Μετά από 400.000 χιλιάδες θανάτους και 12 εκατομμύρια πρόσφυγες, στο εξωτερικό και στο εσωτερικό, ο Άσαντ έχει ήδη κηρύξει τη νίκη στο δικό του εμφύλιο.
Πριν ο πατέρας του κληροδοτήσει τον προεδρικό θώκο, είχε κι εκείνος ισοπεδώσει πόλεις που του αντιστάθηκαν, κατά τη διάρκεια των εμφύλιων συγκρούσεων της Συρίας, ιδιαίτερα τη δεκαετία του 1980.
Όταν ο Μπασάρ ανέλαβε την εξουσία το 2000, υπήρχαν ελπίδες πως θα έφερνε στη χώρα κάτι διαφορετικό από τον πατέρα του. Τελικά, πρωταγωνίστησε σε μία ανθρώπινη τραγωδία που προκάλεσε τη μεγαλύτερη μετατόπιση πληθυσμών στον κόσμο. Παραπάνω από 6.5 εκατομμύρια πρόσφυγες εγκατέλειψαν τη χώρα.
Το καθεστώς του Άσαντ επιβίωσε από τη γενικευμένη εξέγερση στη χώρα, κατά τη διάρκεια της «Αραβικής Άνοιξης» το 2011, με τη βοήθεια μαχητών της Χεζμπολά, σιιτικών δυνάμεων από το Ιράν και κυρίως από τη στρατιωτική επέμβαση της Μόσχας το 2015. Για τη Ρωσία, ωστόσο η εξομάλυνση της κατάστασης του συμμάχου της, αποδεικνύεται πιο δύσκολη από την «εκκαθάριση» των αντιπάλων του Άσαντ.
Το καθεστώς έχει ανακαταλάβει την πλειοψηφία των εδαφών της χώρας, ωστόσο υπάρχουν ακόμα περιοχές που ελέγχονται από αντικαθεστωτικούς, κυρίως εξτρεμιστές πλέον, ενώ το ζήτημα των αυτόνομων κουρδικών περιοχών και η τουρκική κατοχή παραμένει ανοιχτό.
Ωστόσο, η γενικευμένη ύφεση, συμπεριλαμβανομένης της κατάστασης ουσιαστικής χρεοκοπίας στον γειτονικό Λίβανο, είναι ακόμα μεγαλύτερο πρόβλημα για τη Δαμασκό. Η κατακρήμνιση της αξίας της συριακής λίρας ουσιαστικά σημαίνει πως η μεγάλη πλειοψηφία του πληθυσμού ζει σε καθεστώς φτώχειας.
Οι κυρώσεις εναντίον της Συρίας, αλλά και η μη αποδοχή του από τις δυτικές δυνάμεις δυσκολεύουν τη χρηματοδότηση της ανοικοδόμησης της Συρίας.
Οι εκλογές που έστησε το καθεστώς του Άσαντ, είναι εκτός της επίσημης διαδικασίας του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών και οι δυτικές δυνάμεις έχουν τονίσει πως δεν θα αποδεχθούν το αποτέλεσμα τους. Ακόμα κι η Τουρκία του Ερντογάν δήλωσε πως οι εκλογές στη Συρία δεν είναι ούτε δίκαιες ούτε ελεύθερες.
Ωστόσο, η διαδικασία θα δώσει μία δεύτερη ευκαιρία σε πολλούς ανθρώπους στη Συρία να «μετανοήσουν» συμμετέχοντας στις εκλογές. Στις προηγούμενες εκλογές που είχε προκηρύξει ο Άσαντ του 2014, η επιβίωση του κάθε άλλο παρά βέβαιη ήταν. Τώρα, η επικράτηση του είναι μάλλον θέμα χρόνου. Τουλάχιστον, αυτό θεωρούν αρκετές χώρες του αραβικού χώρου.
Τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, το Μπαχρέιν και το Ιράκ ήδη έχουν δηλώσει την ανάγκη της επιστροφής της Δαμασκού στον αραβικό κόσμο. Αλλά και η Αίγυπτος όσο κι η Σαουδική Αραβία θεωρούνται πως θα συναινέσουν στην, έμμεση ή άμεση, νομιμοποίηση του καθεστώτος Άσαντ το επόμενο διάστημα μετά τις εκλογές.
Οι γιγάντιες αφίσες του Μπασάρ Άσαντ μπροστά στα κατεστραμμένα κτίρια στη Συρία είναι δύσκολο να κρύψουν τις δυσκολίες ανοικοδόμησης, κυριολεκτικά και μεταφορικά, μίας χώρας μετά από έναν εμφύλιο πόλεμο. Οι καθημερινές κακουχίες που αντιμετωπίζουν οι μειονότητες στη χώρα, όπως οι Χριστιανοί, είναι χαρακτηριστικές της σημερινής Συρίας.
Ακόμα και υποστηρικτές του Άσαντ διαμαρτύρονται για την κατάρρευση του πραγματικού εισοδήματος και την κατάρρευση των κρατικών υπηρεσιών στη χώρα.
Η συμμετοχή ενδεχομένως να ανακοινωθεί ως μεγαλύτερη από τις προηγούμενες εκλογές, αν και βέβαια δεν μπορούν να συμμετάσχουν Σύροι που βρίσκονται σε εδάφη, που δεν ελέγχονται από το καθεστώς.
Η διαδικασία που διάλεξε για την αναβάπτιση του ο Άσαντ δεν θα έχει τόσο αγωνία για την κατάληξη της. Αντίθετα, οι άνθρωποι στη Συρία συνεχίζουν να αγωνιούν για την έλλειψη προοπτικής βελτίωσης της ζωής τους.
