Το ΚΚΕ πήρε τη σκυτάλη από την Παλαιστινιακή Παροικία στον τομέα της κλιμάκωσης του μένους κατά του Ισραήλ και της αθώωσης της ισλαμικής τρομοκρατίας. Θα ήταν προτιμότερο το ΚΚΕ να διαβάσει λίγη ιστορία και να μάθει για το τέλος που επιφυλάσσει το ισλαμικό κίνημα στους πάσης φύσεως κομμουνιστές, «ανθρωπιστές» και «δικαιωματιστές» υποστηρικτές του.
Η Παλαιστινιακή Παροικία στην Ελλάδα ανακοίνωσε την απόσυρση της αισχρής ανάρτησής της, που αφορούσε τη δολοφονία του Ιωνά Καρούση, κατά τη διάρκεια του πρόσφατου τρομοκρατικού κτυπήματος της Χαμάς στη Γιάφα. «Αυτή η ενέργεια έγινε σε ανταπόκριση των εκκλήσεων και των εξηγήσεων που δόθηκαν από το περιβάλλον του θύματος», δήλωσε η Παλαιστινιακή πλευρά.
Ωστόσο, η απόσυρση συνοδεύτηκε από μια αναφορά σε «έναν εξαιρετικά ελάχιστο αριθμό σιωνιστικών και εχθρικών φωνών στην Ελλάδα» καθώς και σε «φάλτσες φωνές».
Συνοδεύτηκε, επίσης, από τη γνωστή έκκληση για σταμάτημα του πολέμου, η οποία είναι οξύμωρη. Διότι το σταμάτημα του πολέμου αποτελεί κατά βάση απόφαση της Χαμάς, της Χεζμπολάχ και των λοιπών δορυφόρων της Τεχεράνης. Αφού είναι γνωστό ότι ο πόλεμος θα σταματήσει αυτομάτως, όταν η Χαμάς παραδώσει τους ομήρους και μαζί με τη Χεζμπολάχ σταματήσουν τη ρίψη ρουκετών και πυραύλων στο Ισραήλ και τερματίσουν τις τρομοκρατικές ενέργειες, τόσο στο Ισραήλ, όσο και στη Δυτική Όχθη.
Μεγαλύτερη, όμως, εντύπωση προκαλεί η στάση του ΚΚΕ. Το ΚΚΕ, το οποίο αναλαμβάνει εργολαβικά οτιδήποτε μπορεί να προκαλέσει εξαρτημένες αντιδράσεις στα πρότυπα των σκύλων του Παβλόφ, βρήκε μια ακόμα ευκαιρία να καταγγείλει τον καπιταλισμό, τον ιμπεριαλισμό, τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ, την Ευρωπαϊκή Ένωση, τις λυκοσυμμαχίες και το Ισραήλ.
Έτσι, πραγματοποίησε μια σειρά από γραφικές συγκεντρώσεις, διαδηλώσεις και πορείες για να καταγγείλει το «γενοκτονικό Ισραήλ», να δηλώσει ότι «πάνε να σβήσουν την Παλαιστίνη, αλλά η Παλαιστίνη είναι παντού, όπως και σε αυτή την πλατεία, με όλους εσάς» και να ζητήσει «το γενικό ξεσηκωμό για να ηττηθεί - ανατραπεί η συνεργασία της ελληνικής κυβέρνησης με το Ισραήλ και τις ΗΠΑ».
Στα τέλη του Σεπτεμβρίου είχε πραγματοποιήσει μάλιστα συγκέντρωση διαμαρτυρίας «για τον εφοδιασμό με καύσιμα από τη Motor Oil δεξαμενόπλοιων για τον ισραηλινό στρατό». Συγκέντρωση στην οποία συμμετείχαν η ΝΑΡ, η νΚΑ, ο ΑΝΤΑΡΣΥΑ, η ΣΕΚ, η ΟΚΔΕ Σπάρτακος, το ΕΚΚΕ, η Μετάβαση, η ΟΡΜΑ, το ΜέΡΑ25, ο Ρουβίκωνας και η Νέα Αριστερά.
