Η πρώτη επίσκεψη Ευρωπαίου επικεφαλής κράτους μετά από τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία είναι ενδεικτική της πολύπλοκης αντιμετώπισης του καθεστώτος Πούτιν στην Ευρώπη. Έχοντας απορρίψει την επέκταση των κυρώσεων στο ρωσικό πετρέλαιο και φυσικό αέριο, ο Αυστριακός καγκελάριος προσέρχεται στη Ρωσία ώστε να επιπλήξει τον Πούτιν για την εισβολή στην Ουκρανία, προκαλώντας ανάμεικτες αντιδράσεις στη Δύση.
Ο καγκελάριος της Αυστρίας Καρλ Νεχάμερ κατέστησε ξεκάθαρο πως η επίσκεψη του στη Ρωσία δεν αφορούσε σε μία φιλική συνάντηση με τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντίμιρ Πούτιν, αλλά το αντίθετο. Πώς θα μπορούσε άλλωστε να δηλώσει κάτι διαφορετικό, όταν καθημερινά αποκαλύπτονται νέες φρικαλεότητες από τις ρωσικές πολεμικές επιχειρήσεις στην Ουκρανία;
Ο Νεχάμερ οριοθέτησε την επίσκεψη του στη Ρωσία ως μία αναγκαιότητα να του απευθυνθούν πρόσωπο με πρόσωπο οι καταγγελίες για τα εγκλήματα πολέμου, μετά την εισβολή που αποφάσισε.
Ωστόσο, ο Ρώσος πρόεδρος είναι βέβαιο πως θα εκμεταλλευτεί τη συνάντηση για να δώσει μία αίσθηση κανονικότητας στις σχέσεις του με την Ευρώπη, από όπου άλλωστε, σε συνεννόηση με τις Ηνωμένες Πολιτείες, προέρχονται ορισμένες από τις πιο κομβικές σκληρές κυρώσεις εναντίον της Ρωσίας.
Στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ωστόσο δεν έχουν κάνει το επόμενο βήμα, να σταματήσουν τις εισαγωγές ρωσικού πετρελαίου και φυσικού αερίου, ως αντίποινα για τη ρωσική επιθετικότητα. Κάτι τέτοιο βέβαια, θα σήμαινε πως οι σημερινές αυξήσεις στις τιμές, που έχουν εκτινάξει στα ύψη τον πληθωρισμό, θα φαίνονταν παράδεισος, μπροστά σε αυτό που θα ακολουθούσε.
Η Αυστρία άλλωστε ήταν μία από τις χώρες που αντιτάχθηκαν σθεναρά στην επιβολή κυρώσεων στον τομέα της ενέργειας, δηλώνοντας ξεκάθαρα πως η εξάρτηση της από τις ρωσικές πηγές ενέργειας είναι τεράστια για να μπορέσει να απορροφήσει το κόστος μίας τέτοια απόφασης.
Η Γερμανία μπορεί να μην το δηλώνει ξεκάθαρα, αλλά υπονοείται στις κινήσεις της, πως δεν μπορεί να απεμπλακεί από το ρωσικό φυσικό αέριο τόσο απλά. Ωστόσο, το Βερολίνο εστιάζει στη λήψη μακροπρόθεσμων μέτρων για την απεξάρτηση από τις βουλές της Μόσχας, με τη βοήθεια της Ουάσιγκτον.
Οι επιπτώσεις της ενεργειακής κρίσης είναι κάτι παραπάνω από εμφανείς στο Παρίσι, ακόμα και στη διεκδίκηση της γαλλικής προεδρίας όπου λίγο καιρό πριν θα ήταν αδιανόητο να συζητείται καν η πιθανότητα νίκης του ακροδεξιού Εθνικού Συναγερμού της Λε Πεν και τώρα η διαφορά της με τον Μακρόν βρίσκεται σε μονοψήφια νούμερα.
Σε όλη την Ευρώπη διαπιστώνουν ιδίοις όμμασι τι μπορεί να συμβεί όταν υπάρχουν τέτοιες αυξήσεις τιμών, ραγδαία μείωση του βιοτικού επιπέδου, οικονομική κρίση και λαϊκιστές ακροδεξιοί που σπεύδουν να εκμεταλλευτούν τη στιγμή.
Ο ίδιος ο Μακρόν έχει προσπαθήσει, δίχως επιτυχία προς το παρών, να διαδραματίσει έναν ρόλο στη σύγκρουση μεταξύ Ηνωμένων Πολιτειών και Ρωσίας, που κατέληξε στον πόλεμο του Πούτιν στην Ουκρανία.
Αντίθετα, οι αντίπαλοι του στο εσωτερικό κατάφεραν να ωφεληθούν με διάφορους τρόπους, με κύριο αποδέκτη της κρίσης τη γαλλική ακροδεξιά. Τώρα, στην πιο κρίσιμη στιγμή ενόψει του β’ γύρου των εκλογών, ο Γάλλος πρόεδρος δηλώνει ότι θα ταξιδέψει στην Ουκρανία μόνο αν το ταξίδι είναι χρήσιμο.
Κατά συνέπεια, η Βιέννη προσπαθεί να αποσυμπιέσει την κατάσταση στο εσωτερικό της, όπου, ειδικά εκπρόσωποι των θεσμών, στηλιτεύουν τα τεράστια ποσά που κατευθύνονται στη Μόσχα, για την προμήθεια των ενεργειακών πόρων.
Ο Νεχάμερ θέλει ταυτόχρονα να αξιοποιήσει το ουδέτερο καθεστώς της Αυστρίας, διεκδικώντας τον ρόλο του μεσολαβητή, για παράδειγμα από την Τουρκία, προσπαθώντας τουλάχιστον να πετύχει κάτι που έκανε η Άγκυρα, για παράδειγμα μία προσωρινή εκεχειρία.
