Στη Γαλλία ξεκίνησε ήδη ο προεκλογικός αγώνας για τις προεδρικές του ερχόμενου Μαΐου. Ενδεικτικό ένα ντιμπέιτ αυτή την εβδομάδα που προμηνύει εξελίξεις στην ακροδεξιά.
Σύμφωνα με τη Deutsche Welle, ήταν μια αντιπαράθεση-σοκ των δύο ακραίων ιδεολογιών, της ριζοσπαστικής αριστεράς κατά της ακραίας ακροδεξιάς. Ήταν μια συγκλονιστική δίωρη ρητορική κονταρομαχία του Ζαν Λυκ Μελανσόν κατά του Ερίκ Ζεμούρ, προσκεκλημένων στο κανάλι BFM TV την Πέμπτη το βράδυ.
Για το γαλλικό κοινό ήταν ταυτόχρονα ένα πολιτικό γεγονός: Η έναρξη της προεκλογικής εκστρατείας για τις προεδρικές του Μαΐου, παρά το ότι πολλές υποψηφιότητες δεν έχουν ακόμα αναγγελθεί επίσημα. Ανάμεσά τους και αυτή του Ερίκ Ζεμούρ, που παρ’ όλα αυτά θεωρείται σίγουρη, αφού ο ίδιος δήλωσε : «Έχω δικαίωμα να διαλέξω πότε θα την ανακοινώσω». Την επομένη, το ερώτημα όλων ήταν «ποιος κέρδισε;»«Κανείς ή και οι δύο, ανάλογα ...» εκτιμά η Λιμπερασιόν.
Ταλαντούχοι ομιλητές και οι δύο ανέπτυξαν τις θέσεις τους. Ο Ζαν Λυκ Μελανσόν, κορυφαία μορφή της γαλλικής Αριστεράς, που πρώτος απ’ όλους ανακοίνωσε την υποψηφιότητά του από τις αρχές του χρόνου και έχει συγκεντρώσει στην ειδική πλατφόρμα υποστήριξης πάνω από 200.000 υπογραφές πολιτών, μίλησε για τις κοινωνικές και οικολογικές προτάσεις του. Παράλληλα, μπρος στην εμμονή Ζεμούρ για την ανάγκη «αφομοίωσης» των ξενόφερτων στη γαλλική κοινωνία, και όχι απλής ένταξης, ο Μελανσόν ανέπτυξε με θέρμη το νέο πιστεύω του γύρω από τη θεωρία της « créolisation » (κρεολισμός) που εισήγαγε ο Εντουάρ Γκλισάν, συγγραφέας και φιλόσοφος από τη Μαρτινίκα (Γαλλικές Αντίλλες).
Κατά τον Μελανσόν, η συνένωση και μίξη πολλών διαφορετικών πολιτισμών σε ένα μέρος του κόσμου έχει συχνά σαν αποτέλεσμα νέα απρόβλεπτα θετικά δεδομένα για τη συμβίωση, καθώς και τη δημιουργία μιας κρεολικής γλώσσας που γίνεται μητρική για το κοινωνικό σύνολο. Από γλωσσολογικής απόψεως η κρεολική γλώσσα θεωρείται «το ίδιο περίπλοκη και πλούσια όσο οιαδήποτε άλλη γλώσσα».
Μονομανής γύρω από το θέμα της «αφομοίωσης» και υποστηρικτής μιας αλώβητης γαλλικής ταυτότητας ο 63χρονος σήμερα Ερικ Ζεμούρ δεν διστάζει να επικρίνει τους μετανάστες ακόμα και για τα μουσουλμανικά ονόματα που κατά παράδοση δίνουν στα παιδιά τους, δείγμα – για αυτόν - έλλειψης της θέλησης για αφομοίωση.
Φέρνει μάλιστα σαν παράδειγμα τον εαυτό του: εβραϊκής καταγωγής από την Αλγερία (Berbère) υπογραμμίζει τα καθαρά γαλλικά ονόματα που του έδωσαν οι γονείς του : Eric, Justin, Léon. Αρκετά νωρίς, από τα 28 του, ξεκίνησε τη δημοσιογραφική του καριέρα μετά από τη φοίτησή του στο Ινστιτούτο Πολιτικών Σπουδών. Η φήμη του αυξήθηκε από τα μέσα της δεκαετίας του 2000, με τη συμμετοχή του σε τηλεοπτικές εκπομπές.