Μάλιστα μετά τη λήξη της συγκέντρωσης στους Αγίους Θεοδώρους, σύμφωνα με τα μέσα μαζικής ενημέρωσης του ΚΚΕ, «οι διαδηλωτές μετακινήθηκαν προς τις εγκαταστάσεις της Motor Oil για να καταγγείλουν τη συνεργασία με το κράτος-δολοφόνο του Ισραήλ». Οι διαδηλωτές έφτασαν στις εγκαταστάσεις, αλλά εκεί βρέθηκαν όπως καταγγέλλουν «αντιμέτωποι με φραγμούς από την αστυνομία, που κινητοποιήθηκε για να μην ενοχληθούν τα συμφέροντα των Βαρδινογιάννηδων». Ενώ προφανώς θα έπρεπε να τους επιτραπεί η εισβολή στα διυλιστήρια μετά Βαΐων, κλάδων και κόκκινων γαρυφάλλων.
Εντάξει το καταλαβαίνουμε. Οι άνθρωποι πρέπει να κάνουν τις αγωνιστικές τους γυμναστικές ασκήσεις, να κρατούν υψηλά το επαναστατικό φρόνημα και να διατηρούν άσβεστο το πάθος για την επικράτηση του κομμουνισμού σε όλα τα πλάτη και μήκη της Γης.
Ωστόσο, τα πρόσφατα επεισόδια, σε συγκεκριμένους τουριστικούς προορισμούς της χώρας μας, ξεπερνούν τα όρια των επαναστατικών ονειρώξεών τους. Το ΚΚΕ επανήλθε στις πρακτικές που ακολουθούσε προ δεκαετιών, κατά τη διάρκεια επισκέψεων Αμερικανών, κυρίως τουριστών, όταν τους απευθύνονταν με το γνωστό σύνθημα «Φονιάδες των λαών, Αμερικάνοι».
Έτσι, διαβάζουμε έκπληκτοι στα μέσα μαζικής ενημέρωσης του ΚΚΕ ότι «οι ισραηλινοί "τουρίστες" (η λέξη τουρίστες βρίσκεται πάντα σε εισαγωγικά) στη χώρα μας έχουν αποθρασυνθεί με την ανοχή της κυβέρνησης και των αστυνομικών αρχών. Πολλοί απ' αυτούς είναι στρατιώτες που τους στέλνουν για ξεκούραση και ανάκτηση δυνάμεων από τη σφαγή στη Γάζα».
Διαβάζουμε επίσης ότι «ενθαρρυμένοι από τη στάση της κυβέρνησης, που στηρίζει τα εγκλήματα του κράτους - δολοφόνου, και με την ανοχή της Αστυνομίας, ομάδα Ισραηλινών τουριστών που βρίσκονται στη Ρόδο προχώρησε σε απρόκλητη επίθεση εναντίον συγκέντρωσης αλληλεγγύης στους λαούς της Παλαιστίνης και του Λιβάνου, που διοργάνωσαν σωματεία και φορείς του νησιού».
Διαβάζουμε, επίσης, ότι μια «προσπάθεια διάλυσης της συγκέντρωσης δεν πέρασε και ότι ομάδα των ισραηλινών έλαβε αποφασιστική απάντηση από τους συγκεντρωμένους, αλλά και από περαστικούς, οι οποίοι τους απώθησαν». Βέβαια, εκφράσεις όπως η «αποφασιστική απάντηση από τους συγκεντρωμένους» και όπως «οι οποίοι τους απώθησαν», δέχονται πάντα δεύτερες ερμηνείες όταν αφορούν απογόνους των φοιτητικών ΚΝΑΤ και των συνδικαλιστικών ΕΣΑΚ, του «ένδοξου παρελθόντος» του ΚΚΕ.
Απίστευτα πράγματα. Την ίδια στιγμή, που σύμφωνα με το πρακτορείο Reuters, έχουν βγει στο φως της δημοσιότητας αποδεικτικά στοιχεία για εμπλοκή του Ιράν σε τρομοκρατικές ενέργειες στη Δύση και το σχεδιασμό επίθεσης και στην Αθήνα με στόχο ένα κέντρο με εστιατόριο «κοσέρ» – που σερβίρει δηλαδή πιάτα που πληρούν τους όρους της εβραϊκής δίαιτας – στο κέντρο της ελληνικής πρωτεύουσας, στου Ψυρρή, το ΚΚΕ στοχοποιεί με τον δικό του τρόπο τους Ισραηλινούς επισκέπτες της Ελλάδας.
