Η - με μεγάλο ενδιαφέρον - αναμενόμενη νέα διάσκεψη της «Ομάδας Επαφής για την Άμυνα στην Ουκρανία» (Ukraine Defense Contact Group) πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή 20 Ιανουαρίου όπως και οι προηγούμενες δύο στην αμερικανική αεροπορική βάση του Ράμσταϊν στην Γερμανία.
Θα λέγαμε ότι η συμμετοχή της χώρας ήταν μάλλον υποβαθμισμένη καθόσον εκπροσωπήθηκε από τον Υφυπουργό Εθνικής Άμυνας κ. Νίκο Χαρδαλιά και όχι από τον ίδιο τον Υπουργό Νίκο Παναγιωτόπουλο όπως οι λοιπές χώρες όταν μάλιστα παραβρέθηκε και ο ίδιος ο ΓΓ/ΝΑΤΟ κ. Γενς Στόλτενμπεργκ. Επιπροσθέτως, σημειώνεται ότι απών ήταν και ο ΑΓΕΕΘΑ όταν συμπροέδρευσε ο Αμερικανός ομόλογος του.
Σε αυτήν τη διάσκεψη ενώ αποφασίστηκε η εντατικοποίηση της στρατιωτικής βοήθειας στην Ουκρανία δεν επιτεύχθηκε τελικά συμφωνία μεταξύ των δυτικών συμμάχων για παραχώρηση μεγάλου αριθμού δυτικής προελεύσεως Αρμάτων Μάχης (Τανκς) όπως M1A1 ABRAMS και LEOPARD 2 τα οποία επιζητούσε διακαώς το Κίεβο αλλά και οι ΗΠΑ.
Αυτό θα δημιουργούσε μία από τις βασικές προϋποθέσεις προκειμένου η Ουκρανία να συγκροτήσει και να εξοπλίσει την αναγκαία στρατηγική εφεδρεία η οποία θα εκτελέσει επιθετική επιστροφή (όπως λέμε στην στρατιωτική γλώσσα) και να ανακαταλάβει τα κατεχόμενα από την Ρωσία ουκρανικά εδάφη όπως είχαμε αναλύσει σε σχετικό άρθρο μας στο Liberal την 9 Ιανουαρίου (Τι στα αλήθεια χρειάζεται η Ουκρανία για μία στρατηγική νίκη).
Πριν προχωρήσουμε, κρίνεται σκόπιμο να θυμίσουμε ότι η Ομάδα Επαφής στην οποία προεδρεύει ο Υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ Λόιντ Όστιν έχει συγκροτηθεί από την Ουάσιγκτον στην αρχή του πολέμου στην Ουκρανία με σκοπό τον εντοπισμό, τον συγχρονισμό και τη διασφάλιση της παροχής των στρατιωτικών δυνατοτήτων που χρειάζονται οι Ουκρανοί για να υπερασπιστούν τη χώρα τους απέναντι στην ρωσική επιθετικότητα. Σε αυτήν την Ομάδα συμμετέχουν 40 χώρες της λεγόμενης Δύσης οι οποίες έχουν ταχθεί στο πλευρό της Ουκρανίας στον πόλεμο που προξένησε με τη στρατιωτική της εισβολή η Ρωσία και συνεδρίασε για πρώτη φορά την 26 Απριλίου 2022.
Το παράδοξο είναι ότι ενώ ο Αμερικανικός Στρατός διαθέτει ως πλεόνασμα στις αποθήκες του περί τα 1500 Άρματα M1A1 ABRAMS, η Ουάσιγκτον πιέζει την Γερμανία και άλλους συμμάχους που διαθέτουν στο οπλοστάσιο τους, για παραχώρηση LEOPARD 2. Τις προηγούμενες δύο εβδομάδες είχαν ενταθεί οι παρασκηνιακές διαβουλεύσεις για το θέμα αυτό, ενώ δημοσιογραφικές πληροφορίες έφεραν ως πιεζόμενη για έναν μικρό αριθμό και την Ελλάδα η οποία διαθέτει 183 αυτού του τύπου Άρματα και 170 LEOPRAD2 HEL τα οποία είναι ανάμεσα στα πλέον σύγχρονα. Ο αριθμός των LEOPRAD 2 κατά χώρα αναφέρεται σε πρόσφατο άρθρο του Διεθνούς Ινστιτούτου Στρατηγικών Σπουδών (IISS).
Πιστεύεται ότι οι Αμερικάνοι φοβούνται ότι αν τα ABRAMS πέσουν στα χέρια των Ρώσων θα αποκαλυφθούν απόρρητες πληροφορίες που αφορούν στη θωράκιση «απεμπλουτισμένου ουρανίου» (DU) την οποία διαθέτουν μόνο τα αμερικανικά άρματα. Ένας άλλος λόγος είναι ότι εκτός του ότι είναι βαρύτερα, οι τεράστιες καταναλώσεις του τουρμποκινητήρα απαιτούν και την παραχώρηση επίσης μεγάλου αριθμού βαρέων βυτιοφόρων που έχοντας υπόψη τις ιδιαιτερότητες του εδάφους θα είναι δυσχερές αν όχι αδύνατον να κινηθούν εκτός οδών. Για τους παραπάνω λόγους οι Ρώσοι κατά την πρώτη φάση των επιχειρήσεων προς το Κίεβο εγκατέλειψαν πολλά Άρματα T-80U τα οποία είχαν σύστημα ισχύος με τουρμπίνα.