Λίγες ώρες πριν από το «ντιμπέιτ» με τον Ζαν Λυκ Μελανσόν, ο Ερίκ Ζεμούρ ήταν προσκεκλημένος στη Βουδαπέστη από τον Βίκτωρ Όρμπαν για να συμμετάσχει στο « 4ο Συνέδριο για τη Δημογραφία». Από χρόνια δηλώνει θαυμαστής της πολιτικής του Ούγγρου πρωθυπουργού όχι μόνο για τα θέματα εθνικής ταυτότητας, κυριαρχίας και φύλαξης των συνόρων, αλλά και για την πολιτική ενίσχυσης των γεννήσεων, ώστε να μην έχει ανάγκη τη μετανάστευση.
Ο Ερίκ Ζεμούρ ανέπτυξε τη δική του συνωμοσιολογική θεωρία για τον κίνδυνο «της Μεγάλης Αντικατάστασης». Δηλαδή, το πως σιγά- σιγά, η Γαλλία αλλά και η Ευρώπη πολιορκούνται από το Ισλάμ και τους αραβομουσουλμάνους μετανάστες, τους οποίους βλέπει ως «νέους αποικιοκράτες».
Προσκεκλημένη μαζί με τον Ζεμούρ ήταν και η ανιψιά της Μαρίν Λεπέν, η Μαριόν Μαρεσάλ, υποστηρίκτρια επίσης της θεωρίας της Μεγάλης Αντικατάστασης. Στο περιθώριο του συνεδρίου η Μαρεσάλ δήλωσε μάλιστα ότι «εάν δεν γίνει τίποτα για τη δημογραφία, μέσα σε 60 χρόνια η Γαλλία θα έχει μετατραπεί σε «Ισλαμική Δημοκρατία» (République islamique).
Πολλοί αναρωτιούνται κατά πόσο είναι δυνατή η διαμόρφωση ενός πιθανού διώνυμου Ζεμούρ-Μαριόν Μαρεσάλ, αφού και οι δύο κινούνται πολιτικά στο ίδιο μήκος κύματος. Η ανιψιά όμως της Μαρίν Λεπέν δήλωσε αποφασισμένη να μη δραστηριοποιηθεί ακόμα στην πολιτική, αφήνοντας ελεύθερο το πεδίο στη θεία της για την τρίτη της εκλογική προσπάθεια.
«Ελευθερίες, αγαπημένες ελευθερίες» (Libertés, libertés cheries) είναι το σλόγκαν που διάλεξε αυτή τη φορά η Λεπέν για την εκστρατεία της. Ένα σύνθημα που συνάδει με την όλη προσπάθεια «αποδαιμονοποίησης» του κόμματός της:
Του άλλαξε το όνομα, έγινε «Εθνικός Συναγερμός», (από Εθνικό Μέτωπο), απομάκρυνε τον πατέρα, προχώρησε σε ήπιες τοποθετήσεις για την Ευρώπη και ανέπτυξε πλούσια ρητορική για κοινωνικά θέματα. Η Μαρίν Λεπέν θέλει να κυβερνήσει και μετακινήθηκε προς το κέντρο, αφήνοντας ακάλυπτη την ακροδεξιά της. Όπως η φύση όμως, έτσι και η πολιτική δεν αγαπάει τα κενά.
Οι φίλοι του Ζεμούρ δεν χρειάστηκαν και πολύ για να συνειδητοποιήσουν ότι υπάρχει ένας χώρος για κάλυψη. Έτσι από το καλοκαίρι είχαμε ήδη τις πρώτες προκλήσεις με συνθήματα και αφίσες για μια υποψηφιότητα του Ζεμούρ. Ο ίδιος δε με δηλώσεις του, δεν έχει διστάσει να διαβεβαιώσει χωρίς περιστροφές ότι κατά τη γνώμη του «η Μαρίν Λεπέν δεν πρόκειται ποτέ να κερδίσει». Ο κίνδυνος για τη Λεπέν προέκυψε τελικά από τα δεξιά της…
Τα μέσα ενημέρωσης προωθούν παράλληλα με το δικό τους τρόπο τον Ερίκ Ζεμούρ στο σκηνικό του «μελλοντικού υποψηφίου», του οποίου η προσωπική ζωή θεωρείται αυτομάτως εκτεθειμένη, και οι παπαράτσι είναι ανομολόγητα προσκεκλημένοι. Η μεγάλη πρόκληση αυτήν την εβδομάδα ήρθε από το θεωρούμενο ως «σοβαρό» περιοδικό Paris Match που έχει στο εξώφυλλό του τον όχι ακόμα υποψήφιο Ερίκ Ζεμούρ στη θάλασσα μαζί με την 28χρονη σύμβουλο επικοινωνίας νεαρή Σαρά Ναφό ( Sarah Knafo). Ο Ζεμούρ δήλωσε ότι θα προσφύγει στη Δικαιοσύνη για υποβολή μηνύσεων στα περιοδικά Paris Match και Voici.
Πηγή: DW
