Με την κατάληψη της εξουσίας στη Μιανμάρ το πανίσχυρο στρατιωτικό κατεστημένο της χώρας παρέχει στον Πρόεδρο των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να δοκιμάσει τις δυνάμεις του απέναντι στη Κίνα και τις πολιτικές της στην Ασία.
Από τα τέλη του 2020, η Κίνα έγινε ο δεύτερος μεγαλύτερος επενδυτής στη χώρα πίσω από τη Σιγκαπούρη με 21,5 δισεκατομμύρια δολάρια, την ώρα που ο νέος ισχυρός άνδρας του καθεστώτος ο στρατηγός Μινγκ Αουνγκ Χλεινγκ άκουγε προ μηνός τον επικεφαλής της διπλωματίας του Πεκίνου Γουανγκ Γι να τον χαρακτηρίζει "αδελφό" και να επαινεί την "εθνική αναζωογόνηση" του στρατού.
Εδώ και χρόνια πέραν του εμπορίου και της ανάπτυξης των υποδομών, το Πεκίνο έχει τη μερίδα του λέοντος στην ανάπτυξη των δικτύων 5G, των ηλιακών συλλεκτών και των ηλεκτρονικών πληρωμών της χώρας.
Η χώρα έκανε άνοιγμα στη δημοκρατία το 2011 αλλά στην ουσία λίγα πράγματα έχουν αλλάξει.
Η de facto ηγέτης της χώρας Αουνγκ Σαν Σου Τσι έχει αναγκαστεί σε έναν λεπτό διαμοιρασμό της εξουσίας με τον στρατό που ελέγχει τρία σημαντικά υπουργεία (Εσωτερικών, Άμυνας και Συνόρων) και το 25% των εδρών του Κοινοβουλίου.
Με βάση επίσης μια φωτογραφική διάταξη των ηγετών του στρατού, η Σου Τσι έχει τον τίτλο της "Συμβούλου του Κράτους" και όχι της προέδρου. Αυτό γιατί ο στρατός είχε εισάγει άρθρο στο Σύνταγμα το οποίο αναφέρει ότι οποιοσδήποτε έχει παντρευτεί αλλοδαπό ή τα παιδιά του έχουν ξένη υπηκοότητα δεν μπορεί να διεκδικήσει την προεδρία. Η ίδια είναι παντρεμένη με Βρετανό και τα παιδιά της έχουν βρετανική υπηκοότητα.
Με φόντο το πραξικόπημα, αναλυτές υποστηρίζουν ότι η κινεζική ηγεσία ρισκάρει στηρίζοντας τους αντιδημοφιλείς στρατιωτικούς έναντι της Σου Τσι με έντονες αντιδράσεις από τον λαό της χώρας. Ωστόσο αυτό το ζήτημα φαίνεται να μην απασχολεί το Πεκίνο.
Με φόντο τα παραπάνω, ο Λευκός Οίκος απείλησε να αναλάβει δράση με τον Γερουσιαστή Μπομπ Μενέντεζ, τον νέο επικεφαλής της Επιτροπής Εξωτερικών Σχέσεων της Γερουσίας, να ζητά "αυστηρές οικονομικές κυρώσεις" κατά των στρατιωτικών ηγετών.
Εν τούτοις, το δίλημμα για την κυβέρνηση Μπάιντεν είναι μεγάλο για το τι μέλλει γενέσθαι. Αξίζει να σημειωθεί οτι ο "τσάρος" της ασιατικής πολιτικής της νέας διοίκησης ο Κερτ Κάμπελ είναι πολύ έμπειρο στέλεχος των κυβερνήσεων Ομπάμα, όπως και ολόκληρο σχεδόν το επιτελείο του.
Οι διαθέσιμες λύσεις στο τραπέζι είναι λίγες. Μια εξ αυτών είναι η επιβολή κυρώσεων στους στρατιωτικούς ηγέτες κάτι που θα είχε ελάχιστη πρακτική ισχύ. Από την άλλη ενδεχόμενες οικονομικές κυρώσεις από την Ουάσινγκτον στη Μιανμάρ θα "υπονόμευε την πολιτική κυβέρνηση της Αουνγκ Σαν Σου Τσι, θα προκαλούσε προβλήματα στους φτωχούς της χώρας και θα την ωθούσε την κοντά στη Κίνα", αναφέρει η εφημερίδα Financial Times.
