Η Χεζμπολάχ παίζει με τη φωτιά και ο κίνδυνος ανάφλεξης στο βόρειο μέτωπο κλιμακώνεται. Μαζί με τις απειλές που πλέον στοχεύουν ευθέως και την ίδια την Ευρωπαϊκή Ένωση μέσω της στοχοποίησης της Κύπρου, οι συγκρούσεις στα σύνορα με τον Λίβανο έχουν ενταθεί. Το Ισραήλ οδηγείται ενώπιον κρίσιμων αποφάσεων και η αμερικανική διπλωματία επιχειρεί να αποτρέψει έναν ανοιχτό πόλεμο.
Τη σοβαρότητα των στιγμών αποτυπώνει η κίνηση του Αμερικανού προέδρου, Τζο Μπάιντεν, να στείλει τον Άμος Χοχστάιν, εκ των ανώτερων συνεργατών του, διαδοχικά στο Ισραήλ και στον Λίβανο για υψηλού επιπέδου συνομιλίες προς αναζήτηση οδού αποκλιμάκωσης, ενώ συνεχίζονται με πυρετώδεις ρυθμούς οι παράλληλες επαφές του επικεφαλής διπλωματίας Άντονι Μπλίνκεν.
Καθώς το «θερμόμετρο» στα σύνορα διαρκώς ανεβαίνει, κοινή συνισταμένη των διεθνών αναλύσεων, και η προειδοποίηση που φθάνει από τις Ηνωμένες Πολιτείες, είναι πως ένας λάθος υπολογισμός ή ένα πλήγμα σε στόχο που θα θεωρηθεί ιδιαίτερα ευαίσθητος μπορεί να οδηγήσει σε βαθύτερη σύγκρουση με καταστροφικές συνέπειες, ενόσω παραμένει ταυτόχρονα ανοιχτό και το μέτωπο της Γάζας.
Η Χεζμπολάχ έχει ανεβάσει τους τόνους της πολεμικής ρητορικής και το Ισραήλ φέρεται να έχει ενημερώσει την κυβέρνηση Μπάιντεν και αξιωματούχους του Πενταγώνου για την πρόθεση να αναδιατάξει δυνάμεις από το νότο προς το βορρά. Οι Δυνάμεις Άμυνας του Ισραήλ (IDF) έχουν ανακοινώσει πως η ανώτατη διοίκηση έχει εγκρίνει τα επιχειρησιακά σχέδια για μία πιθανή χερσαία επίθεση κατά της Χεζμπολάχ στον νότιο Λίβανο.
Η ισραηλινή κυβέρνηση δηλώνει έτοιμη για «ισχυρή δράση» προς αποκατάσταση της ασφάλειας στα βόρεια εδάφη. Δεκάδες χιλιάδες κάτοικοι αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τις κατοικίες τους μετά τη σφαγή της 7ης Οκτωβρίου εν μέσω ομοβροντίας ρουκετών από την Χεζμπολάχ, και έως και σήμερα δεν μπορούν να επιστρέψουν. Ανάλογος είναι ο αριθμός των εκτοπισμένων στο νότιο Λίβανο. Και στις δύο πλευρές των συνόρων αγγίζουν τις 150.000.
Το Ισραήλ απαιτεί την απόσυρση των δυνάμεων της Χεζμπολάχ βόρεια του ποταμού Λιτάνι στο Λίβανο, στη βάση του ψηφίσματος του Συμβουλίου Ασφαλείας που τερμάτισε τον πόλεμο του 2006 -αίτημα που η Χεζμπολάχ είναι απίθανο να αποδεχθεί. Το ψήφισμα όριζε ότι στην περιοχή θα επιτρεπόταν η παρουσία μόνο των δυνάμεων των Ηνωμένων Εθνών και του λιβανικού στρατού. Η Χεζμπολάχ επιμένει ότι δεν θα υπάρξει καμία συμφωνία με το Ισραήλ εάν δεν έχει προηγηθεί εκεχειρία στη Λωρίδα της Γάζας και η διεθνής διπλωματία δείχνει να μην βρίσκει διέξοδο.
«Η κατάσταση είναι σοβαρή. Παρατηρούμε κλιμάκωση τις τελευταίες εβδομάδες και αυτό που ο πρόεδρος Μπάιντεν επιζητά είναι να αποφευχθεί ένας μεγαλύτερος πόλεμος» δήλωσε ο Άμος Χοχστάιν έπειτα από τις συνομιλίες του στη Βηρυτό με τον πρωθυπουργό του Λιβάνου Νατζίμπ Μικάτι και αφότου είχε έλθει ενώπιος ενωπίω με τον Μπενιαμίν Νετανιάχου. Ο Νατζίμπ Μικάτι όμως έχει ελάχιστη ή μάλλον καθόλου επιρροή στη Χεζμπολάχ, το ισχυρότερο «πλοκάμι» στο δίκτυο τρομοκρατίας που έχει εκθρέψει το Ιράν στη Μέση Ανατολή.