Μήπως, όμως, αντί το ΚΚΕ να ταυτίζεται σήμερα με το σκοταδιστικό ισλαμικό ολοκληρωτικό θεοκρατικό καθεστώς της Τεχεράνης, θα ήταν καλύτερο να μελετήσει την ιστορία του Τουντέχ, του αδελφού Κομμουνιστικού Κόμματος του Ιράν; Και το τέλος που επιφύλαξε στα στελέχη του, το Ισλαμικό Θεοκρατικό καθεστώς της Τεχεράνης;
Το Τουντέχ είχε ιδρυθεί το 1941 με τη βοήθεια της Σοβιετικής Ένωσης που κατάφερε να συνενώσει διάφορες εθνικιστικές, σοσιαλιστικές και μαρξιστικές ομάδες. Το 1944 δημιουργήθηκε και ο στρατιωτικός βραχίονάς του, που ήταν το TPMO (Tudeh Party Military Organization of Iran / Sazman-e Nezami-ye Hezb-e Tudeh-ye Iran). Στις εκλογές του 1943 είχε καταλάβει 9 από τις 136 έδρες του κοινοβουλίου και στις αντίστοιχες του 1947, 2 έδρες. Το 1949, μετά από μια αποτυχημένη απόπειρα δολοφονίας του Σάχη, το Τουντέχ είχε τεθεί εκτός νόμου.
Η Ιρανική επανάσταση του 1979, που είχε οδηγήσει στην ανατροπή και απομάκρυνση του Μοχάμεντ Ρεζά Παχλαβί, είχε φέρει το Τουντέχ στο επαναστατικό προσκήνιο, παρά τις κατηγορίες ότι για πολλά χρόνια είχε εξυπηρετήσει τα στενά συμφέροντα της Σοβιετικής Ένωσης και όχι του κινήματος του Ιράν. Μάλιστα μέχρι το 1981, το Τουντέχ υποστήριζε το Ισλαμικό Δημοκρατικό Κόμμα του Αγιατολάχ Μπελεστί.
Και φτάνουμε στο 1982. Οι Φρουροί της Επανάστασης απαγορεύουν την έκδοση της εφημερίδας του Τουνέχ, συλλαμβάνουν και φυλακίζουν περισσότερα από 10 χιλιάδες μέλη του, τους ηγέτες του καθώς και τους αξιωματικούς του στρατού που ανήκαν στις γραμμές του. Ακολουθεί η απέλαση 18 σοβιετικών πολιτών που είχαν θεωρηθεί ως εμπλεκόμενοι στη λειτουργία του Τουντέχ.
Μετά από μήνες βασανιστηρίων, τον Οκτώβριο του 1983, οι πρώην ηγέτες του Τουντέχ, παραδέχθηκαν σε τηλεοπτική εκπομπή ότι ήταν προδότες και ότι είχαν διαπράξει φρικτά εγκλήματα. Ταυτόχρονα, υπερθεμάτιζαν υπέρ της ανωτερότητας του Ισλάμ απέναντι στον μαρξισμό και τον λενινισμό, επιβεβαιώνοντας την πίστη τους στην Ισλαμική Επανάσταση. Ελάχιστα μέλη του Τουντέχ, είχαν καταφέρει να διαφύγουν στο εξωτερικό. Τα περισσότερα, είτε πέθαναν από τις κακουχίες κατά τη διάρκεια της φυλάκισης τους, είτε εκτελέστηκαν κατά τις μαζικές εκκαθαρίσεις των πολιτικών κρατουμένων του 1988.
Σήμερα, το εκτός νόμου Τουντέχ, μέσω των λογαριασμών που διατηρεί στα ψηφιακά μέσα κοινωνικής δικτύωσης, @Officail Tudeh, ζητά τη συγκρότηση ενός ενιαίου αντιδικτατορικού μετώπου για την ελευθερία, την ειρήνη, την ανεξαρτησία, την κοινωνική δικαιοσύνη και την εγκαθίδρυση μιας δημοκρατίας, στο Ιράν.
Ας αφήσει λοιπόν το ΚΚΕ ήσυχους τους ισραηλινούς επισκέπτες και επενδυτές στη χώρα μας κι ας διερωτηθεί τι ακριβώς είναι αυτό που το ταυτίζει με τους σφαγείς του αδελφού κόμματος Τουντέχ στην Τεχεράνη.
