Η κρίση ισοτιμίας της τουρκικής λίρας η οποία κλονίζει το τουρκικό οικονομικό και πολιτικό σύστημα, έχει απορροφήσει όλη σχεδόν την ενεργητικότητα του Ταγιπ Ερντογάν, ο οποίος δίνει τη μάχη του εναντίον των «αριθμών» και των αρχών της οικονομικής επιστήμης, προκειμένου να αποδείξει στον λαό του ότι τελικά ο ηγέτης τους έχει πάντα δίκιο.
Όμως ο Τ.Ερντογάν πιεσμένος και από την κρίση και γνωρίζοντας ότι τα τεχνάσματα του για να διασώσει τη λίρα δεν μπορεί να αποδώσουν μακροπρόθεσμα εάν συνεχίσει να κινείται σε ένα εχθρικό περιβάλλον, έχει ξεκινήσει και επιμένει σε μια πολιτική εξομάλυνσης των σχέσεων με όλους. Η μάλλον σχεδόν όλους καθώς από την πολιτική αυτή εξαιρεί την Ελλάδα και την Κύπρο.
Μετά την αποκατάσταση των σχέσεων με τα Εμιράτα ο κ. Ερντογάν έχει επιδοθεί σε ένα συστηματικό «φλερτ» με το Ισραήλ και την Αίγυπτο, καθώς και πολιτικά αλλά κυρίως οικονομικά η αποκατάσταση των σχέσεων είναι εξαιρετικής σημασίας για την Άγκυρα.
Παραμονές Χριστουγέννων και ο κ.Ερντογάν δεν προσκάλεσε για το καθιερωμένο τραπέζι τους θρησκευτικούς ηγέτες των χριστιανών της Τουρκίας και φυσικά τον Οικουμενικό Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίο, φρόντισε όμως να παρακαθίσει σε γεύμα με τους επικεφαλής της Τουρκικής Εβραϊκής Κοινότητας και της Συμμαχίας Ραβίνων των Ισλαμικών Χωρών, θέλοντας να βρει την ευκαιρία να στείλει το μήνυμα «συμφιλίωσης» προς το Τελ Αβίβ.
Ο τούρκος πρόεδρος έδωσε το στίγμα της επιλογής του αυτής, λέγοντας ότι «οι σχέσεις Τουρκίας-Ισραήλ είναι ζωτικές από την άποψη της σταθερότητας και της ασφάλειας της περιοχής μας» προσθέτοντας απευθυνόμενος στους Εβραίους προσκεκλημένους του ότι «αποδίδει ιδιαίτερη σημασία στη δική τους στήριξη για το θέμα αυτό».
Σε ένα ακόμη άνοιγμα προς το Ισραήλ και την εβραϊκή κοινότητα ο κ.Ερντογάν δήλωσε ότι πρέπει να υπάρχει «αλληλεγγύη» στα θέματα της καταπολέμησης όχι μόνο της Ισλαμοφοβίας αλλά και του αντισημιτισμού και της ξενοφοβίας την οποία έσπευσε να εντοπίσει «κυρίως στις δυτικές χώρες».
Αφού όμως παρουσίασε το «όραμα» του για τη Μέση Ανατολή «χωρίς εντάσεις, συγκρούσεις και αναταραχές σε αυτή την αρχαία γεωγραφική περιοχή η οποία φιλοξενεί τους ιερούς χώρους των τριών μονοθεϊστικών θρησκειών και η μεγαλύτερη επιθυμία της Τουρκίας είναι μια Μέση Ανατολή όπου θα συμβιώνουν ειρηνικά οι κοινότητες που έχουν διαφορετικό θρήσκευμα, γλώσσα και εθνική καταγωγή», ο τούρκος ηγέτης δεν μπόρεσε να ξεφύγει από το μεγάλο «αγκάθι» που παραμένει στις ισραηλινοτουρκικές σχέσεις. Το Παλαιστινιακό και βεβαίως η στήριξη στη Χαμάς.
«Τα βήματα που θα γίνουν στο Παλαιστινιακό, δεν θα συμβάλλουν μόνο στην ασφάλεια και τη σταθερότητα των Παλαιστινίων αλλά και του Ισραήλ. Πιστεύω πως μπορεί να βρεθεί μια λύση που θα προστατέψει τις ευαισθησίες όλων των θρησκευτικών ομάδων στην Ιερουσαλήμ» δήλωσε ο κ. Ερντογάν επιβεβαιώνοντας ότι όρος και προϋπόθεση για την εξομάλυνση των σχέσεων είναι η ισραηλινή πολιτική στο Παλαιστινιακό να …ταυτισθεί με τις τουρκικές θέσεις, που εκτός των άλλων υπηρετούν την επιδίωξη του κ.Ερντογάν να αναδειχθεί ηγέτης των απανταχού μουσουλμάνων.
