Δορυφορικές φωτογραφίες δείχνουν ότι την τελευταία δεκαετία έχουν μειωθεί σημαντικά τα υπόγεια ύδατα στην Εγγύς Ανατολή, ενώ έκθεση του ΟΗΕ επισημαίνει ότι αυτό έχει γίνει πιο γρήγορα από τη δυνατότητα αναπλήρωσής τους στη Δυτική Ασία.
Σύμφωνα με την Deutsche Welle, αν και τα υπόγεια ύδατα δεν επηρεάζονται και τόσο από τη ζέστη και την ξηρασία, ωστόσο λόγω της κλιματικής αλλαγής με τις ελάχιστες βροχοπτώσεις θεωρούνται ακόμη πιο σημαντικά, αλλά συνεχώς λιγοστεύουν.
«Πιστεύω ότι δεν το σκεφτόμαστε όσο θα έπρεπε, επειδή δεν το βλέπουμε» λέει η ερευνήτρια στο Γερμανικό Ινστιτούτο Ανάπτυξης και Βιωσιμότητας Αναμπέλ Ουντρέ.
Όπως σημειώνει «αν δεις ένα μολυσμένο ποτάμι, βλέπεις αμέσως την αντίδραση των ανθρώπων ή αν δεις ότι οι βόμβες από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο εμφανίζονται στον Ρήνο, όπως το είδαμε πέρυσι μεταξύ Βόννης και Κολωνίας, βλέπεις την έλλειψη του νερού. Αλλά όταν δεν μπορείς να το μετρήσεις και δεν μπορείς να το δεις, είναι κάπως αφηρημένο και δεν σε ενδιαφέρει τόσο πολύ. Υπάρχουν όμως εκστρατείες για να το αλλάξουμε αυτό".
Το κρίσιμο ερώτημα ωστόσο παραμένει. Εάν τα υπόγεια νερά είναι αόρατα, δεν γνωρίζει κανείς την ποσότητά τους και η χρήση τους αυξάνεται, πότε υπάρχει πιθανότητα να εξαντληθούν στην περιοχή της Εγγύς Ανατολής;
Δορυφορικές φωτογραφίες δείχνουν ότι την τελευταία δεκαετία έχουν μειωθεί σημαντικά. Η Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή του ΟΗΕ για τη Δυτική Ασία σε έκθεσή της μάλιστα επισημαίνει ότι αυτό έχει γίνει πιο γρήγορα από τη δυνατότητα αναπλήρωσής τους.
Και επειδή η κλιματική αλλαγή επηρεάζει τις βροχοπτώσεις, τα ποτάμια και οι λίμνες στεγνώνουν και τα καλοκαίρια είναι ακόμη πιο μαρτυρικά, η σημασία των υπόγειων υδάτων γίνεται ακόμη πιο έκδηλη. Η αλήθεια είναι ότι παρά τις προειδοποιήσεις κανείς δεν ξέρει κατ΄ουσίαν, αν και πότε θα εξαντληθούν στην Εγγύς Ανατολής.
Την κατάσταση κάνει ακόμη πιο περίπλοκη το γεγονός ότι δεν καταγράφεται αν μια χώρα αντλεί περισσότερα υπόγεια ύδατα γειτονικές χώρες, με τις οποίες τα μοιράζεται. Υπάρχει το παράδειγμα με τη Λιβύη, την Τυνησία και την Αλγερία. Μοιράζονται την ίδια λεκάνη υπόγειων υδάτων.
Πρόσφατα έγινε γνωστό ότι η Λιβύη εκμεταλλεύεται περίπου τα μισά από τα 6.500 πηγάδια, από τα οποία επίσης αντλούν νερό η Τυνησία και η Αλγερία. Άρα;
«Η κατανόηση ανάμεσα στην άντληση των υπόγειων υδάτων και τον βαθμό αναπλήρωσής τους διαχρονικά θα δώσει την απάντηση για τη βιωσιμότητα τους» υποστηρίζει η Αναμπέλ Ουντρέ. «Και η πρόκληση είναι να εξισορροπηθούν τα ιδιωτικά με τα κοινωνικά και περιβαλλοντικά συμφέροντα».
