Ο μισθοφόρος της ομάδας Wagner Μαράτ Γκαμπιντουλίν είναι ο πρώτος μαχητής στον σκιώδη στρατό του Ρώσου προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν που με το βιβλίο του «Βάγκνερ. Ο μυστικός στρατός του Πούτιν» (εκδόσεις Econ), το οποίο μόλις κυκλοφόρησε στα γερμανικά, αποκαλύπτει με ποιον τρόπο η Ρωσία υποστήριξε έμπρακτα τον πρόεδρο της Συρίας Μπασάρ αλ Άσαντ ή τους αυτονομιστές στην ανατολική Ουκρανία, όπως μεταδίδει η Deutsche Welle.
«Η σωτηρία του καθεστώτος του Μπασάρ αλ Άσαντ έδωσε τη δυνατότητα στη Ρωσία να προβληθεί παγκοσμίως ως προστάτης και σωτήρας εγκληματιών κάθε είδους», γράφει ο Γκαμπιντουλίν.
Οι μισθοφόροι της ομάδας Wagner παίζουν επίσης ρόλο στο Σουδάν, το Μάλι και τη Λιβύη. Ο ίδιος ο Πούτιν είπε τον Φεβρουάριο: «Σε ό,τι αφορά την Wagner, έχω ήδη πει ότι το ρωσικό κράτος δεν έχει καμία σχέση με αυτήν». Τέτοιες εταιρείες έχουν εμπορικά συμφέροντα. «Διαπραγματεύονται οι ίδιες επί τόπου, αυτοί που κατέχουν την εξουσία τους προσκαλούν σε κρατικό επίπεδο και τους ανταμείβουν για τη δουλειά που έχουν κάνει», είπε αναφερόμενος στο Μάλι.
Ο ρόλος του Πούτιν
Αντίθετα, οι Γαλλίδες κινηματογραφίστριες Ξένια Μπολσάκοβα και Αλεξάντρα Ζουσέ, οι οποίες γύρισαν ντοκιμαντέρ με τίτλο «Wagner, ο σκιώδης στρατός του Πούτιν», τεκμηριώνουν τους στενούς δεσμούς της ομάδας με το Κρεμλίνο. Πήραν επίσης συνέντευξη από τον Μαράτ Γκαμπιντουλίν και στηρίζουν το βιβλίο του με πολλές βασικές πληροφορίες. Σε πολλά μέρη η ομάδα Wagner ταξιδεύει αποκλειστικά στην υπηρεσία του Κρεμλίνου. «Με την αποστολή μισθοφόρων, το κράτος εξοικονομεί συνταξιοδοτικές εισφορές και μισθούς που θα έπρεπε να πληρώσει σε στρατιώτες του τακτικού στρατού. Και τους επιτρέπει επίσης να εξαφανίζουν τους νεκρούς», γράφουν.
Οι επικεφαλής της οργάνωσης, η οποία στα προπαγανδιστικά της βίντεο δείχνει ένα πορτρέτο του Γερμανού συνθέτη Ρίχαρντ Wagner, είναι ο Ρώσος επιχειρηματίας Γεβγένι Πριγκόσιν και ο αντισυνταγματάρχης Ντμίτρι Ούτκιν. Ως ένδειξη του θαυμασμού του για τη μουσική, ο Ούτκιν φέρει το όνομα μάχης "Wagner". Μετά την καριέρα του στη ρωσική στρατιωτική υπηρεσία πληροφοριών GRU φέρεται να ίδρυσε από το 2014 και έπειτα μια δύναμη ταχείας επέμβασης από βετεράνους ειδικών δυνάμεων που φέρει το όνομα μάχης του.
«Ο Ντμίτρι Ούτκιν είναι μεγάλος θαυμαστής του Τρίτου Ράιχ και του Αδόλφου Χίτλερ», γράφουν οι Μπολσάκοβα και Ζουσέ. Αλλά ο Πριγκόσιν είναι ο άμεσος σύνδεσμος με το Κρεμλίνο. Όπως και ο Πούτιν, έτσι κι αυτός, που σημειωτέον καταζητείται από τις ΗΠΑ, κατάγεται από την Αγία Πετρούπολη (πρώην Λένινγκραντ). «Ο πρώην εγκληματίας που έγινε ένας από τους πιο ισχυρούς άνδρες στη Ρωσία είναι καθαρό προϊόν ενός υποκόσμου από πολιτοφύλακες, κατασκόπους, άνδρες μυστικών υπηρεσιών, αφεντικά της μαφίας και πρώην καταδίκους». Ο Πριγκόσιν εξυπηρετούσε συχνά τον Πούτιν, ο οποίος τότε εργαζόταν στη διοίκηση της πόλης της Αγίας Πετρούπολης, στο εστιατόριό του - γι' αυτό τον αποκαλούν «μάγειρα του Πούτιν».
Υπεράσπιση των «εργατών του πολέμου»
Συνολικά περίπου 5000 μαχητές φέρεται να είναι ενεργοί για την ομάδα Wagner σήμερα. Ένας από αυτούς μέχρι το 2019 ήταν και ο επί πληρωμή δολοφόνος Γκαμπιντουλίν, ο οποίος έπαιρνε έως και 3.000 ευρώ το μήνα. Στο βιβλίο του για τη φρίκη του πολέμου, που μοιάζει σε μεγάλο βαθμό με ανταπόκριση από το μέτωπο, παραπονιέται για τον κακό οπλισμό, τα λάθη στη διεξαγωγή μαχών και τη σε ορισμένες περιπτώσεις βάναυση συμπεριφορά των εξαχρειωμένων ανδρών της Wagner.
Ο ίδιος ο Γκαμπιντουλίν δικαιολογεί τη δημοσίευση του βιβλίου με τον πόλεμο του Πούτιν κατά της Ουκρανίας, τον οποίο θεωρεί σφάλμα. Ο ίδιος ποτέ δεν ήθελε να πολεμήσει εναντίον ενός αδελφού έθνους. Οι αναγνώστες όμως δεν πρέπει να περιμένουν μεταμέλεια από τον μισθοφόρο. Ο Γκαμπιντουλίν χρησιμοποιεί το βιβλίο για να δικαιολογηθεί. Και ζητά επίσημη αναγνώριση των μαχητών των Ιδιωτικών Στρατιωτικών Εταιρειών (PMC).
Σύμφωνα με τον ίδιο, οι Ρώσοι στρατιώτες συχνά οικειοποιούνταν επιτυχίες των μισθοφόρων στον αγώνα κατά της τρομοκρατικής πολιτοφυλακής Ισλαμικό Κράτος (IS) στη Συρία. Οι μισθοφόροι αξίζουν μια θέση στα βιβλία της ιστορίας, υποστηρίζει ο Γκαμπιντουλίν: «Αυτή η νέα δομή στη Ρωσία θα χρειαστεί ακόμα πολύ χρόνο για να αποδείξει ότι δεν είναι απλώς μια δεξαμενή που μαζεύει παρίες και περιθωριακούς, αλλά μια οργάνωση που αποτελείται από πραγματικούς επαγγελματίες - τους εργάτες του πολέμου.»
Πηγή: Deutsche Welle
