Του Γιάννη Μαντζίκου
Καθώς το σοσιαλιστικό πείραμα του μετασχηματισμού της χώρας απέτυχε οικτρά διαλύοντας κάθε τομέα της οικονομίας, ο πρόεδρος της Βενεζουέλας Νικόλας Μαδούρο φέρεται έτοιμος να δοκιμάσει τις ιδιωτικοποιήσεις.
Στις αρχές Δεκεμβρίου, το BBC Mundo μετέδωσε την είδηση ότι ο Μαδούρο ζήτησε από το Ανώτατο Συνταγματικό Δικαστήριο της χώρας να ετοιμάσει νόμο για τη συμμετοχή ξένων εταιρειών στην εκμετάλλευση νέων πετρελαιοπηγών. Την ίδια περίπου περίοδο ρεπορτάζ του Reuters ανέφερε ότι η Chevron και η Rosneft θα συνεργαστούν με την PDVSA, την κρατική εταιρεία πετρελαίου.
Παράλληλα ένα άλλο ρεπορτάζ της εφημερίδας New York Times από το Καράκας την πρωτεύουσα της χώρας έκανε λόγο για «άνοιγμα του Μαδούρο στην ελεύθερη αγορά, αποδοχή του δολαρίου στις συναλλαγές και πρωτοφανή ανάπτυξη».
Με φόντο λοιπόν, το «άνοιγμα» του Μαδούρο το οποίο θυμίζει αντίστοιχα πειράματα όπως του Ντάνιελ Ορτέγκα στη Νικαράγουα και άλλων σοσιαλιστών ηγετών που προσπάθησαν να εκμεταλλευτούν ιδιοτελως τα όσα προσφέρει η ελεύθερη οικονομία, αξίζει να σημειωθεί τι έχει προηγηθεί ιδιαίτερα στην πετρελαϊκή παραγωγή.
Η κάποτε πλουσιότερη χώρα της Λατινικής Αμερικής με τα μεγαλύτερα κοιτάσματα πετρελαίου στον πλανήτη, κατέρρευσε καθώς ο Ούγκο Τσάβες και αργότερα ο Μαδούρο διέλυσαν την PDVSA. Τα διυλιστήριά της λειτουργούν πλέον περίπου στο 40%-50% της δυναμικότητας τους, ενώ η παραγωγή έχει πέσει 37% μέσα σε έναν χρόνο, αποδίδοντας περίπου 1 εκατ. βαρέλια την μέρα.
Yπολογίζεται ότι τα συνολικά χρέη της PDVSA ανέρχονται στα 56 δισ. δολάρια εκ των οποίων αρκετά οφείλονται σε εταιρείες που αναλαμβάνουν τις εργασίες εξόρυξης, όπως είναι η Αμερικανική Schlumberger. Τα μέσα ενημέρωσης που ειδικεύονται σε θέματα ενέργειας αναφέρουν ότι η ανάλογο ιστορικό χαμηλό είχε σημειωθεί την περίοδο 1948-49, όποτε τα ηνία της χώρας είχε το σοσιαλιστικό κόμμα Accion Democratica. Ο βασικότερος λόγος έγκειται στο γεγονός ότι οι εξορυκτικές υποδομές της χώρας βρίσκονται στην χείριστη δυνατή κατάσταση. Υπάλληλοι της εταιρείας που παραιτήθηκαν έλεγαν σε συνεντεύξεις ότι δεν είχαν κάνει εργασίες συντήρησης από το 1999.
Ακόμα όμως και αν όντως ο Μαδούρο θέλει να κάνει ιδιωτικοποιήσεις κανείς δεν τον πιστεύει. Πριν λίγες μέρες άλλωστε, ο Ντόναλντ Τραμπ ο Αμερικανός πρόεδρος φιλοξένησε στις ΗΠΑ τον πρόεδρο της Εθνοσυνέλευσης της χώρας και μεταβατικό πρόεδρο Χουάν Γκουαϊδό. Κατά τη διάρκεια της ομιλίας για την Κατάσταση της Ένωσης ο Τραμπ υποστήριξε για μια ακόμα φορά ότι η Βενεζουέλα είναι παράδειγμα για το πώς «ο σοσιαλισμός κατέστρεψε μια χώρα».
Με αφορμή τις φήμες για συνεργασία τις PDVSA με ξένες εταιρείες, μεταξύ των οποίων η αμερικανική Chevron, ένας αξιωματούχος της κυβέρνησης Τραμπ αναφέρθηκε σε «επερχόμενες κυρώσεις» για τις ενεργειακές εταιρείες όπως η Ρωσική Rosneft και την Ισπανική Repsol και την Αμερικανική Chevron.
Ακόμα όμως και αν ο Μαδούρο κάνει άνοιγμα στην οικονομία, αυτό δεν θα συνοδευτεί από κάτι αντίστοιχο στους τομείς της των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, του κράτους δικαίου και της ευρύτερης του πολιτικού γίγνεσθαι. Του λόγου το αληθές επιβεβαίωσε προ λίγων μηνών η υπεύθυνη των Ηνωμένων Εθνών για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα Μισέλ Μπατσελέτ η οποία αναφέρθηκε σε υπερβολική χρήση βίας, δολοφονίες, αυθαίρετες κρατήσεις και βασανιστήρια εκ μέρους των δυνάμεων ασφαλείας της Βενεζουέλας, με την υποστήριξη φιλοκυβερνητικών πολιτοφυλάκων.
Σύμφωνα με εκτιμήσεις της ΜΚΟ, Monitor De Victimas για χιλιάδες εξωδικαστικές εκτελέσεις πολιτών από τον Ιανουάριο του 2017 μέχρι τον Ιανουάριο του 2019. Συγκεκριμένα σύμφωνα με τα στοιχεία της Διεθνούς Αμνηστίας του ΟΗΕ και τοπικών ΜΚΟ, οι εξωδικαστικές εκτελέσεις υπολογίζονται σε πάνω από 8,000 γεγονός που σημαίνει ότι πάνω από 12 άνθρωποι εκτελούνται κάθε μέρα στον σοσιαλιστικό παράδεισο του Νικολάς Μαδούρο γιατί τολμούν να έχουν αντίθετη άποψη!
Είναι ξεκάθαρο ότι ο Μαδούρο βαδίζει στο δρόμο των αποτυχημένων σοσιαλιστών ηγετών όπως ο Ορτέγκα στη Νικαράγουα, ο Ντος Σάντος στην Αγκόλα, και τόσοι άλλοι που «αγάπησαν» ιδιοτελώς τα αγαθά της οικονομίας της αγοράς.
