουν πίσω από δήθεν κεντρώες στροφές και ήπιες συμπεριφορές στα τηλεοπτικά πάνελς. Ένα κουμπάκι είναι, αρκεί να βρεθεί και βγαίνει αυτομάτως από μέσα τους ο εαυτός που πάνε να κρύψουν.