Τα φθηνά τουρκικά drones επιτρέπουν σε μικρότερους στρατούς σε όλο τον κόσμο να εφαρμόσουν μία νέα τακτική στα πεδία της μάχης, η οποία αποδείχθηκε επιτυχημένη πέρυσι σε περιφερειακές συγκρούσεις, μετατοπίζοντας τη στρατηγική ισορροπία γύρω από την Τουρκία και τη Ρωσία, επισημαίνει δημοσίευμα της Wall Street Journal η οποία αναφέρει ότι έχει ιδιότητες που θυμίζουν το σοβιετικό τουφέκι καλάσνικοφ AK-47.
«Αυτά τα drones δείχνουν ότι το μέλλον των πολέμων θα διαμορφωθεί τόσο από τα φθηνά αλλά αποτελεσματικά μαχητικά οχήματα όσο και από ακριβά, με την πιο προηγμένη τεχνολογία», σημειώνει το δημοσίευμα. Και την ίδια στιγμή, η επιτυχία των τουρκικών drones βοηθά τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν να επεκτείνει την επιρροή του στην περιοχή, κάνοντας τους συμμάχους στο ΝΑΤΟ να ανησυχούν ότι αυτό θα μπορούσε να ενισχύσει την επιδίωξη μίας πιο ανεξάρτητης εξωτερικής πολιτικής.
Τα τουρκικά drones κατέστρεψαν τανκς, άλλα τεθωρακισμένα οχήματα αλλά και συστήματα αεράμυνας των προστατευόμενων της Ρωσίας σε μάχες στη Συρία, τη Λιβύη και το Αζερμπαϊτζάν. «Οι επιπτώσεις αλλάζουν τους όρους του παιχνιδιού», είχε πει σε ομιλία του πέρυσι ο Βρετανός υπουργός Άμυνας Μπεν Γουάλας με αφορμή τα τουρκικά drone.
Σημαιοφόρος αυτής της επανάστασης των φθηνών drones είναι το Bayraktar TB2» σημειώνει η WSJ η οποία πρσθέτει ότι «ένα σετ από έξι drones Bayraktar TB2, με τις μονάδες εδάφους και όλο τον αναγκαίο εξοπλισμό κοστίζει δεκάδες εκατομμύρια δολάρια, την ώρα που τα αντίστοιχα αμερικανικά MQ-9 κοστίζουν εκατοντάδες εκατομμύρια Επίσης είναι χρηστικό και αξιόπιστο, έχει ιδιότητες δηλάδη που θυμίζουν το σοβιετικό τουφέκι καλάσνικοφ AK-47 που άλλαξε τον πόλεμο τον 20ο αιώνα.
Το αποτέλεσμα είναι ότι στρατοί όπως ο αμερικανικός αναγκάζονται να αναβαθμίσου τα συστήματα αεράμυνάς τους για να ακολουθήσουν την πρόοδο αυτή, αναζητώντας μεθόδους για να καταστρέψουν τα χαμηλού κόστους drones χωρίς να πυροδοτούν πυραύλους οι οποίοι κοστίζουν περισσότερα από τους ίδιους τους στόχους.
Η εταιρεία που το κατασκευάζει, η Baykar, ξεκίνησε το 1984 φτιάχνοντας εξαρτήματα αυτοκινήτων, όμως στις αρχές του 2000 εντόπισε αυτό το κενό στην αγορά.
Το Κατάρ και η Ουκρανία έχουν ήδη αγοράσει drones. Η Πολωνία, μέλος του NATO, δήλωσε τον περασμένο μήνα ότι θα αγοράσει 24 TB2 drone. Την ίδια ώρα αρκετά μέλη του ΝΑΤΟ ενδιαφέρονται, καθώς και χώρες στην Αφρική και την Ασία, όπως έχουν αναφέρει αξιωματούχοι της τουρκικής κυβέρνησης και της εταιρείας.
Πάντως, ο επικεφαλής της κρατικής αρχής που εποπτεύει την πολεμική βιομηχανία της Τουρκίας, Ισμαήλ Ντεμίρ, ξεκαθαρίζει πως ένα από τα μεγάλα πλεονεκτήματα είναι ότι το χαμηλό κόστος κατασκευής επιτρέπει τα μεγαλύτερα ρίσκα για τους χειριστές, ειδικά καθώς δεν υπάρχουν πιλότοι που να κινδυνεύουν. «»Εάν χάσεις ένα, δύο, τρία, δεν πειράζει, καθώς τα άλλα θα βρουν τον στόχο», λέει.
Αυτός είναι και ο λόγος που, όπως σημειώνει η εφημερίδα, ο Ερντογάν «κατάφερε να επεκτείνει την περιφερειακή του επιρροή χωρίς να διακινδυνεύσει να χάσει σημαντικό αριθμό στρατευμάτων ή ακριβό πολεμικό υλικό».
Προσθέτει δε ότι σήμερα η Άγκυρα είναι σε διαπραγματεύσεις με το Κίεβο για την πώληση drones – με την ουκρανική πλευρά να ελπίζει ότι με τη βοήθειά τους η Ρωσία δεν θα τολμήσει να προβεί σε οποιαδήποτε επιθετική ενέργεια στο ανατολικό τμήμα της χώρας.
