Ένα από τα τελευταία πράγματα που περιμένει κάποιος να δει σε ένα ποδήλατο, είναι κάποιον να του βάζει φωτιά. Όμως, όταν αυτό συμβαίνει στην Ολλανδία, σε μία χώρα που η κυκλοφορία έχει ταυτιστεί με την ποδηλασία, έχει τη δική της σημασία. Οι οδομαχίες που πραγματοποιήθηκαν χθες στη Χάγη ανάμεσα σε διαδηλωτές και σε έφιππους αστυνομικούς δείχνουν πως τα πράγματα έχουν ξεφύγει με τις αντιδράσεις των αντιεμβολιαστών και την πολιτική τους διάσταση. Η αστυνομία της πόλης ανέφερε πως μία πέτρα πετάχτηκε ακόμα και σε ένα ασθενοφόρο που μετέφερε έναν ασθενή. Αντίστοιχες εκδηλώσεις οργής πραγματοποιήθηκαν και στο Ρότερνταμ.
Η πολιτική έκφραση ωστόσο της σύγκλισης μεταξύ αντιεμβολιαστών και ακροδεξιών παρατηρείται στην Αυστρία, που πρωτοπόρησε στη λήψη μέτρων για την αναχαίτιση του τέταρτου κύματος του κορονοϊού. Πέρα από την επιβολή καθολικής απαγόρευσης κυκλοφορίας για ένα εικοσαήμερο, η αυστριακή κυβέρνηση είχε ανακοινώσει την υποχρεωτικότητα για εμβολιασμό εν μέσω της πρόσφατης έξαρσης της πανδημίας. Η κίνηση της έθεσε σε λειτουργία ευρύτερες πιέσεις σε όλες τις κυβερνήσεις της Ευρώπης ώστε να δράσουν εν όψει της επείγουσας κατάστασης στην ήπειρο.
Η λήψη της απόφασης από έναν επί της ουσίας υπηρεσιακό πρωθυπουργό δεν βοήθησε στη νομιμοποίηση της κίνησης, παρά τη στιβαρότητα της. Ο Αλεξάντερ Σάλενμπεργκ, που βρέθηκε στην πρωθυπουργία έπειτα από τις κατηγορίες διαφθοράς εναντίον του Σεμπάστιαν Κουρτς, με σκοπό να διατηρηθεί η κυβέρνηση μεταξύ συντηρητικών και οικολόγων, περιέγραψε την απόφασή του ως «υποχρέωση ανθρωπιάς» με τον συνήθη γλαφυρό του λόγο. Το ακροδεξιό κόμμα των «Ελεύθερων» της Αυστρίας εκμεταλλεύθηκε την περίσταση για να διοργανώσει μία ηχηρή διαδήλωση των αρνητών, εναντίον της «δικτατορίας του κορονοϊού» και «του διχασμού της κοινωνίας».
Ο ευρύτερος συναγερμός λαμβάνει ιδιαίτερες διαστάσεις λόγω της έξαρσης που παρατηρείται στην καρδιά της Ευρώπης, με επίκεντρο βέβαια τη Γερμανία. Ο πρωθυπουργός της Βαυαρίας ανακοίνωσε ήδη ουσιαστικά μία νέα κατάσταση καραντίνα στο γερμανικό κρατίδιο που πλήττεται από την πανδημία. Μένει να δούμε κατά πόσο πως ο κοινός τόπος που έχει βρεθεί στο πολιτικό σύστημα της Γερμανίας για τα μέτρα και η αναδυόμενη συμμαχία του «φωτεινού σηματοδότη» μεταξύ Σοσιαλδημοκρατών, Φιλελευθέρων και Πρασίνων να βρει την απάντηση.
Το ζήτημα βέβαια είναι εξαιρετικά ανησυχητικό. Αν για την οικονομική κρίση που προηγήθηκε την προηγούμενη δεκαετία θα μπορούσε να φανταστεί κάποιος την ανάδυση των λαϊκιστικών και ακροδεξιών οργανώσεων σε όλη την Ευρώπη, πλέον έχουμε κάτι διαφορετικό. Ένα ζήτημα δημόσιας υγείας έχει καταστεί σημείο αναφοράς για τους λαϊκιστές πάσης φύσεως, που προσπαθούν να εκμεταλλευθούν τη συγκυρία προς όφελος τους. Το βλέπουμε άλλωστε σε όλη την Ευρώπη, από τις διαδηλώσεις στην Κροατία εναντίον των υποχρεωτικών εμβολιασμών στους δημοσίους υπαλλήλους μέχρι τις αντιδράσεις στην Ιταλία για το «πράσινο πιστοποιητικό» εισόδου στους κλειστούς χώρους. Αυτό που δεν έχουμε δει ακόμα είναι που θα φτάσει.
Ενα συνοθύλευμα ακραίων λαικιστών, ακροδεξιών και ψεκασμένων, με διαφορετικό τρόπο απ' ότι στην Ευρώπη αλλά με τον ιδιο στόχο, επιχειρεί και στην Ελλάδα να διαμορφώσει κλίμα αντίστασης και αντίδρασης, θέλοντας να μετατρέψει την κρίση στην υγεία σε ευκαιρία για ανάδειξή του και για πολιτική εκμετάλλευση. Και αυτό αδιαφορώντας για τη ζωή ή τον θάνατο συνανθρώπων τους που τους ακολουθούν με τον ίδιο τρόπο που βρέθηκαν στους δρόμους με άλλες αφορμές στο παρελθόν.
