Πέντε αλλαγές στον τρόπο διεξαγωγής ενός πολέμου στους στρατιωτικούς σχεδιασμούς φέρνει ο επί δύο ετών πόλεμος στην Ουκρανία, σύμφωνα με δημοσίευμα του Bloomberg, το οποίο και σημειώνει πως «στρατιωτικοί αναλυτές, παγκόσμιοι ηγέτες όπως και απλοί πολίτες, προσπαθούν να αντλήσουν διδάγματα από τις καταστροφικές επιπτώσεις των εχθροπραξιών».
Αναλυτικότερα, οι αλλαγές είναι:
1. Go Small
Σύμφωνα με το δημοσίευμα, αντί για τανκς και αεροπλάνα, τα ευκίνητα drones έχουν αναδειχθεί ως το πιο αποτελεσματικό όπλο στο πεδίο των συγκρούσεων. Σκοτώνουν στρατιώτες, ανατινάζουν τεθωρακισμένα σπέρνοντας τον όλεθρο στο μέτωπο του πολέμου.
Η χρήση από την Ουκρανία φθηνών ναυτικών σκαφών με στόχο τον ρωσικό στόλο της Μαύρης Θάλασσας γίνεται πλέον μέσω τηλεκατευθυνόμενων όπλων δια θαλάσσης. Και η υπεροχή των drones έχει προκαλέσει ένα άλλο είδος ανταγωνισμού: τον αγώνα για την απενεργοποίησή τους μέσω της εμπλοκής σήματος.
2. Διαλέξτε πλευρά
Ο πόλεμος στην Ουκρανία έχει δημιουργήσει έναν πιο διπολικό κόσμο. Οδήγησε τη Σουηδία και τη Φινλανδία να βρουν καταφύγιο στην «αγκαλιά του ΝΑΤΟ», αφού επί τόσο καιρό αντιστέκονταν να ενταχθούν στη Βορειοατλαντική Συμμαχία υπό τον φόβο ότι θα ανταγωνιστούν τη Ρωσία.
Οι εξελίξεις στην Ουκρανία ανανέωσαν επίσης τις συνομιλίες της κυβέρνηση του Κιέβου για ένταξη στο ΝΑΤΟ όσο και την Ευρωπαϊκή Ένωση, αφού οι προοπτικές της ήταν επί χρόνια στον «πάγο».
Θα πρέπει, πάντως, να σημειώσουμε ότι δεν έχουν δείξει μεγάλη προθυμία όλες οι χώρες να διαλέξουν πλευρά. Η Τουρκία, ως μέλος του ΝΑΤΟ που αυτοχαρακτηρίζεται ως μεσολαβητής μεταξύ αντιμαχόμενων φατριών, δεν εντάχθηκε στις δυτικές κυρώσεις σε βάρος του Κρεμλίνου. Στην Ευρώπη αρχίζουν να αμφιβάλουν για τη σταθερότητα του υπερατλαντικού τους συμμάχου.
3. Δεν είναι πανάκεια οι κυρώσεις
Η G7, η ομάδα των επτά ισχυρότερων οικονομιών παγκοσμίως, έχει επιβάλει μια σειρά από κυρώσεις σε βάρος του Κρεμλίνου τα τελευταία δύο χρόνια, αποκόπτοντας τις αγορές της Ρωσίας από τους τομείς της ενέργειας, των βασικών αγαθών και της τεχνολογίας.
Οι κυρώσεις αυτές έχουν μπλοκάρει σε σημαντικό βαθμό την πρόσβαση της Μόσχας στο διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα, έχουν παγώσει τα αποθεματικά της Κεντρικής Τράπεζας όπως και τα περιουσιακά στοιχεία εκατοντάδων ατόμων και φορέων.
Ωστόσο, η επιβολή των δυτικών σοβαρών κυρώσεων σε βάρος του Κρεμλίνου, δεν απέτρεψαν τη συνέχιση του πολέμου του Πούτιν, ούτε οδήγησαν στην κατάρρευση της οικονομίας της. Αυτό οφείλεται εν μέρει στην ικανότητα της χώρας να παρακάμπτει τους περιορισμούς ή να μετριάσει τις επιπτώσεις τους.
4. Η ανεξαρτησία της εφοδιαστικής αλυσίδας είναι υψίστης σημασίας
Ο πόλεμος στην Ουκρανία έχει αποκαλύψει τη ζωτική σημασία των εγχώριων αλυσίδων ανεφοδιασμού. Όταν η κυβέρνηση του Κιέβου χρειάζεται περισσότερες στρατιωτικές προμήθειες, συνήθως πρέπει να διαπραγματευτεί με τους συμμάχους. Όταν το κάνει η Ρωσία, είναι πιο συχνά σε θέση να ενισχύσει την παραγωγή σε βιομηχανίες που ελέγχει, πληρώνοντας σε ρούβλια.
Αν και η Ρωσία αντιμετωπίζει κάποιες ελλείψεις και τα προϊόντα της τείνουν να είναι κατώτερα από εκείνα των αντιπάλων της, μπορεί πιο εύκολα να κινηθεί εν καιρώ πολέμου. Δημιούργησε επίσης διαδρομές ανεφοδιασμού μέσω τρίτων χωρών για να πάρει στα χέρια της απαγορευμένα εξαρτήματα.
Αντιθέτως, τα ευρωπαϊκά κράτη καθυστέρησαν να ενισχύσουν τη στρατιωτική παραγωγή και να καταπολεμήσουν την αποφυγή των κυρώσεων. Η ικανότητα παραγωγής και προμήθειάς τους σε πυροβολικό υστερεί σε σχέση με της Ρωσίας, αφήνοντας το Κίεβο μόνο του να μεριμνά για τα πυρομαχικά καθώς ο πόλεμος εισέρχεται στον τρίτο χρόνο.
5. Θα μπορούσε να συμβεί ξανά ένας πόλεμος με Ρωσία
Σε ομιλία του, λίγο μετά την έναρξη του πολέμου του Πούτιν στην Ουκρανία, ο Γερμανός Καγκελάριος Όλαφ Σολτς έκανε λόγο για «Zeitenwende», δηλαδή για μια βαθιά καμπή στην ιστορία.
Ο όρος αυτός συμβολίζει τον τρόπο με τον οποίο οι ένοπλες συρράξεις διέλυσαν την αισιοδοξία - κάποιοι θα μπορούσαν να πουν, την άρνηση - της Ευρώπης να πιστεύει ότι, ένας πόλεμος αυτού του μεγέθους δεν θα μπορούσε ποτέ να συμβεί στο έδαφός της.
Χώρες όπως η Δανία και η Γερμανία εργάζονται για να ενισχύσουν την άμυνά τους, με διαφορετικά επίπεδα αποφασιστικότητας. Υπολογίζουν ότι, μέσα σε λίγα χρόνια, ο Βλαντιμίρ Πούτιν μπορεί να είναι έτοιμος να επιτεθεί σε χώρα του ΝΑΤΟ.
«Αυτή η σύγκρουση πιθανότατα θα φέρει επανάσταση στο μέτωπο του πολέμου περισσότερο από κάθε άλλη μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο», δήλωσε ο Ρουσλάν Πούχοφ, επικεφαλής του Κέντρου Ανάλυσης Στρατηγικών και Τεχνολογιών, ενός αμυντικού think tank στη Μόσχα.
