Ως την πιο ριψοκίνδυνη απόφαση που έχει λάβει ο πρόεδρος της Ουκρανίας Βολοντίμιρ Ζελένσκι χαρακτηρίζει το βρετανικό μέσο Times την εισβολή των ουκρανικών δυνάμεων στη Ρωσία, σημειώνοντας πως όχι μόνο αιφνιδίασε την ίδια τη Ρωσία, αλλά και τους συμμάχους του Κίεβου, συμπεριλαμβανομένων των ΗΠΑ.
Όπως αναφέρουν ήταν κοινό μυστικό στο Κίεβο εδώ και πολλούς μήνες ότι ο Ουκρανός πρόεδρος πίεζε τη στρατιωτική ηγεσία να εξαπολύσει μια καλοκαιρινή επίθεση, προκειμένου να αντιστρέψει την πεποίθηση ότι η Ουκρανία χάνει τον πόλεμο, καθώς χάνει αργά, αλλά σταθερά εδάφη στην ανατολή πλευρά της χώρας.
Οι Times εκτιμούν πως ο Ζελένσκι προσπαθεί να βρει έναν τρόπο να σταματήσει ή να αντιστρέψει αυτή τη δυναμική και υπογραμμίζουν ότι αυτή η στρατηγική στρατιωτική επιλογή είναι πολύ του στυλ του: τολμηρή και ριψοκίνδυνη.
Οι Ουκρανοί επικεφαλής ελπίζουν ότι αυτή η επίθεση θα έχει ως αποτέλεσμα την απομάκρυνση ρωσικών δυνάμεων υψηλής ποιότητας από άλλα μέτωπα τα οποία έχουν πλήξει σοβαρά το Κίεβο, όπως στο Βοβτσάνσκ, αρκετά χιλιόμετρα νοτιοανατολικά, αλλά κυρίως από τη συνεχιζόμενη επίθεσή της Μόσχας στο Ντονμπάς γύρω από το κρίσιμο Τσάσιβ Γιαρ και στο δρόμο προς το Ποκρόβσκ, όπου ο ουκρανικός στρατός δίνει τη μάχη του.
Οι Ουκρανοί έχουν εισέλθει στο ρωσικό έδαφος με σημαντικό αριθμό ισχυρών στρατιωτικές δυνάμεις, που περιλαμβάνει αμερικανικά τεθωρακισμένα οχήματα μάχης Stryker και γερμανικά τεθωρακισμένα οχήματα πεζικού Marder, με έμπειρους στρατιώτες που ανέρχονται σε 6.000 έως 10.000, οχήματα μηχανικού, με εξοπλισμό εκκαθάρισης ναρκών, πολλαπλούς εκτοξευτές πυραύλων Himars, όλμους μεγάλου βεληνεκούς και μονάδες αεράμυνας εδάφους.
Ο ουκρανικός στρατός σκοπεύει προφανώς να παραμείνει και να πολεμήσει στον θύλακα, ενώ τα ρωσικά στρατεύματα αργούν να αναδιαταχθούν δυτικά προς το Κουρσκ και φέρονται να έχουν πέσει πάνω σε ουκρανικά ναρκοπέδια που εμποδίζουν τη διαδρομή τους.
Η πολιτική επιτυχία θα εξαρτηθεί από το πώς θα παίξει με την ψυχολογία της Μόσχας - αν θα δημιουργήσει κάποια πραγματική αμφιβολία στον κύκλο του Πούτιν ότι ο πόλεμος αξίζει πραγματικά το ολοένα αυξανόμενο κόστος του.
Οι πολιτικοί ηγέτες, συχνά χωρίς στρατιωτική εμπειρία, πρέπει να λαμβάνουν μεγάλες στρατηγικές αποφάσεις και οι στρατιωτικοί αρχηγοί κάνουν ό,τι μπορούν για να τις υλοποιήσουν.
