Εκατό ημέρες πέρασαν από το «Μαύρο Σάββατο» της 7ης Οκτωβρίου 2023, ημέρα εισβολής χιλιάδων τρομοκρατών από τη Λωρίδα της Γάζας σε πόλεις και χωριά του Νοτίου Ισραήλ. Εκατό ημέρες πέρασαν και η Χαμάς εξακολουθεί να κρατά ομήρους 136 Ισραηλινούς, βρέφη, άνδρες και γυναίκες κάθε ηλικίας.
Εκατό ημέρες πέρασαν και η μοίρα τους είναι άγνωστη, αφού ο Διεθνής Ερυθρός Σταυρός αδυνατεί να αποκτήσει οιαδήποτε πρόσβαση ώστε να ελεγχθεί η κατάσταση της υγείας τους. Εκατό ημέρες πέρασαν, το Ισραήλ κατηγορείται από τη Νότια Αφρική, ενώπιον του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης για τέλεση γενοκτονίας εναντίον των Παλαιστινίων. Εκατό ημέρες πέρασαν, το Ισραήλ δαιμονοποιείται και οι Εβραίοι μπήκαν πάλι στο στόχαστρο σε Ευρώπη και Αμερική.
Εκατό ημέρες πέρασαν, και ο κόσμος ξέχασε τους βιασμούς, τους ακρωτηριασμούς, τα βασανιστήρια, τους αποκεφαλισμούς 1200 Ισραηλινών πολιτών. Τις αποτρόπαιες πράξεις τους, τις αποθανάτισαν οι ίδιοι οι εγκληματίες με τα κινητά τηλέφωνα των θυμάτων τους για να τρομοκρατήσουν μια ολόκληρη κοινωνία, για να συμπαρασύρουν όλους τους εξτρεμιστές τύπου Ισλαμικού Κράτους σε μια νέα επιχείρηση γενοκτονίας σε βάρος του Εβραϊκού λαού!
Εκατό ημέρες μετά, θα ήταν εύκολο, έως και απλοϊκό να ερμηνεύσει κανείς την έξαρση του αντισημιτισμού στην Ευρώπη και στην Αμερική, ως συνέπεια των Ισραηλινών επιχειρήσεων στη Γάζα μετά τον όλεθρο που σκόρπισε η Χαμάς την 7η Οκτωβρίου στο Νότιο Ισραήλ. «Για τον αναπτυσσόμενο αντισημιτισμό ευθύνονται η Ισραηλινή επιθετικότητα και η υποστήριξη που παρέχουν οι Εβραίοι στο κράτος του Ισραήλ», «δεν είμαστε αντισημίτες, αλλά το Ισραήλ ασκεί αποικιοκρατική πολιτική και τελεί μια γενοκτονία σε βάρος του Παλαιστινιακού λαού», αυτά εν ολίγοις ισχυρίζονται οι σημαιοφόροι του νέου αντισημιτισμού που εξαπλώνεται με ραγδαίους ρυθμούς.
Το κλίμα αυτό δε δημιουργήθηκε στις 100 ημέρες που διαρκεί ο πόλεμος. Η Χαμάς, εδώ και πολλά χρόνια έχει κινητοποιήσει το μίσος κατά των Εβραίων σε όλο το κόσμο, χρησιμοποιώντας το κράτος του Ισραήλ και ως στόχο και ως κύριο όπλο. Όπως γράφει σε άρθρο του ο Richard Kemp, «Η Χαμάς είναι η πιο πετυχημένη αντισημιτική οντότητα στο κόσμο, όλοι χορεύουν στην καταστροφική μελωδία της: άλλοι από κακία, άλλοι από άγνοια και άλλοι χοροπηδώντας στα τυφλά».
Η Χαμάς από την ίδρυσή της στις αρχές της δεκαετίας του 2000, κατάφερε στην ουσία να μετατρέψει έναν θρησκευτικό πόλεμο εναντίον του Ισραήλ και των Εβραίων σε έναν εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα των Παλαιστινίων. Το θρησκευτικό μίσος εναντίον των Εβραίων εξελίχθηκε γρήγορα σε μια σύγκρουση για την απελευθέρωση της γης.
Η Χαμάς κατάλαβε ακριβώς τι έπρεπε να κάνει: Στο εσωτερικό της Παλαιστινιακής κοινωνίας να καλλιεργήσει το θρησκευτικό φανατισμό και να μετατρέψει τον Παλαιστίνιο έφηβο από κοσμικό αγωνιστή για την αυτοδιάθεση των Παλαιστινίων, σε φανατικό Ισλαμιστή που ιερό καθήκον έχει να σκοτώνει αλλόθρησκους για να πάει στον παράδεισο. Και στη διεθνή αρένα να διεξάγει μια εκστρατεία παραποίησης της ιστορίας, κατηγορώντας το Ισραήλ για κλοπή γης, παράνομη κατοχή και εγκατάσταση σε ολόκληρη την Παλαιστίνη, απαρτχάιντ.