Από την πλευρά τους οι Γερμανοί μπορεί να μην έχουν συμφωνήσει μέχρι τώρα για να δοθούν LEOPARD 2 αλλά και δεν απέκλεισαν να το κάνουν στο μέλλον, ίσως για να κερδίσουν κάποιο χρόνο ενώ θέτουν ως προϋπόθεση να δώσει και η Αμερική τα δικά της ABRAMS. Πολλοί αναλυτές αποδίδουν τον σκεπτικισμό αυτόν στις βασικές αρχές του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος (SPD) του Καγκελαρίου Σόλτς.
Η δική μας η εκτίμηση είναι ότι ακόμα και αν θα ήταν στην εξουσία η Χριστιανοδημοκρατική Ένωση (CDU) οι ίδιες περίπου επιφυλάξεις θα υπήρχαν, καθόσον παραδοσιακά φαίνεται ότι οι Γερμανοί δεν επιθυμούν κλιμάκωση με την Ρωσία και φυσικά να δει ο κόσμος ξανά, μετά από τόσες δεκαετίες από τον ΒΠΠ, γερμανικά Άρματα Μάχης στις στέπες της Ουκρανίας κινούμενα προς την Ρωσία. Για να αμβλύνει μάλιστα τις εντυπώσεις, ο νεοδιορισθείς Υπουργός Άμυνας Μπόρις Πιστόριους, μέχρι τώρα Υπουργός Εσωτερικών στην Κάτω Σαξονία, δήλωσε ότι μπορεί να μην είναι σε θέση να πει πότε η χώρα του θα αποφασίσει για το θέμα, αλλά η Γερμανία θα ενεργήσει γρήγορα αν επιτευχθεί ομοφωνία μεταξύ των Συμμάχων.
Να επισημάνουμε ότι ούτε οι άλλες συμμαχικές χώρες που διαθέτουν LEOPARD 2 μπορούν να δώσουν τέτοια άρματα στην Ουκρανία αν δεν συμφωνήσει η ίδια η Γερμανία, αφού με βάση τις συμβάσεις πώλησης που έχουν υπογραφεί πρέπει να δώσει άδεια (αλλαγή στο πιστοποιητικό τελικό χρήστη-EUC). Έστω και αν ο σκληροπυρηνικός Πρωθυπουργός της Πολωνίας Ματέους Μοραβιέτσκι (η Πολωνία διαθέτει 240) δήλωσε με μεγάλη δόση αμετροέπειας και με άγνοια των διεθνώς νομικά ισχυόντων ότι μπορεί να στείλει LEOPARD 2 στην Ουκρανία έστω και χωρίς την άδεια του Βερολίνου. Ο Πολωνός Υπουργός Άμυνας Ράου δεν δίστασε να είναι εξ ίσου επιθετικός προς την Γερμανία λέγοντας «ότι θα χαθούν ζωές Ουκρανών λόγω της απροθυμίας της να δράσει».
Η δικαιολογημένη, αναντίρρητα, απογοήτευση που επικράτησε στο Κίεβο για το γεγονός ότι δεν αποφασίστηκε την προηγούμενη Παρασκευή η παραχώρηση στην Ουκρανία σχετικά συγχρόνων Αρμάτων Μάχης, ενισχύθηκε από τη δήλωση του Αμερικανού ΑΓΕΕΘΑ (Πρόεδρος του Μικτού Επιτελείου) Μαρκ Μίλεϊ ότι «για φέτος (2023), θα είναι πολύ δύσκολο να εκδιωχθούν στρατιωτικά οι ρωσικές δυνάμεις». Ενώ και οι δύο πλευρές προετοιμάζονται για μείζονες επιχειρήσεις την Άνοιξη. Κάτι ανάλογο είχε εκφράσει και τον περασμένο Σεπτέμβριο μαζί με την αναγκαιότητα αναζήτησης ευκαιρίας για διαπραγμάτευση.
Παράλληλα, ο Αμερικανός Στρατηγός εκτίμησε ότι ο Ουκρανικός Στρατός θα πρέπει να είναι εξαιρετικά εκπαιδευμένος στη χρήση του εξοπλισμού που θα του παραχωρηθεί για να εκτελέσει επιτυχώς την στρατηγική του αντεπίθεση, κάτι που ο γράφων έχει επισημάνει σε άρθρο του στο Liberal (30 Απριλίου) με τίτλο «Θα μπορούσε η Ουκρανία να κερδίσει τον πόλεμο;».
Τέλος, ένα άλλο ζήτημα που προκαλεί σκεπτικισμό αν όχι απογοήτευση στον Κίεβο και προσωπικά στον Πρόεδρο Ζελένσκι είναι ότι μπορεί το μέτωπο της Δύσης απέναντι στην Ρωσία να παρουσιάζεται ακόμα αρραγές αλλά έχουν διαφανεί μικροί αλλά σημαντικοί τριγμοί όπως αναφέρεται στην προχθεσινή έκδοση των New York Times. Ο Ζελένσκι και οι Υπουργοί του πάντα ευχαριστούν για τη βοήθεια της Δύσης αλλά δεν σταματούν να τονίζουν ότι δεν είναι επαρκής ενώ χάνεται και πολύτιμος χρόνος. Κάτι που δυστυχώς επεσήμανε και ο ίδιος ο Αμερικανός Υπουργός Άμυνας Λόιντ Όστιν «οι μέρες που περνάνε δεν είναι με την πλευρά της Ουκρανίας».
* Ο Αντιστράτηγος ε.α. Κωνσταντίνος Λουκόπουλος είναι Γεωστρατηγικός Αναλυτής
