Δυσοίωνα είναι τα αποτελέσματα ερευνών για το μέλλον του πολιτισμού και της ποιότητας ζωής στον πλανήτη μας τα επόμενα χρόνια. Από έρευνα του MIT που δημοσιεύθηκε το 1972 προέκυψε ότι ο πολιτισμός μας θα τελείωνε μέχρι τα μέσα του 21ου αιώνα, ενώ πρόσφατη μελέτη έδειξε ότι εάν δεν ανακοπεί η υπερεκμετάλλευση των πλανητικών πόρων, μπορεί να αντιμετωπίσουμε μια παγκόσμια κρίση που θα αλλάξει τον κόσμο προς το χειρότερο.
Στην έρευνα του 1972, ομάδα ερευνητών χρησιμοποίησε μοντέλα υπολογιστών για να δημιουργήσει το μοντέλο World3 από το οποίο προέκυψε ότι «εάν οι σημερινές τάσεις ανάπτυξης στον παγκόσμιο πληθυσμό, η εκβιομηχάνιση, η ρύπανση, η παραγωγή τροφίμων και η εξάντληση των πόρων συνεχίσουν να παραμένουν αμετάβλητες, τα όρια ανάπτυξης σε αυτόν τον πλανήτη θα ανακοπούν κάποια στιγμή μέσα στα επόμενα εκατό χρόνια. Το πιο πιθανό αποτέλεσμα θα είναι μια μάλλον ξαφνική και ανεξέλεγκτη μείωση τόσο του πληθυσμού όσο και της βιομηχανικής ικανότητας».
Η έρευνα που δημοσιεύθηκε στο Yale Journal of Industrial Ecology, τον Νοέμβριο του 2020, διαπίστωσε ότι το μοντέλο World3 ήταν εντυπωσιακά ευθυγραμμισμένο με τα σύγχρονα δεδομένα, πράγμα που σημαίνει ότι η ανθρωπότητα είναι κοντά στο χρονοδιάγραμμα. Βασίστηκε στα τρέχοντα δεδομένα για τον πληθυσμό, τη βιομηχανική παραγωγή, την παραγωγή τροφίμων, τους μη ανανεώσιμους πόρους, τη συνεχή ρύπανση και το οικολογικό αποτύπωμα, μεταξύ άλλων. Με την συγγραφέα της μελέτης, Gaya Herrington, να τονίζει ότι ο τρέχων ρυθμός οικονομικής ανάπτυξης δεν μπορεί να διατηρηθεί χωρίς να καταστρέψει την ποιότητα ζωής στη Γη. Η εκμετάλλευση ορυκτών, ορυκτών καυσίμων και ενεργειακής ζήτησης θα είχε ως αποτέλεσμα την κατάρρευση της παραγωγικότητας του κλάδου γύρω στο 2040, προκαλώντας ελλείψεις και, στη χειρότερη περίπτωση, πυροδοτώντας μια αδυσώπητη παγκόσμια κοινωνική κρίση.
Ακόμη, όμως, και αν γίνει προσπάθεια αλλαγής των ρυθμών που έχει επιβάλει ο ιμπεριαλισμός, οποιοδήποτε όφελος δεν θα διαρκέσει περισσότερο από μια δεκαετία, επειδή οι πόροι που το επιτρέπουν εξαντλούνται γρήγορα.