Η Τεχεράνη «βρυχάται» μεν με απειλές προς το Ισραήλ να μην λάβει «οποιαδήποτε απερίσκεπτη απόφαση», ωστόσο έχει καταστεί εμφανές μετά τις ωμότητες της 7ης Οκτωβρίου πως το θεοκρατικό καθεστώς δεν θέλει να ρισκάρει ούτε το ίδιο έναν ανοιχτό πόλεμο με το Ισραήλ, ούτε και να «θυσιάσει» το ισχυρότερο χαρτί του. Ούτε όμως ταυτόχρονα «φρενάρει» την Χεζμπολάχ, η οποία «διαφημίζει» διά στόματος του Χασάν Νασράλα πως έχει στη διάθεσή της «νέα όπλα» (προφανώς ευγενική χορηγία των μουλάδων) και θα τα χρησιμοποιήσει κατά του Ισραήλ.
Η Χεζμπολάχ είναι πιο ισχυρή και πιο εξοπλισμένη σήμερα απ’ ότι στον πόλεμο του 2006. Τότε εκτόξευσε περίπου 4.000 ρουκέτες, κυρίως προς το βόρειο Ισραήλ, σε διάστημα πέντε εβδομάδων. Τώρα, πιθανότατα θα μπορούσε να εκτοξεύσει τον ίδιο αριθμό, συμπεριλαμβανομένων μεγαλύτερων πυραύλων, σε όλο το Ισραήλ, δηλώνει στους New York Times ο Άσαφ Όριον, Ισραηλινός απόστρατος ταξίαρχος.
Ο ταξίαρχος Σλόμο Μπρον, Ισραηλινός πρώην κορυφαίος στρατηγός, προσθέτει ότι ο μεγάλος αριθμός πυρομαχικών στο οπλοστάσιο της Χεζμπολάχ -ιδιαίτερα τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη- θα μπορούσαν να «υπερφορτώσουν» το ισχυρό σύστημα αεράμυνας του Ισραήλ. Ανάλογη ανησυχία φέρονται να διατυπώνουν και αξιωματούχοι του αμερικανικού Πενταγώνου που επικαλείται το CNN, ενώ ο επικεφαλής του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, Άντονι Μπλίνκεν, τονίζει πως είναι επιτακτική η ανάγκη αποκλιμάκωσης. Κατ' εκτιμήσεις η Χεζμπολάχ διαθέτει έως και 130.000 ρουκέτες και πυραύλους μικρού βεληνεκούς.
Για τον Λίβανο μια σημαντική κλιμάκωση θα ήταν καταστροφική. Η οικονομία του βρισκόταν στο χείλος του γκρεμού και πριν από την τρέχουσα κρίση, και οι Λιβανέζοι δεν επιθυμούν την επανάληψη του πολέμου του 2006 -που ο ίδιος ο Νασράλα έχει παραδεχθεί πώς εάν γνώριζε πώς θα κατέληγε, δεν τον πυροδοτούσε με την απαγωγή Ισραηλινών στρατιωτικών σε διασυνοριακή επιδρομή.
Η πιο ευθεία απειλή για το ενδεχόμενο ενός «ολοκληρωτικού πολέμου» ήλθε διά στόματος του Ισραηλινού υπουργού Εξωτερικών, Ίσραελ Κατζ, μετά τη δημοσιοποίηση από τη Χεζμπολάχ βίντεο με πλάνα από drone που απεικόνιζαν πολιτικές και στρατιωτικές εγκαταστάσεις εντός και γύρω από τη Χάιφα που απέχει 27 χιλιόμετρα από τα σύνορα με τον Λίβανο.
Το βίντεο θεωρήθηκε ευρέως ως μια συγκαλυμμένη απειλή προς το Ισραήλ να μην κλιμακώσει τη σύγκρουση. Κατά τον Χασάν Νασράλα ήταν μέρος ενός «ψυχολογικού πολέμου» της Χεζμπολάχ εναντίον του εχθρού της. Μετά την προειδοποίηση Κατζ, ακολούθησαν οι πιο σκληρές απειλές Νασράλα κατά του Ισραήλ αφότου έχει ανοίξει εδώ και εννέα μήνες αυτό το μαύρο κεφάλαιο για τη Μέση Ανατολή, ενώ επιδόθηκε ακόμη και σε απόπειρα να εμπλέξει την Κυπριακή Δημοκρατία, και επί της ουσίας την Ευρωπαϊκή Ένωση, στη συνεχιζόμενη σύγκρουση για να εισπράξει την καταδίκη Λευκωσίας, Βρυξελλών και Ουάσινγκτον.
Η Κύπρος είναι μέρος της λύσης και όχι του προβλήματος και δεν εμπλέκεται με κανένα τρόπο σε πολεμικές συρράξεις ήταν η απάντηση του Κύπριου προέδρου, Νίκου Χριστοδουλίδη, για τα περί στοχοποίησης της Λευκωσίας εάν ανοίξει τα αεροδρόμια και τις βάσεις της για να εξαπολύσει επιθέσεις εναντίον του Λιβάνου.
Η Κύπρος δεν επιτρέπει τη χρήση των αεροδρομίων της από το Ισραήλ ή την όποια άλλη χώρα για στρατιωτικές επιθέσεις. Όποιες ΝΑΤΟϊκές αεροπορικές επιχειρήσεις, κυρίως Αμερικανών και Βρετανών ξεκίνησαν από τη Μεγαλόνησο, είχαν αφετηρία τις Βρετανικές Βάσεις στο Ακρωτήρι, οι οποίες είναι κυρίαρχο έδαφος του Ηνωμένου Βασιλείου με βάση τη Συνθήκη Εγκαθίδρυσης της Κυπριακής Δημοκρατίας.