Η Άγκυρα αντέδρασε έντονα στη νέα επίθεση που εξαπέλυσε εναντίον της ο Εμανουέλ Μακρόν από την Κορσική, παραπέμποντας στην... αποικιοκρατική συμπεριφορά της Γαλλίας και του προέδρου της και δίνοντας συνέχεια σε μια αντιπαράθεση η οποία έχει ήδη «σφραγίσει» ανεξίτηλα τις εξελίξεις και τις ισορροπίες στη Μεσόγειο, αλλά και το ΝΑΤΟ.
Υπενθυμίζεται πως ο Γάλλος πρόεδρος είχε δηλώσει, απευθυνόμενος και προς την ΕΕ, ότι «οφείλουμε να είμαστε σκληροί με την τουρκική κυβέρνηση και όχι με τον τουρκικό λαό, ο οποίος αξίζει περισσότερα από την κυβέρνηση Ερντογάν». «Ο Μακρόν συνεχίζει την αποικιοκρατία, ενώ ο δικός μας πρόεδρος συνεχίζει να υπερασπίζεται τα δικαιώματα των καταπιεσμένων ανθρώπων και να προστατεύει την ειρήνη», απάντησε ο εκπρόσωπος του κυβερνώντος ΑΚΡ και στενός συνεργάτης του Ταγίπ Ερντογάν, Ομέρ Τσελίκ.
Από τα λόγια στις πράξεις
Ωστόσο, τόσο ο ίδιος όσο και ο πολιτικός του προϊστάμενος γνωρίζουν καλά ότι η πολιτική είναι τελικά μια τέχνη των πράξεων που φέρνουν αποτελέσματα και όχι των δηλώσεων που γίνονται ανέξοδα. Γι' αυτό και την ίδια στιγμή, ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας, Μεβλούτ Τσαβούσογλου, επιχείρησε να... πλαγιοκοπήσει τη Γαλλία, πραγματοποιώντας μια ακόμη περιοδεία σε ένα «γήπεδο» στο οποίο η επιρροή του Παρισιού είναι πολύ ισχυρή – την Αφρική.
Συγκεκριμένα, ο Τσαβούσογλου επισκέφθηκε την Τετάρτη το Μάλι, όπου υπάρχουν χιλιάδες Γάλλοι στρατιώτες και τον προηγούμενο μήνα σημειώθηκε στρατιωτικό πραξικόπημα, ενώ σήμερα θα βρεθεί στη Σενεγάλη. Πρόκειται, όπως είναι ίσως γνωστό σε πολλούς, για δύο χώρες οι οποίες αποτελούν πρώην γαλλικές αποικίες και συνεχίζουν να διατηρούν μέχρι και σήμερα ιδιαιτέρως στενούς πολιτικούς και οικονομικούς δεσμούς με την πρώην «μητρόπολη».
Στο ενδιάμεσο, δηλαδή, χθες Πέμπτη, ο επικεφαλής της τουρκικής διπλωματίας βρέθηκε στη Γουινέα-Μπισάου – μια πρώην πορτογαλική αποικία (δεν πρέπει να συγχέεται με τη γαλλική Γουινέα), η οποία όμως θεωρείται ότι ανήκει επίσης στη σφαίρα επιρροής των Γάλλων. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι χρησιμοποιούσε μέχρι πρόσφατα ως βασικό νόμισμα (όπως και το Μάλι, η Σενεγάλη και άλλες πέντε χώρες της δυτικής Αφρικής) ένα «υβρίδιο» του πρώην γαλλικού φράγκου.
Αξίζει να σημειωθεί, ακόμη, ότι μεγάλο μέρος των συναλλαγματικών αποθεμάτων τόσο των παραπάνω χωρών όσο και άλλων της κεντρικής Αφρικής, όπου επίσης είχε αποικιοκρατική παρουσία η Γαλλία, φυλάσσεται στην κεντρική τράπεζα στο Παρίσι, ενώ είναι συνήθη τα swaps με ευρώ, ώστε να διασφαλίζουν το αναγκαίο «σκληρό νόμισμα».
Στρατηγικό σχέδιο
Προφανώς, όλα τα παραπάνω δεν «διαγράφονται» με μια επίσκεψη ούτε με δηλώσεις κατά της γαλλικής αποικιοκρατίας. Ωστόσο, η Άγκυρα μοιάζει αποφασισμένη να επενδύσει στρατηγικά στην Αφρική – βάσει σχεδίου που ξεκίνησε να εφαρμόζεται το 2005, που είχε ανακηρυχθεί «Έτος της Αφρικής» στην Τουρκία. Το έχει δε αποδείξει κυρίως με την ενεργό ανάμιξή της στον εμφύλιο της Λιβύης.
Αυτό, όμως, είναι φανερό ότι δεν θα γίνει εύκολα αποδεκτό από το Παρίσι και τον Μακρόν, που δεν έχουν καμία διάθεση να παραδώσουν τα κεκτημένα τους στην αγκαλιά του «σουλτάνου». Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με την Αίγυπτο, ηγεμονική δύναμη της Αραβικής Λίγκας, η οποία επίσης δεν καλοβλέπει τις επεκτατικές διαθέσεις του Ερντογάν στον ζωτικό της χώρο.
Cem Ozdel/Turkish Foreign Ministry via AP
