Τα θερμότατα συγχαρητήρια σύσσωμης της ευρωπαϊκής ακροδεξιάς, του Ζαΐρ Μπολσονάρου στη Λατινική Αμερική και φυσικά του Ντόναλντ Τραμπ που θαυμάζει και αντιγράφει δέχεται ο Χαβιέρ Μιλέι για τη σαρωτική προεδρική νίκη που «ρίχνει» την Αργεντινή σε αχαρτογράφητα νερά.
Αποτυχημένες πολιτικές διαρκείας έχουν καταστήσει την Αργεντινή μία από τις πλέον ασταθείς οικονομίες παγκοσμίως, όμως ακόμη και για τα δεδομένα της χώρας η τρέχουσα κρίση είναι από τις χειρότερες. Και η διαχείρισή της «πέφτει» τώρα στον αποκαλούμενο El Loco (Ο τρελός) που πέραν από θεραπείες-σοκ για την οικονομία έχει και άλλες ρηξικέλευθες ιδέες όπως η νομιμοποίηση του εμπορίου οργάνων στη χώρα των 46 εκατομμυρίων κατοίκων όπου δύο στους πέντε πολίτες ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας.
Οργή και απόγνωση των ψηφοφόρων για λύσεις που ποτέ δεν έρχονται για την οικονομία και τις κρίσεις χρέους, και για έναν πληθωρισμό που «τρέχει» με 143%, και όχι κατ’ ανάγκη υποστήριξη της αμφιλεγόμενης ατζέντας του Χαβιέρ Μιλέι, «διαβάζουν» πολιτικοί αναλυτές στην Αργεντινή και διεθνώς πίσω από τη νίκη του με ποσοστό 55,69% έναντι του περονιστή απερχόμενου υπουργού Οικονομικών Σέρχιο Μάσα.
Το αποτέλεσμα όμως σε κάθε περίπτωση είναι πως ο Μιλέι έγινε πρόεδρος από το πουθενά και δυνάμεις της Άκρας Δεξιάς χαιρετίζουν την «ανάκτηση της ελευθερίας» της Αργεντινής από τους περονιστές.
Καθώς αρχίζει την πορεία του ως «επαγγελματίας» της σύγχρονης ακροδεξιάς πολιτικής, που χαρακτηρίζεται από χυδαιότητα, επιθέσεις στους θεσμούς, απαξίωση των μέσων ενημέρωσης, δυσπιστία προς την επιστήμη, προσωπολατρεία και ναρκισσισμό, ο Χαβιέρ Μιλέι πήρε τα εύσημα από τον Ντόλαντ Τραμπ. «Ολόκληρος ο κόσμος παρακολουθεί: Είμαι υπερήφανος για εσένα. Θα αναδιαμορφώσεις τη χώρα και πραγματικά θα κάνεις την Αργεντινή Μεγάλη Ξανά», έγραψε ο Τραμπ στην πλατφόρμα Truth Social.
Από το «βήμα» του X o Ζαΐρ Μπολσονάρου σημείωνε την ίδια στιγμή ότι «η ελπίδα λάμπει και πάλι στη Νότια Αμερική» μιλώντας για νίκη της «ειλικρίνειας, της προόδου και της ελευθερίας». Παρεμπιπτόντως δεν παρέλειψε να κάνει σχόλιο για την ακροδεξιά στροφή στην Αργεντινή και ο ιδιοκτήτης του πρώην Twitter, Έλον Μασκ, γράφοντας σε ανάρτησή του της πως «η ευημερία έρχεται» στη χώρα.
Στην Ευρώπη, ο ηγέτης του ισπανικού ακροδεξιού Vox, Σαντιάγο Αμπασκάλ, ήταν από τους πρώτους που πανηγύρισε τη νίκη Μιλέι. «Σήμερα ανοίγει ένας δρόμος μέλλοντος και ελπίδας για τους Αργεντινούς και όλη τη Λατινική Αμερική, τον οποίο γιορτάζουμε στην Ισπανία με ιδιαίτερη χαρά» έγραψε στην πλατφόρμα κοινωνικής δικτύωσης X, προσθέτοντας: «Ζήτω η Ισπανία, ζήτω η Αργεντινή, ζήτω η ελευθερία από το σοσιαλισμό και η κυριαρχία!».
Ο Αντρέ Βεντούρα, ιδρυτής του πορτογαλικού ακροδεξιού Chega, έγραφε την ίδια ώρα πως «μάχη για την υπεράσπιση της κοινωνίας λαμβάνει χώρα σε αρκετά εδάφη και στην Αργεντινή υπήρξε η πρώτη νίκη, προσθέτοντας πως «η Πορτογαλία ακολουθεί στις 10 Μαρτίου». Συγχαρητήρια ήλθαν από τον Ματέο Σαλβίνι της ακροδεξιάς Λέγκας στην Ιταλία, εταίρος στην κυβέρνηση συνασπισμού υπό την Τζόρτζια Μελόνι, ενώ η «σπουδαία νίκη» χαιρετίστηκε και από την Ουγγαρία του Βίκτορ Όρμπαν.
