Να διασφαλιστεί ότι οι εξαγωγές αμερικανικού στρατιωτικού υλικού δεν θα χρησιμοποιούνται για την παραβίαση του Διεθνούς Δικαίου είναι ο στόχος μιας σημαντικής πρωτοβουλίας που ανακοίνωσε το Σάββατο η κυβέρνηση του Τζο Μπάιντεν.
Η αμερικανική κυβέρνηση υπέγραψε Μνημόνιο Εθνικής Ασφάλειας, το οποίο ανεβάζει ψηλότερα τον πήχη των διαβεβαιώσεων που πρέπει να παρέχει κάθε χώρα που αγοράζει αμερικανικό στρατιωτικό υλικό αλλά και της εποπτείας που θα ασκείται από την Ουάσιγκτον για την τελική χρήση αυτών των όπλων.
Πλέον με αυτό τον τρόπο καθίσταται πολιτική των ΗΠΑ η αυστηρή επιτήρηση της χρήσης του αμερικανικού αμυντικό υλικού ή υπηρεσιών με στόχο να μην παραβιάζεται το Διεθνές Δίκαιο. Ειδικότερα, η κυβέρνηση των ΗΠΑ οφείλει κάθε χρόνο να υποβάλει έκθεση στο Κογκρέσο σχετικά με το κατά πόσο οι χώρες που λαμβάνουν αμερικανικό αμυντικό υλικό πληρούν τις προϋποθέσεις που τίθενται κατά τη διαδικασία αγοράς.
Breaking: μνημόνιο εθνικής ασφαλείας υπέγραψε ο Προεδρος Μπαιντεν, που αφορά
— Lena Argiri (@lenaargiri) February 10, 2024
-στις διαβεβαιώσεις που πρέπει να παρέχει κάθε χώρα που αγοράζει αμυντικό υλικό από τις ΗΠΑ, ότι θα εφαρμόζει το διεθνές δίκαιο
-στην ενίσχυση της διαδικασίας εποπτείας για την τελική χρήση του…
Τι σημαίνει
Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι από εδώ και πέρα το αμερικανικό υπουργείο Εξωτερικών θα λαμβάνει γραπτές διαβεβαιώσεις από την παραλήπτρια χώρα ότι θα σέβεται τις προϋποθέσεις των ΗΠΑ. Αν κρίνεται από το Στέιτ Ντιπάρτμεντ και το Πεντάγωνο ότι οι διαβεβαιώσεις δεν τηρούνται, τότε θα υποβάλλεται εντός 45 ημερών έκθεση στον πρόεδρο των ΗΠΑ με την οποία θα γίνονται εισηγήσεις για την αντιμετώπιση της κατάστασης.
Σε αυτή την περίπτωση θα υπάρχει ένα εύρος επιλογών, το οποίο θα κινείται από την ανανέωση των διαβεβαιώσεων έως και την αναστολή της περαιτέρω μεταφοράς αμυντικού υλικού.
Η συγκεκριμένη τροπολογία στο Μνημόνιο Εθνικής Ασφαλείας που υπέγραψε ο πρόεδρος Μπάιντεν έρχεται κατόπιν πίεσης που άσκησαν ορισμένοι Δημοκρατικοί νομοθέτες, οι οποίοι είχαν ανησυχίες για την παροχή αμυντικού υλικού στο Ισραήλ. Σε κάθε περίπτωση, το εν λόγω μνημόνιο αποκτά ευρύτερες προεκτάσεις που θα καθορίζουν από εδώ και πέρα την αμερικανική πολιτική στην έγκριση και επιτήρηση των αμυντικών εξαγωγών.
Το Μνημόνιο Εθνικής Ασφάλειας που υπόγραψε ο Πρόεδρος Μπαιντεν
«Είναι κρίσιμο να διασφαλιστεί ότι υπάρχουν επαρκείς εγγυήσεις και λογοδοσία όσον αφορά στις πωλήσεις αμυντικού υλικού στο εξωτερικό. Σύμφωνα με τον νόμο περί Ελέγχου Εξαγωγών Όπλων, τόσο το υπουργείο Εξωτερικών όσο και το υπουργείο Άμυνας εφαρμόζουν προγράμματα παρακολούθησης της τελικής χρήσης. Οι Ηνωμένες Πολιτείες επιδιώκουν πάντα να προωθούν την τήρηση του διεθνούς δικαίου και ενθαρρύνουν άλλα κράτη και εταίρους να κάνουν το ίδιο.
Προκειμένου να εφαρμοστούν αποτελεσματικά ορισμένες υποχρεώσεις που απορρέουν από τους νόμους των Ηνωμένων Πολιτειών, οι ΗΠΑ πρέπει να έχουν εικόνα της τήρησης του διεθνούς δικαίου από τους ξένους εταίρους συμπεριλαμβανομένου, κατά περίπτωση, του διεθνούς δικαίου για τα ανθρώπινα δικαιώματα και του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου. Οι Ηνωμένες Πολιτείες προσβλέπουν στη συμμόρφωση των εταίρων των Ηνωμένων Πολιτειών με το διεθνές ανθρωπιστικό δίκαιο κατά την αξιολόγηση της νομιμότητας της στρατιωτικής βοήθειας των Ηνωμένων Πολιτειών σε στρατιωτικούς εταίρους και των κοινών επιχειρήσεων με αυτούς.
