Η Κίνα υποστηρίζει ότι οι πολιτικές της με σκοπό να μικρύνουν το διευρυνόμενο κοινωνικό χάσμα μεταξύ πλουσίων και φτωχών αποτελούν ό,τι ακριβώς χρειάζεται η χώρα στην παρούσα οικονομική συγκυρία. Ωστόσο οι επικριτές του Πεκίνου υποστηρίζουν ότι η χώρα οδηγείται σε ακόμα περισσότερη συγκέντρωση του ελέγχου της διοίκησης των επιχειρήσεων και συνολικά της κοινωνίας.
Όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα του BBC, σήμερα Πέμπτη, την ώρα που η κούρσα προς την ευημερία για όλους έχει στο επίκεντρό της το πώς περισσότεροι άνθρωποι στο εσωτερικό της χώρας θα έχουν μεγαλύτερη πρόσβαση στον πλούτο, φαίνεται ότι θα έχει τεράστιο αντίκτυπο και στον υπόλοιπο κόσμο.
Μία από τις πιο ορατές συνέπειες της ευημερίας για όλους αποτελεί ο επαναπροσδιορισμός των προτεραιοτήτων της Κίνας για την εσωτερική αγορά.
Ο τεχνολογικός γίγαντας Alibaba, που πρόσφατα, είδε το παγκόσμιο προφίλ του να ενισχύεται, διαθέτει πλέον 15,5 δισ. δολ. προκειμένου να συμβάλλει στο πρόγραμμα ευημερίας στην Κίνα. Ο τεχνολογικός γίγαντας Tencent διαθέτει 7,7 δισ. δολ. για τον ίδιο σκοπό.
Ολοένα περισσότερες εταιρείες προχωρούν σε αντίστοιχες πρωτοβουλίες, παρόλο που στην αρχή σοκαρίστηκαν από το σχέδιο. Δεν πρόκειται για κλοπή των πλουσίων. Αλλά για μετασχηματισμό της κοινωνίας, και για το χτίσιμο της νέας μεσαίας τάξης. Με δεδομένο ότι οι εν λόγω εταιρείες απευθύνονται στο καταναλωτικό κοινό, αξιολογούν τελικά ως θετική την εξέλιξη.
Αν η κοινή ευημερία σημαίνει ενίσχυση της μεσαίας τάξης, τότε αυτό συνεπάγεται ότι πρόκειται για δώρο στις επιχειρήσεις παγκοσμίως που απευθύνονται στο εν λόγω κοινό.
Η αγορά πολυτελών προϊόντων και η ουτοπία
Ωστόσο, η νέα στρατηγική του Πεκίνου θα μπορούσε να επηρεάσει τη διεθνή αγορά πολυτελών προϊόντων. Οι Κινέζοι δαπανούν κεφάλαια που αντιστοιχούν στο 50% των συνολικών καταναλωτικών δαπανών για προϊόντα πολυτελείας. Η στροφή στην κινεζική πολιτική θα μπορούσε να αποτελέσει πλήγμα στην εν λόγω αγορά.
Γίνεται σαφές ότι η ευημερία για όλους αποτελεί κεντρικό μέρος του πώς η Κίνα και η κοινωνία της θα κυβερνώνται υπό τον Σι Ζινπίνγκ τα επόμενα χρόνια. Έτσι, έρχεται η υπόσχεση για μία πιο δίκαιη κοινωνία, μία μεγαλύτερη και πιο ευημερούσα μεσαία τάξη και επιχειρήσεις που επιστρέφουν πλούτο και δεν παίρνουν μόνο από τους καταναλωτές και εργαζόμενους.
Η ουτοπική Κίνα, στην οπαία επενδύει ο Ζινπίνγκ, ελπίζει ότι θα αποτελέσει εναλλακτικό μοντέλο σε εκείνο που της Δύσης. Ωστόσο, συνεπάγεται μετάβαση σε ακόμα μεγαλύτερο έλεγχο και συγκέντρωση περισσότερης εξουσίας στα χέρια του κυβερνώντος κόμματος.
Η Κίνα πάντα υπήρξε περιβάλλον δύσκολο για ξένες επιχειρήσεις. Με τα νέα δεδομένα, η δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία στον κόσμο γίνεται ακόμα πιο αφιλόξενη σε ξένους επενδυτές, καταλήγει το άρθρο του BBC.
