Από την εμφάνιση των τζιχαντιστών, το τουρκικό καθεστώς κράτησε μία διαφορετική στάση απέναντι τους. Την ώρα που η διεθνής κοινότητα προετοίμαζε επιχειρήσεις εναντίον του Ισλαμικού Κράτους, το τουρκικό καθεστώς «έκανε τα στραβά μάτια» στις δραστηριότητες του, όταν για παράδειγμα το 2014 αυξήθηκε το λαθρεμπόριο πετρελαίου από τις περιοχές που καταλάμβανε σε Ιράκ και Συρία. Ανάμεσα στα μηνύματα ηλεκτρονικής αλληλογραφίας που διέρρευσαν από το Wikileaks ο γαμπρός του Ταγίπ Ερντογάν και τότε Υπουργός Ενέργειας Μπεράτ Αλμπαϊράκ, σχετιζόταν με εταιρία που φέρεται να πραγματοποιούσε τη λαθραία διακίνηση του πετρελαίου του Ισλαμικού Κράτους.
Επιπρόσθετα, το τουρκικό καθεστώς δεν σταματούσε τους ισλαμιστές μαχητές που συνέρρεαν κατά χιλιάδες, στα προπύργια των τζιχαντιστών, ούτε ασχολήθηκε με τα δυσθεώρητα ποσά που διακινούνταν μέσω των συνόρων της. Η αντιμετώπιση του τουρκικού καθεστώτος απέναντι στους τζιχαντιστές ήταν, τουλάχιστον, ανεκτική.
Μόνο όταν πιέστηκε από τις Ηνωμένες Πολιτείες, τη Ρωσία και την Ευρώπη η Άγκυρα το 2015, άρχισε να λαμβάνει μέτρα απέναντι στους τζιχαντιστές. Δεν ήταν δηλαδή σε καμία περίπτωση μία δική της επιλογή. Αλλά ακόμα και τότε, η Άγκυρα προσπάθησε να εξισώσει τους τζιχαντιστές του Ισλαμικού Κράτους με τους αντάρτες του PKK και τις κουρδικές κοινότητες στη Συρία.
Την ώρα που η διεθνής κοινότητα εξολόθρευε θύλακες του Ισλαμικού Κράτους σε Ιράκ και Συρία, η Τουρκία ανακοίνωνε ότι «πολεμάει» με τους τζιχαντιστές, καταλαμβάνοντας περιοχές που βρίσκονται Κούρδοι στη Συρία.
Σε αυτό το πλαίσιο άλλωστε συνεχίζεται και σήμερα η προπαγάνδα του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών, στην απάντηση του προς την τοποθέτηση του Νίκου Δένδια στην υπουργική συνάντηση της Παγκόσμιας Συμμαχίας εναντίον του Ισλαμικού Κράτους της Ρώμης, όπου ο Έλληνας ΥΠΕΞ τεκμηρίωσε πως το Ισλαμικό Κράτος κάνει χρήση βάσεων στήριξης του στην Τουρκία.
Ο εκπρόσωπος του τουρκικού ΥΠΕΞ Τανζού Μπιλγκίτς, εξεμάνη εναντίον του, πως η Τουρκία είναι το μόνο μέλος του ΝΑΤΟ που πολέμησε με το στρατό του στο πεδίο, εναντίον του Ισλαμικού Κράτους στη Συρία. Παράβλεψε βέβαια να αναφέρει πως ουσιαστικά αυτές οι επιχειρήσεις κινούνταν εκτός πλαισίου διεθνούς νομιμότητας και ουσιαστικά αφορούσαν την παράνομη εισβολή της Τουρκίας σε έδαφος άλλης χώρας, στο πλαίσιο της επίθεσης της εναντίον των Κούρδων.
Σε αυτές τις επιχειρήσεις άλλωστε τουρκικά στρατεύματα κατηγορούνται για εγκλήματα πολέμου εναντίον Κούρδων αμάχων, όπως έχει στοιχειοθετήσει η Διεθνής Αμνηστία μεταξύ άλλων, το 2019.
Όσο κι αν εξαϋλώθηκε η δομή του Ισλαμικού Κράτους στην περιοχή, τζιχαντιστικοί πυρήνες δρουν στην Τουρκία, για να ενισχύουν τους θύλακες του σε Συρία και το Ιράκ, όπως φαίνεται κι από τις διεθνείς αντιδράσεις. Βέβαια, τώρα δεν βρίσκεται στο απόγειο του το Ισλαμικό Κράτος, ώστε να υπάρχει η προοπτική μακροχρόνιας συνεργασίας αλλά κι οικονομικού οφέλους στο τουρκικό καθεστώς.
Ενδεχομένως βέβαια στοιχεία του τουρκικού καθεστώτος να αισθάνονται ακόμα κοντά σε στελέχη των τζιχαντιστικών οργανώσεων, όσο εξτρεμιστικές κι αν είναι οι ιδεολογικές τους καταβολές.
