Ο εκλεγμένος Πρόεδρος της Βραζιλίας Λουίζ Ινάσιο Λούλα ντα Σίλβα, ο οποίος κέρδισε οριακά τις εκλογές της Κυριακής, δεν θέλησε να ανοίξει τα χαρτιά του σχετικά με το νέο υπουργικό συμβούλιο.
Οι πιο πολλοί εικάζουν βέβαια πως κάποιοι από τους πιο πιστούς συμμάχους του αναμένεται να είναι στη νέα κυβέρνηση την 1η Ιανουαρίου.
Πάντως, οι περισσότερες εικασίες επικεντρώθηκαν στο ποιος θα είναι ο υπουργός Οικονομικών του, κάτι που θα είναι ένα σημαντικό μήνυμα στους επενδυτές για τη δέσμευσή του στη δημοσιονομική πειθαρχία.
Αν ο Λούλα έχει καταλήξει στην επιλογή του, δεν το έχει πει ακόμη ούτε στους στενούς του βοηθούς.
«Απαγόρευσε οποιαδήποτε συζήτηση γι' αυτό γιατί σε μια δύσκολη εκλογική διαδικασία, η ονοματολογία θα μπορούσε να έχει αρνητικό αντίκτυπο», είπε ένα ανώτερο μέλος του Εργατικού Κόμματος του Λούλα που ζήτησε να διατηρήσει την ανωνυμία του.
Οι υποψήφιοι
Δύο εκ των ισχυρότερων διεκδικητών για τη θέση του Υπουργού Οικονομικών, είναι ο Αλεξάντρε Παντίλια, πρώην υπουργός Υγείας, και ο Φερνάντο Χάνταντ, ο πρώην δήμαρχος του Σάο Πάολο που έχασε τις εκλογές για τη θέση του κυβερνήτη της πολιτείας την Κυριακή.
Ένας άλλος υποψήφιος, ο οποίος θεωρείται φαβορί από τους επενδυτές, είναι ο αγαπημένος των αγορών, Ενρίκε Μεϊρέλες, ένας πρώην τραπεζίτης τον οποίο ο Λούλα διόρισε διοικητή της κεντρικής τράπεζας στην αρχή της πρώτης προεδρίας του το 2003.
Ο Mεϊρέλες ήταν υπουργός Οικονομικών στην κυβέρνηση που αντικατέστησε την Ντίλμα Ρούσεφ το 2016, προκαλώντας πάντως οργή σε κάποια στελέχη στο Εργατικό Κόμμα.
Ο Λούλα δεν έδωσε στη δημοσιότητα λεπτομέρειες για τα οικονομικά του σχέδια ή για το πώς θα πληρώσει για την επέκταση των πιο γενναιόδωρων κοινωνικών επιδομάτων το επόμενο έτος.
Αυτό, άλλωστε, θα απαιτήσει αλλαγές στο συνταγματικό ανώτατο όριο δαπανών της Βραζιλίας, το οποίο έχει οδηγήσει σε πολλές εικασίες σχετικά με τη δέσμευση του Λούλα στη δημοσιονομική πειθαρχία.
Το Borsa Famiglia
Το πρόγραμμα «Borsa Famiglia», που είχε φτιάξει το 2006 ο Λούλα είχε πάρει τα εύσημα από την Παγκόσμια Τράπεζα ως μία πολύ πετυχημένη πρακτική.
Ήταν ένα πρόγραμμα βοήθειας των νοικοκυριών με την ταυτόχρονη ενίσχυση της πρόσβασης σε κατοικία έδωσε σημαντικές ανάσες στον χειμαζόμενο πληθυσμό της χώρας, τη στιγμή που γειτονικές χώρες αντιμετώπιζαν την παντελή αδιαφορία του κράτους.
Με πληροφορίες από το Reuters