Για αυτούς τους λόγους, εκδίδω αυτό το υπόμνημα, το οποίο απαιτεί από τον υπουργό Εξωτερικών να λάβει αξιόπιστες γραπτές διαβεβαιώσεις από ξένες κυβερνήσεις που λαμβάνουν αμυντικό υλικό και, κατά περίπτωση, αμυντικές υπηρεσίες, από τα υπουργεία Εξωτερικών και Άμυνας, και απαιτεί από το Στέιτ Ντιπάρτμεντ και το Πεντάγωνο να παρέχουν περιοδικές εκθέσεις στο Κογκρέσο για να καταστεί δυνατή η ουσιαστική εποπτεία. Εκτός από τις απαιτήσεις αυτού του μνημονίου, οι υπουργοί Εξωτερικών και Άμυνας είναι υπεύθυνοι για τη διασφάλιση ότι όλες οι μεταφορές αμυντικών υλικών και αμυντικών υπηρεσιών από τα υπουργεία Εξωτερικών και Άμυνας στο πλαίσιο οποιασδήποτε αρχής συνεργασίας ή βοήθειας σε θέματα ασφάλειας διεξάγονται με τρόπο συνεπή με όλο το εφαρμοστέο διεθνές και εγχώριο δίκαιο και πολιτική, συμπεριλαμβανομένου του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου και του διεθνούς δικαίου των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Η πολιτική που περιγράφεται στο παρόν υπόμνημα ισχύει μελλοντικά για την παροχή σε ξένες κυβερνήσεις από τα υπουργεία Εξωτερικών ή Άμυνας τυχόν αμυντικών υλικών. Προτού τα υπουργεία Εξωτερικών ή Άμυνας παράσχουν τέτοια αμυντικά υλικά στη δικαιούχο χώρα και, κατά περίπτωση, ο υπουργός Εξωτερικών πρέπει:
- Να λάβει αξιόπιστες γραπτές διαβεβαιώσεις από εκπρόσωπο της αποδέκτριας χώρας, ότι θα χρησιμοποιήσει οποιαδήποτε τέτοια αμυντικά υλικά σύμφωνα με το διεθνές ανθρωπιστικό δίκαιο και, κατά περίπτωση, άλλο διεθνές δίκαιο.
- Σε οποιαδήποτε ένοπλη σύγκρουση όπου η παραλήπτρια χώρα χρησιμοποιεί τέτοια αμυντικά υλικά, σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, θα διευκολύνει και δεν θα αρνηθεί αυθαίρετα, θα περιορίσει ή θα εμποδίσει με άλλον τρόπο, άμεσα ή έμμεσα, τη μεταφορά ή την παράδοση της ανθρωπιστικής βοήθειας των Ηνωμένων Πολιτειών.
Αν κριθεί από τον υπουργό Εξωτερικών ή τον υπουργό Άμυνας ότι η αξιοπιστία των διαβεβαιώσεων που παρέχονται από τη δικαιούχο χώρα έχει τεθεί υπό αμφισβήτηση και πρέπει να επανεξεταστεί, οι δυο υπουργοί υποβάλλουν έκθεση στον Πρόεδρο εντός 45 ημερών και υποδεικνύουν τα κατάλληλα επόμενα βήματα που πρέπει να ληφθούν για την αξιολόγηση ή την αντιμετώπιση της κατάστασης. Αυτή η αντιμετώπιση θα μπορούσε να περιλαμβάνει ενέργειες από την ανανέωση των διαβεβαιώσεων έως την αναστολή οποιασδήποτε περαιτέρω μεταφοράς αμυντικών ειδών ή, κατά περίπτωση, αμυντικών υπηρεσιών.
Το αργότερο 90 ημέρες από την ημερομηνία του παρόντος μνημονίου, και στη συνέχεια μία φορά κάθε οικονομικό έτος, οι υπουργοί Εξωτερικών και Άμυνας υποβάλλουν έκθεση προς την Επιτροπή Εξωτερικών Σχέσεων, την Επιτροπή Ενόπλων Υπηρεσιών και την Επιτροπή Πιστώσεων της Γερουσίας· την Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων, την Επιτροπή Ενόπλων Υπηρεσιών και την Επιτροπή Πιστώσεων της Βουλής των Αντιπροσώπων.
Η γραπτή έκθεση θα περιλαμβάνει μεταξύ άλλων αξιολόγηση οποιωνδήποτε αξιόπιστων αναφορών ή ισχυρισμών ότι τέτοια αμυντικά υλικά και, κατά περίπτωση, αμυντικές υπηρεσίες, έχουν χρησιμοποιηθεί κατά τρόπο που δεν συνάδει με το διεθνές δίκαιο».