Με αυτό τον τρόπο η Χαμάς, με την οικονομική και υλικοτεχνική υποστήριξη του Ιράν, του Κατάρ και της Τουρκίας, εγκαθίδρυσε το πολιτικό Ισλάμ ως καθεστώς στη Λωρίδα της Γάζας και ως κυρίαρχη δύναμη στη Δυτική Όχθη απειλώντας την εξουσία της Παλαιστινιακής Αρχής, της κοσμικής Αλ Φατάχ του Μαχμούντ Αμπάς.
Σύμμαχοί της και κάποιοι ανεγκέφαλοι Ισραηλινοί πολιτικοί που διατυπώνουν τις άθλιες απόψεις τους για εκτοπισμό των Παλαιστινίων εκτός Γάζας και που φυσικά δεν απηχούν την μεγάλη πλειοψηφία της Ισραηλινής κοινωνίας. Ταυτόχρονα η Χαμάς απέκτησε ερείσματα στη διεθνή κοινή γνώμη, ως ένα απελευθερωτικό κίνημα που ασκεί βία για την επίτευξη του δήθεν «ευγενούς» στόχου της απελευθέρωσης της Παλαιστίνης από τους «Σιωνιστές κατακτητές». «Απελευθέρωση της Παλαιστίνης από τον ποταμό μέχρι τη Θάλασσα», δηλαδή ολοκληρωτική καταστροφή του κράτους του Ισραήλ!
Τα ψέματα και οι ιστορικές στρεβλώσεις υιοθετούνται πλέον ως αδιαμφισβήτητα γεγονότα από πολλούς στο κόσμο. Με άλλα λόγια, ό,τι γίνεται εναντίον του Ισραήλ και των Εβραίων ερμηνεύεται ως νόμιμη αντίσταση και κάθε δράση του Ισραήλ για την υπεράσπιση των πολιτών του χαρακτηρίζεται ως δυσανάλογη, αδικαιολόγητη, παράνομη και απαράδεκτη. Όπως πολλά άλλα στον κόσμο μας, τα γεγονότα και η πραγματικότητα δεν έχουν σημασία!!!
Από το 2005 που το Ισραήλ αποσύρθηκε μονομερώς από τη Γάζα, η Χαμάς γνώριζε ότι δεν έχει τη στρατιωτική ισχύ για να επιτύχει τον στόχο της να εξαλείψει το εβραϊκό κράτος. Γνώριζε όμως, πως να αξιοποιεί την Ισραηλινή αυτοάμυνα προς όφελός της. Κάθε επίθεση εναντίον του Ισραήλ, πρωταρχικό σκοπό είχε να προκαλέσει στρατιωτική αντίδραση. Ο θάνατος αμάχων προκαλεί θλίψη ανεξαρτήτως αν τα θύματα είναι Ισραηλινοί η Παλαιστίνιοι.
Η Χαμάς είχε εγκαταστήσει στρατιωτικές διοικήσεις, εργοστάσια παραγωγής όπλων, και αποθήκες οπλικών συστημάτων σε σημεία που προστατεύονται από το διεθνές ανθρωπιστικό δίκαιο, όπως σχολεία, νοσοκομεία και Τζαμιά, έτσι ώστε στην προσπάθεια του το Ισραήλ να προστατεύσει τον δικό του πληθυσμό από τις ρουκέτες και τις επιθέσεις της Χαμάς, να προκληθεί ο θάνατος όσο το δυνατόν περισσοτέρων αθώων.
Στόχος της Χαμάς είναι να μεγιστοποιήσει τους θανάτους αμάχων στη Γάζα, ιδιαίτερα γυναικών και παιδιών, προκειμένου να πιέσει τη διεθνή κοινότητα να απονομιμοποιήσει το δικαίωμα αυτοάμυνας του Ισραήλ και να προκαλέσει κύμα καταδικαστικών αποφάσεων από το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ.
Σχολιάζοντας τη διαδικασία παραπομπής του Ισραήλ στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης με την κατηγορία επιχείρησης γενοκτονίας εναντίον των Παλαιστινίων της Γάζας, ο ηγέτης της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης της Ισραηλινής Βουλής, Γιαΐρ Λαπίντ ανέφερε χαρακτηριστικά:
«Στις 7 Οκτωβρίου, τρομοκράτες της Χαμάς εισέβαλαν σε σπίτια Ισραηλινών πολιτών, αθώων πολιτών. Δολοφόνησαν, βίασαν και αιχμαλώτισαν παιδιά, ηλικιωμένους, γυναίκες και μωρά. Αντί να βάζουν τους δολοφόνους στο εδώλιο, ο κόσμος σήμερα κρίνει τους δολοφονημένους. Δεν δικάζεται σήμερα μόνο το κράτος του Ισραήλ, αλλά η ακεραιότητα της διεθνούς κοινότητας. Εάν μια χώρα που αμύνεται ενάντια σε μια βίαιη επίθεση από δολοφόνους τρομοκράτες μπορεί να παραπεμφθεί στο δικαστήριο για γενοκτονία, η «Σύμβαση Γενοκτονίας» έχει γίνει μέσο επιβράβευσης της τρομοκρατίας και προώθησης του αντισημιτισμού».
