Τι είναι το «κράτος της Παλαιστίνης», που έχει επανέλθει στην επικαιρότητα, μετά την ανακοίνωση της αναγνώρισης του από τρεις ευρωπαϊκές χώρες; Ας βυθιστούμε για λίγο στην ιστορία των γεγονότων. Το 1964 δημιουργείται η Οργάνωση για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης (PLO), η οποία το 1974 στη σύνοδο κορυφής των αραβικών χωρών στο Ραμπάτ του Μαρόκου, αναγνωρίζεται ως μοναδικός εκπρόσωπος των Αράβων της Παλαιστίνης.
Ο Παλαιστινιακός Εθνικός Χάρτης που είχε παρουσιάσει τότε η PLO είχε ορίσει ως σύνορα της Παλαιστίνης, τα σύνορα της βρετανικής εντολής της Παλαιστίνης, συμπεριλαμβανομένου και του Ισραήλ. Παράλληλα η PLO, απέκλειε από τον προσδιορισμό «Παλαιστίνιος», τους υπόλοιπους Άραβες, Δρούζους, Βεδουίνους και άλλους.
Το Νοέμβριο του 1988, η PLO είχε κηρύξει την ίδρυση του «Κράτους της Παλαιστίνης». Στην παλαιστινιακή Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας, το Κράτος της Παλαιστίνης περιγραφόταν ως «παλαιστινιακό έδαφος», χωρίς να διευκρινίζεται τι είναι αυτό το παλαιστινιακό έδαφος. Ωστόσο, οι περισσότερες από τις χώρες που αναγνώρισαν το κράτος της Παλαιστίνης από το 1988 και έπειτα, αναγνώρισαν την Παλαιστίνη με βάση τα «σύνορα του 1967», αναγνωρίζοντας με αυτόν τον τρόπο ως έδαφος της Παλαιστίνης μόνο τη Δυτική Όχθη και τη Λωρίδα της Γάζας και όχι ολόκληρη την Παλαιστίνη με το Ισραήλ, όπως επιθυμούσε η PLO. Άλλωστε και στην αίτηση ένταξης που είχε υποβάλει τελικά η Παλαιστίνη στον ΟΗΕ, εμφανίζονται τα «σύνορα του 1967».
Στις συμφωνίες του Όσλο το 1993, το Ισραήλ αναγνώρισε την Οργάνωση για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης, ως εκπρόσωπο του παλαιστινιακού λαού, σαν αντάλλαγμα για την αναγνώριση από την PLO του δικαιώματος του Ισραήλ να υπάρχει ειρηνικά. Επίσης, η PLO αποδέχτηκε τα ψηφίσματα 242 και 338 του Συμβουλίου Ασφαλείας του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών και απόρριψε σαν λύσεις τη βία και την τρομοκρατία.
Έτσι από το 1994 η Παλαιστινιακή Εθνική Αρχή (ΠΕΑ) μετά τη Συμφωνία Γάζας-Ιεριχούς για τη Λωρίδα της Γάζας και της Δυτικής Όχθης, ασκεί κυβερνητικές λειτουργίες σε τμήματα της Δυτικής Όχθης και στη Λωρίδα της Γάζας.
Ωστόσο, μετά τις εκλογές του 2006 και την επακόλουθη σύγκρουση στη Γάζα μεταξύ Φατάχ και Χαμάς, που οδήγησε στην ανάληψη της εξουσίας από τους τρομοκράτες της Χαμάς, η Παλαιστινιακή Εθνική Αρχή περιορίστηκε στις περιοχές της Δυτικής Όχθης. Κι έτσι από τον Ιανουάριο του 2013, η Παλαιστινιακή Αρχή χρησιμοποιεί την «σφραγίδα του Κράτους της Παλαιστίνης» σε όλα τα επίσημα έγγραφα, που αφορούν τη Δυτική Όχθη.
Η αναγνώριση του «κράτους της Παλαιστίνης» από αρκετές χώρες υπαγορεύτηκε από την «προσφορά μιας προοπτικής στον παλαιστινιακό λαό για ένα καλύτερο μέλλον στο οποίο θα έχουν το δικό τους κράτος», όπως είχε δηλώσει πρόσφατα ο Βρετανός υπουργός Εξωτερικών Ντέιβιντ Κάμερον.