Και ο Ερντογάν υποστήριξε ότι η ειλικρινής και η εποικοδομητική στάση που θα επιδείξει το Ισραήλ στο θέμα των ειρηνευτικών προσπαθειών, θα συμβάλλει στη διαδικασία εξομάλυνσης…
Το Ισραήλ και ο πρωθυπουργός Ν.Μπενετ έχουν εκφράσει σοβαρές επιφυλάξεις για την ειλικρίνεια των προθέσεων του κ.Ερντογάν και ακόμη και μετά την απελευθέρωση του ζεύγους των ισραηλινών τουριστών που συνελήφθησαν επειδή είχαν φωτογραφίσει το …προεδρικό ανάκτορο στην Άγκυρα και τις ευχαριστίες που εξέφρασε προς τον τούρκο ηγέτη, η καχυποψία στην ισραηλινή πλευρά ήταν εμφανής.
Και είναι προφανές ότι και για τον πιο θετικά διακείμενο προς την Τουρκία, κανείς στο Ισραήλ δεν μπορεί να αποδεχθεί τον ρόλο που θέλει να αποκτήσει ο κ. Ερντογάν στο Παλαιστινιακό, με δεδομένη τη στήριξη που ακόμη και σήμερα προσφέρει στη Χαμάς και με νωπές τις μνήμες από τα κηρύγματα του τούρκου ηγέτη για τη «απελευθέρωση της Ιερουσαλήμ»...
Αλλά και με την Αίγυπτο η διαδικασία εξομάλυνσης δεν προχωρά όπως το υπολόγιζε ο κ. Ερντογάν. Ο κ. Ερντογάν επανειλημμένα το τελευταίο διάστημα έχει αναφερθεί στους «δεσμούς» με το Αιγυπτιακό Έθνος, παρά το γεγονός ότι αυτές οι αναφορές παραπέμπουν στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Ο ΥΠΕΞ της Αιγύπτου Σ. Σούκρυ στην επίσκεψη του στην Κύπρο, όχι μόνο αποδοκίμασε την τουρκική θέση περί δυο κρατών στην Κυπρο, στηρίζοντας τη λύση διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας, αλλά προειδοποίησε ότι για την εξομάλυνση των σχέσεων της χώρας του με την Τουρκία προϋπόθεση είναι η Άγκυρα να υπάρξουν όχι μόνο λόγοι αλλά και πράξεις.
Ο κ.Τσαβουσογλου για μια ακόμη φορά επιστράτευσε τα «μεγάλα όπλα» και σε δηλώσεις του προχθές, θέλοντας να δελεάσει την αιγυπτιακή πλευρά προσέφερε ως λάφυρο την ελληνική και κυπριακή υφαλοκρηπίδα, δηλώνοντας ότι μια Συμφωνία Καΐρου- ΄Αγκυρας για οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας της Ανατολικής Μεσογείου θα ήταν ιδιαίτερα επωφελής για την Αίγυπτο. Μια τέτοια συμφωνία βεβαίως θα σήμαινε για την Αίγυπτο την πλήρη ρήξη των σχέσεων με την Ελλάδα και την Κύπρο και συγχρόνως ακύρωση της Συμφωνίας που έχει ήδη υπογράψει από το 2003 με την Λευκωσία. Αν και το θέμα της μη οριοθετημένης υφαλοκρηπίδας στην Ανατολική Μεσόγειο θα παραμένει σε εκκρεμότητα όσο δεν υπάρχει συμφωνία μεταξύ των ενδιαφερομένων χωρών, προς το παρόν η Αίγυπτος και ο Πρόεδρος Σίσι έχουν άλλου είδους προτεραιότητες με τον «παράγοντα Τουρκία» και δεν δελεάζονται από τέτοιες «προσφορές».
Τόσο για το Ισραήλ όσο και για την Αίγυπτο όμως, σημαντικός παράγοντας στη «ζυγαριά» παραμένει η σχέση που έχει αναπτυχθεί μέσω των διμερών και τριμερών συνεργασιών με την Ελλάδα και την Κύπρο, που όχι μόνο είναι χώρες μέλη της Ε.Ε. αλλά προσφέρουν στις δυο χώρες της Ανατολικής Μεσογείου αξιόπιστη και σταθερή συνεργασία και «έξοδο» προς τη Μεσόγειο και στην Ευρώπη.
Πιθανότατα το επόμενο διάστημα θα γίνουν βήματα για την τυπική αποκατάσταση των διπλωματικών σχέσεων της Τουρκίας με την Αίγυπτο και το Ισραήλ ,όμως οι ιδεοληψίες και η επιδίωξη του Τ. Ερντογάν να ηγεμονεύσει τον μουσουλμανικό κόσμο θα αποτελούν διαρκώς σημείο σύγκρουσης και αντιπαράθεσης…
