Τις γεωπολιτικές φιλοδοξίες του Τούρκου προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, από την στην Αφρική, τον Καύκασο μέχρι και την προβληματική σχέση του με την ΕΕ, εξετάζει αφιέρωμα της εφημερίδας Financial Times.
Η απόφαση του Ερντογάν να ρίξει όλη του την προσοχή στον πόλεμο του Αζερμπαϊτζάν με την Αρμενία, ακόμη και όταν οι δυτικές δυνάμεις ζητούσαν κατάπαυση του πυρός, ήταν η τελευταία επίδειξη δύναμης μιας εξωτερικής πολιτικής, που χαρακτηρίζεται αφενός από ασυμβίβαστη ρητορική και αφετέρου από στρατιωτική ισχύ, αναφέρει η εφημερίδα ξεκινώντας την ανάλυση της.
Η Financial Times εστιάζει στο πως η εξωτερική πολιτική της Τουρκίας άλλαξε μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα του 2016 και πως στη συνέχεια, τα τελευταία πέντε χρόνια, ο Ερντογάν ενεπλάκη στη Συρία και στο βόρειο Ιράκ, έστειλε στρατεύματα στη Λιβύη, είχε αντιπαράθεση με την Ελλάδα καθώς και άλλες παρεμβάσεις που εκνεύρισαν τους συμμάχους της χώρας στο ΝΑΤΟ.
Με φόντο την πρόσφατη αλλαγή στη ρητορική του Ερντογάν, μετά την ήττα του συμμάχου του Ντόναλντ Τραμπ στις ΗΠΑ και τις συμφωνίες του Ισραήλ, η εφημερίδα αμφιβάλει αν ο Ερντογάν είναι πρόθυμος ή ικανός να συμβιβαστεί για τα ζητήματα που μαστίζουν τις σχέσεις της Τουρκίας με τους συμμάχους της και εάν η νέα αυτή γλώσσα σύντομα αντικατασταθεί με νέο γύρο επίδειξης ισχύος.
Turkish Presidency via AP
Διαβάστε ακόμα:
- Foreign Policy: Πλησιάζει η ώρα της αλήθειας για τουρκική οικονομία και Ερντογάν