Ο πρόεδρος του Λιβάνου Μισέλ Αούν δήλωσε σήμερα ότι η χώρα οδεύει «προς την κόλαση» αν δεν σχηματιστεί κυβέρνηση, καθώς οι θέσεις των αντίπαλων πολιτικών κομμάτων έχουν σκληρύνει.
Τα σχόλιά του σε τηλεοπτικό διάγγελμα σήμερα υπογράμμισαν τις σοβαρές δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι γαλλικές προσπάθειες να βγει ο Λίβανος από την οικονομική κρίση με τον σχηματισμό νέας κυβέρνησης από τους αντιμαχόμενους πολιτικούς της χώρας και την πραγματοποίηση μεταρρυθμίσεων.
Η κρίση, που έχει επιδεινωθεί μετά την καταστροφική πυρκαγιά στο λιμάνι της Βηρυτού στις 4 Αυγούστου, αποτελεί τη μεγαλύτερη απειλή για τη σταθερότητα του Λιβάνου από τον εμφύλιο πόλεμο του 1975-1990. Η προθεσμία που είχε συμφωνηθεί με το Παρίσι πέρασε ήδη την προηγούμενη εβδομάδα.
Η διαδικασία έχει οδηγηθεί σε αδιέξοδο λόγω της απαίτησης των δύο κυρίαρχων σιιτικών κομμάτων, της Χεζμπολά και του Κινήματος Αμάλ να οριστούν σιίτες υπουργοί, και μάλιστα στο Υπουργείο Οικονομικών.
Ο Αούν δήλωσε ότι ο ίδιος πρότεινε συμβιβαστικές λύσεις που δεν έγιναν δεκτές και παρουσίασε το πρόβλημα ως κόντρα μεταξύ των σιιτικών κομμάτων από τη μια πλευρά και του σουνίτη πρωθυπουργού Μουσταφά Αντίμπ μαζί με πρώην πρωθυπουργούς που τον στηρίζουν από την άλλη.
Ερωτηθείς από δημοσιογράφο μετά την ομιλία του για το προς τα πού οδεύει ο Λίβανος αν δεν υπάρξει συμφωνία, ο Αούν, χριστιανός μαρωνίτης, απάντησε «φυσικά, προς την κόλαση». Και όταν ερωτήθηκε αν τα σχόλιά του σημαίνουν ότι δεν υπάρχει ελπίδα σχηματισμού κυβέρνησης, η απάντησή του ήταν «Όχι, ίσως συμβεί κάποιο θαύμα».
«Αντιμετωπίζουμε σήμερα μια κρίση σχηματισμού κυβέρνησης που δεν θα έπρεπε να συμβαίνει, διότι τα όσα περιμένουν τον Λίβανο δεν επιτρέπουν να χάνεται ούτε ένα λεπτό», ανέφερε στην ομιλία του, σύμφωνα με το πρακτορείο Reuters.
Ο Αούν φάνηκε να απευθύνει την κριτική του τόσο στα σιιτικά κόμματα όσο και στον Αντίμπ, για τον οποίο δήλωσε ότι δεν θέλει να συμβουλευτεί τις κοινοβουλευτικές ομάδες.
Τόνισε ότι, ενώ δεν είναι δυνατόν να εξαιρεθούν οι κοινοβουλευτικές ομάδες από τη διαδικασία σχηματισμού κυβέρνησης, είναι ανεπίτρεπτο ένα κόμμα να θέλει να επιβάλει υπουργούς.
«Όσο σκληραίνουν οι στάσεις δεν μοιάζει να υπάρχει στο ορίζοντα κάποια λύση, διότι όλες οι προτεινόμενες λύσεις καταλήγουν σε ‘νικητές και ηττημένους’», είπε.
