Την έκρυθμη κατάσταση στην οποία βρίσκονται οι σχέσεις ΗΠΑ - Ιράν μετά την εμπλοκή των Χούθι που υποστηρίζονται από τη χώρα της Μέσης Ανατολής, με τις πυραυλικές επιθέσεις κατά εμπορικών πλοίων που πλέουν στην Ερυθρά Θάλασσα, αναλύει το περιοδικό The Economist.
Στις 100 περίπου ημέρες από την επίθεση της Χαμάς στο Ισραήλ στις 7 Οκτωβρίου, ο πρόεδρος Τζο Μπάιντεν προσπάθησε να βοηθήσει το Ισραήλ να κερδίσει τον πόλεμο στη Γάζα και να αποτρέψει τη μετατροπή της σύγκρουσης σε περιφερειακό πόλεμο με το Ιράν και τους εντολοδόχους του, αναφέρει το περιοδικό.
Αυτό, σημειώνει ο Economist, αποδεικνύεται δυσκολότερο καθώς ο «άξονας αντίστασης» του Ιράν, το Ισραήλ και η Αμερική προχωρούν σε όλο και πιο επικίνδυνα χτυπήματα ο ένας εναντίον του άλλου, συμπεριλαμβανομένων των δολοφονιών.
Αν και τόσο οι δυτικές όσο και οι περιφερειακές χώρες ισχυρίζονται ότι δεν θέλουν ο πόλεμος στη Λωρίδα της Γάζας να γίνει μια περιφερειακή σύγκρουση, το Ιράν, η Χεζμπολάχ στον Λίβανο, οι Χούθι στην Υεμένη και άλλα μέλη του άξονα σε Ιράκ και Συρία μέσω των χτυπημάτων τους παίζουν ένα πολύ διαφορετικό παιχνίδι.
Εδραιώνουν υπομονετικά και μεθοδικά μια συμμαχία δυνάμεων σε ένα περιφερειακό πεδίο μάχης στη Μέση Ανατολή, όπως εξηγεί το Foreign Policy.
Η διαμόρφωση αυτού του άξονα αποτελεί άμεση πρόκληση για την περιφερειακή τάξη που η Δύση έχει δημιουργήσει και υπερασπίζεται στη Μέση Ανατολή εδώ και δεκαετίες, σημειώνει ο Economist και εξηγεί:
«Μέχρι στιγμής οι ΗΠΑ είναι προσεχτικές Δεν θέλει να παρασυρθούν σε έναν περιφερειακό πόλεμο στη Μέση Ανατολή σε μια εποχή που υποστηρίζει την Ουκρανία στον πόλεμό της εναντίον της Ρωσίας και προσπαθεί να αποτρέψει έναν άλλο πόλεμο ανάμεσα σε Κίνα και Ταϊβάν».
Επίσης, η Αμερική και το Ιράν παίζουν έτσι μια επικίνδυνη πράξη εξισορρόπησης. Το Ιράν βοήθησε τους συμμάχους του στον «άξονα αντίστασης» να οργανώσουν επιθέσεις με σκοπό να αποδυναμώσουν το Ισραήλ, να εκτοπίσουν την Αμερική και να δυσφημήσουν τα αραβικά κράτη που έχουν συνάψει ειρήνη (ή επιδιώκουν) με το Ισραήλ.
Η Αμερική προχωρεί σε περιορισμένης έκτασης αντίποινα. Και οι δύο αποφεύγουν μια ευθεία σύγκρουση. Αλλά έως πότε μπορεί να διατηρηθεί η εύθραυστη αυτή ισορροπία, διερωτάται.