Αυτές ακριβώς οι διεργασίες ενθαρρύνουν τη Χαμάς και τη Χεσμπολά να διεξάγουν ένα συνεχή πόλεμο φθοράς. Οι καταγγελίες κατά του Ισραήλ υιοθετούνται αβίαστα από κυβερνήσεις και στρατιές χρήσιμων, δήθεν ευαίσθητων, που ακολουθούν δουλικά τη διεφθαρμένη ατζέντα των τρομοκρατικών αυτών οργανώσεων. Ο στόχος τους όμως δεν περιορίζεται στο να πλήξουν την εικόνα του Ισραήλ, αλλά και να εκφοβίσουν τους Εβραίους στη Διασπορά.
Επιδιώκουν να εκφοβίσουν τους φίλους του Ισραήλ διεθνώς, να τους αναγκάσουν είτε να εγκαταλείψουν την υποστήριξή τους είτε να στραφούν άμεσα εναντίον του εβραϊκού κράτους. Και ακριβώς επειδή δεν το πετυχαίνουν πλήττοντας απευθείας Εβραϊκούς στόχους, πλήττουν ευρύτερους στόχους επιρρίπτοντας την ευθύνη και πάλι στους Ισραηλινούς, με σκοπό να στρέψουν την κοινωνία εναντίον των Εβραίων. Έτσι, Χαμάς και Χεσμπολά μαζί με την Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν και τους υποστηρικτές τους, με μια προσεκτικά ενορχηστρωμένη εκστρατεία, υποκινούν και καλλιεργούν τον αντισημιτισμό σε όλο τον κόσμο.
Οι αρνητές του Ολοκαυτώματος, αυτοί που διδάσκουν στα σχολεία τους το μίσος εναντίον των Εβραίων, αυτοί που πανηγυρίζουν τη σφαγή της 7ης Οκτωβρίου στους δρόμους της Ραμάλα, της Τεχεράνης και της Άγκυρας, συναντώνται με τους δήθεν υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και επιχειρούν να ταυτίσουν τους Ισραηλινούς με τους ναζί. Να ταυτίσουν το Κράτος του Ισραήλ με το απόλυτο κακό!
Απέναντί τους, η Ισραηλινή κοινωνία, Εβραίοι, Άραβες, Δρούζοι και Βεδουίνοι πολίτες μαζί, απέδειξαν ότι δεν είναι τόσο ευάλωτοι όσο λανθασμένα πίστευαν οι τρομοκράτες, ότι μπορούν να είναι ενωμένοι απέναντι στην απανθρωπιά της τρομοκρατίας παρά τις διαφορές μεταξύ τους, ότι το Ισραήλ παραμένει προπύργιο της Δημοκρατίας σε μια περιοχή που ανθούν η θεοκρατία, η μισαλλοδοξία και ο φανατισμός.
Εκατό ημέρες μετά τη φρικιαστική δολοφονία 1200 Ισραηλινών από στυγνούς τρομοκράτες και 136 ομήρους να κρατούνται στα έγκατα της Γάζας, η κριτική στο Ισραήλ διολισθαίνει στη δαιμονοποίηση του λαού του και στην απονομιμοποίηση του δικαιώματος ύπαρξης του, παρέχει έμμεση η άμεση υποστήριξη στη Χαμάς και στους οπαδούς της, και ισοδυναμεί με υποστήριξη μιας γενοκτονίας σε βάρος των Ισραηλινών πολιτών.
Και αυτό είναι αντισημιτισμός, διότι επιχειρούν να στερήσουν το συλλογικό δικαίωμα των Εβραίων να ζουν ως έθνος στο κράτος του Ισραήλ, που γεννήθηκε από τις στάχτες του Ολοκαυτώματος! Όσο και αν κάποιοι ενοχλούνται, όσο και αν κάποιοι προσπαθούν να αποποιηθούν τον χαρακτηρισμό του αντισημίτη επειδή δεν ταιριάζει στην ελιτίστικη ταυτότητά τους, είναι αντισημίτες!
* Ο Βίκτωρ Ισαάκ Ελιέζερ είναι Δημοσιογράφος – Αναλυτής θεμάτων Μ. Ανατολής και αντισημιτισμού