Ο αυτοπροσδιοριζόμενος «αναρχοκαπιταλιστής» οικονομολόγος και «αντισυστημικός» Χαβιέρ Μιλέι, που θέλει να «κατακερματίσει» το κράτος και να το περάσει από «αλυσοπρίονο», είναι ο πρόεδρος που εξελέγη με τις περισσότερες ψήφους από την αποκατάσταση της Δημοκρατίας προ 40ετίας.
Η σαρωτική του νίκη υποδηλώνει ότι πολλοί από εκείνους που δήλωναν ότι θα ψήφιζαν λευκό και δεν ένιωθαν να εκπροσωπούνται από κανέναν από τους δύο υποψηφίους, κατέληξαν να επιλέξουν εκείνον, δηλώνει στην Washington Post η πολιτική αναλύτρια Μάριελ Φορνόνι. «Προφανώς, οι άνθρωποι δεν φοβήθηκαν να αλλάξουν» επισημαίνει. Ή ίσως ο θυμός επικράτησε του φόβου.
Στη δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία της Νότιας Αμερικής ήταν διάχυτη προεκλογικά η αίσθηση ότι όποια συνταγή οικονομικής εξυγίανσης κι αν εφαρμοστεί οι προβλέψεις για την οικονομία θα μεταβληθούν μόνο επί τα χείρω, οι δρόμοι θα πλημμυρίσουν με διαδηλωτές και η κοινωνική «έκρηξη» θα είναι αναπόφευκτη. Ο Σέρχιο Μάσα είχε ήδη χρεωθεί από τη θέση υπουργού Οικονομικών τον ιλιγγιώδη πληθωρισμό και δημοσιονομικά ανεύθυνες πολιτικές.
«Αυτή η ψηφοφορία αποπνέει απελπισία. Πολλοί Αργεντινοί ψήφισαν συνειδητά ενάντια στα οικονομικά τους συμφέροντα, επειδή αναγνωρίζουν ότι το status quo είναι καταστροφικό. Και δεν υπήρχε κανένας λόγος να πιστέψουν ότι ο σημερινός υπουργός Οικονομικών θα μπορούσε να είναι η απάντηση. Είναι ένα τεράστιο στοίχημα αλλά όχι εν εντελώς παράλογο», επισημαίνει μιλώντας στον Guardian ο Μπενιαμίν Γκεντάν, επικεφαλής του «Argentina Project» του Διεθνούς Ακαδημαϊκού Κέντρου Γούντροου Ουίλσον της Ουάσινγκτον.
Ένα «αρκετά σκοτεινό σενάριο» διακρίνει εάν όντως ο 53χρονος Χαβιέρ Μιλέι ακολουθήσει επιθετικά το «μαξιμαλιστικό του όραμα» για την Αργεντινή», επισημαίνοντας πως είναι ορατός ο κίνδυνος για μαζική κοινωνική αναταραχή, εθνικές απεργίες των συνδικάτων, πιθανή πολιτική βία και πιέσεις κατά των δημοκρατικών θεσμών.
Η λύση του Χαβιέρ Μιλέι είναι μία δραστική ρήξη με τις πολιτικές του παρελθόντος -εξ ου και το αλυσοπρίονο που κουβαλούσε ως αξεσουάρ σε εμφανίσεις του. Η προεκλογική εκστρατεία επικεντρώθηκε στις υποσχέσεις να «ανατινάξει» την Κεντρική Τράπεζα και να δολαριοποιήσει την οικονομία, κάτι που το έκανε και… εικόνα σπάζοντας πινιάτες με την Κεντρική Τράπεζα και επιδεικνύοντας τεράστια χαρτονομίσματα των 100 δολαρίων με το πρόσωπό του.
Με δύο μεταπτυχιακούς τίτλου στα Οικονομικά, ο Μιλέι μιλά ενίοτε σαν πανεπιστημιακός, υπερασπιζόμενος θέσεις που εντάσσονται στον χώρο του ακραίου οικονομικού φιλελευθερισμού, ασχέτως αν είναι ή όχι τέτοιες στην πραγματικότητα. Εχθρός του είναι ο Τύπος αλλά και ο Πάπας. Δηλώνει ότι η κλιματική αλλαγή αποτελεί μέρος της «σοσιαλιστικής ατζέντας», αποκαλεί την Κίνα, τον δεύτερο μεγαλύτερο εμπορικό εταίρο της Αργεντινής, «δολοφόνο», υπόσχεται χαλάρωση των ελέγχων στα όπλα. Και ως γνήσιος «μίνι-Τραμπ» είχε σπεύσει να προαναγγείλει πως εάν την Κυριακή έχανε, αυτό θα ήταν προϊόν νοθείας.