Για κάποιες άλλες χώρες της Δύσης, η αναγνώριση του κράτους της Παλαιστίνης θα οδηγούσε στην ευόδωση των διαπραγματεύσεων για τη «λύση των δύο κρατών», με την ειρηνική συνύπαρξη του Ισραήλ και της Παλαιστίνης.
Ωστόσο, η σημερινή αναγνώριση του «κράτους της Παλαιστίνης», ενέχει τον κίνδυνο να θεωρηθεί ως επικρότηση του τρομοκρατικού καθεστώτος της Χαμάς στη Λωρίδα της Γάζας. Και αυτό διότι η Λωρίδα της Γάζας θεωρείται γεωγραφικό τμήμα του «κράτους της Παλαιστίνης» και η Χαμάς θεωρείται εκ των πραγμάτων, ο κυρίαρχος φορέας της πολιτικής εκπροσώπησης αυτού του «κράτους».
Αφού ο πολιτικός έλεγχος της Λωρίδας της Γάζας ασκείται από τη Χαμάς και όχι από την Παλαιστινιακή Αρχή. Η οποία Παλαιστινιακή Αρχή από την πλευρά της, στερείται και της ελάχιστης νομιμοποίησης, καθώς το 62% των κατοίκων στη Δυτική Όχθη υποστηρίζει ότι η ΠΑ θα πρέπει να διαλυθεί και το 92% επιθυμεί την παραίτηση του 88χρονου προέδρου Αμπάς, ο οποίος ελέγχει ουσιαστικά -χωρίς εκλογές- τη νομοθετική, τη δικαστική και την εκτελεστική εξουσία, έχοντας καταργήσει την αρχή της διάκρισης των εξουσιών.
Επομένως, μιλάμε για την αναγνώριση ενός «κράτους», όπου τον ουσιαστικό έλεγχο ασκεί μια τρομοκρατική οργάνωση και οι παραφυάδες της, με μοναδικό στόχο την εξαφάνιση του Ισραήλ. Και ένα κράτος για το οποίο ουδείς, ούτε ακόμα και τα αδελφά του Αραβικά κράτη, μπορούν να εγγυηθούν, ότι θα πάψει να αποτελεί ένα τρομοκρατικό υποχείριο της Τεχεράνης, όπως είναι σήμερα ο Λίβανος και το Ιράκ. Παρ’ όλο που οι βασικοί παίκτες στη Μέση Ανατολή, εύχονται και επιθυμούν να δουν μια κίνηση προς ένα αποστρατικοποιημένο παλαιστινιακό κράτος.
Μόλις πριν από μερικές ημέρες οι πρόθυμοι υποστηρικτές του «κράτους της Παλαιστίνης» στον ΟΗΕ είχαν εμφανίσει ένα σχέδιο ψηφίσματος στο οποίο αναφερόταν ότι «το κράτος της Παλαιστίνης είναι ένα κράτος που αγαπά την ειρήνη, όπως ορίζεται από τον ΟΗΕ, ικανό και πρόθυμο να τηρήσει τις δεσμεύσεις του Καταστατικού Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών και πρέπει επομένως να γίνει δεκτό ως μέλος του ΟΗΕ».
Αλήθεια ποιο είναι αυτό το φιλειρηνικό «κράτος» και ποιοι είναι οι εκπρόσωποι του; Μήπως τελικά μιλάμε για ένα μόρφωμα που αντί να προσφέρει ευημερία τους πολίτες του, έχει μετατρέψει το έδαφος του σε ένα κέντρο εκτόξευσης τρομοκρατίας;
Η αναγνώριση του «κράτους της Παλαιστίνης», που οφείλεται στην ενοχική ανεκτικότητα της Δύσης απέναντι στην Ισλαμική βία, επικροτεί τους τρομοκράτες της Χαμάς, αυξάνει το αδιέξοδο στη Μέση Ανατολή και υπονομεύει το μέλλον των δυτικών κοινωνιών, απέναντι στον άξονα Ρωσίας - Ιράν.
