Η MIG χρειάζεται επειγόντως ένα δάνειο. Η Τράπεζα Πειραιώς το θέλει όσο κανένας άλλος, για να μπορέσει να κερδίσει την μάχη με τον χρόνο και να βελτιώσει την εικόνα της. Και κάπως έτσι μας προέκυψε deal με το fund Farallon. Όταν αυτό έγινε γνωστό εμφανίστηκαν άλλα δύο fund που προσέφεραν καλύτερους όρους. Και ύστερα δόθηκε μια επιστολή αποκλειστικότητας (περίπου) στην Farallon (Σάββατο απόγευμα). Κοινώς, μπάχαλο!
Οι διαρροές προς τον Τύπο ήταν δολοφονικές! Τα funds που έκαναν προσφορές δεν έχουν τα λεφτά! Μόνο που το ένα από τα δύο funds μετράει ρευστότητα μερικών δισεκατομμυρίων ευρώ. Αλλά κι εδώ οι διαρροές απέφευγαν την αναφορά σε τρεις συνολικά προτάσεις. Έκαναν λόγο για δύο προτάσεις, την αξιόπιστη της Farallon και την «αναξιόπιστη» κάποιων Ελληνοαμερικάνων. Στο εξωτερικό, στις κανονικές χώρες, αυτά λύνονται με εγγυητικές. Στην Ελλάδα εμφανίζουμε και εξαφανίζουμε ενδιαφερόμενους με τρόπο που ζηλεύουν μέχρι και ταχυδακτυλουργοί.
Το εντυπωσιακό σε αυτή την Ιστορία είναι ότι η MIG έστειλε επιστολή στην Farallon το απόγευμα του Σαββάτου. Δεν είναι ακριβώς συμφωνία αποκλειστικότητας στις συζητήσεις, αλλά θα μπορούσε και να έχει αυτό τον χαρακτήρα. Η επιστολή εστάλη αφού τα δύο funds έκαναν τις προσφορές τους την Παρασκευή. Μία ημέρα νωρίτερα. Δεν μπορούμε να φανταστούμε ένα τέτοιο σκηνικό σε … γερμανική τράπεζα.
Γιατί τέτοιος καυγάς για ένα δάνειο; Επειδή αυτό το δάνειο θα είναι μετατρέψιμο σε μετοχές και όποιος το δώσει θα έχει στην πραγματικότητα αγοράσει την ίδια την εταιρεία. Το αξιοπερίεργο είναι ότι δεν μπορεί να βρεθεί ένας τρόπος για να δοθεί η εταιρεία σε εκείνον που θα δώσει τα περισσότερα χρήματα! Δεν μπορούμε να φανταστούμε ότι με τον ίδιο τρόπο θα «καθαρίσουν» οι τράπεζες όλες τις ανοικτές υποθέσεις των υπερχρεωμένων επιχειρήσεων και των κόκκινων δανείων…
Θανάσης Μαυρίδης
[email protected]
Share
