Οι φωτιές που έχουν ξεσπάσει τις τελευταίες μέρες σε Κουβαρά, Δερβενοχώρια, στην Αττική και στην Κορινθία είναι εξαιρετικά δύσκολο να αντιμετωπιστούν. Ο κρατικός μηχανισμός στο σύνολό του ανταποκρίθηκε με επιτυχία σε τρεις ταυτόχρονες μεγάλες πυρκαγιές. Η προστασία της ανθρώπινης ζωής και επιχείρησης των δυνάμεων σε τρία μέτωπα δεν είναι δεδομένα, όπως μάθαμε από την τραγωδία στο Μάτι. Οι πυροσβέστες κατάφεραν σε πολύ αντίξοες συνθήκες με δυνατούς ανέμους να μην πάει η φωτιά στην Πάρνηθα και να ακολουθήσει μια άλλη πορεία, κάτι που είναι εξίσου σημαντικό, καθώς γλίτωσε το δάσος που έχει ταλαιπωρηθεί από παλαιότερες φωτιές.
Σε ό,τι αφορά στη φωτιά στη ΝΑ Αττική που ξεκίνησε από τον Κουβαρά είναι θετικό το γεγονός πως δεν πήγε η φωτιά προς το Σούνιο. Το σημαντικό όμως είναι το δράμα των ανθρώπων που έχασαν τις περιουσίες τους και η καταστροφή του περιβάλλοντος με τα στρέμματα που καίγονται.
Δυστυχώς, φοβάμαι πως πρέπει να συνηθίσουμε να ζούμε με το φόβο πυρκαγιών και «megafires». Όπως και στις τωρινές πυρκαγιές, έτσι και στο μέλλον, υπάρχει ένα εκρηκτικό κοκτέιλ στη χώρα μας. Υψηλές θερμοκρασίες, ισχυροί άνεμοι, χαμηλή σχετικά υγρασία και πλούσια καύσιμη ύλη. Αν αυτά συνδυαστούν με την κλιματική κρίση, τα αποτελέσματα της οποίας είναι πιο έντονα στη Μεσόγειο, τότε θα έχουμε συνθέσει όλο το παζλ.
Οι φωτιές ιδιαίτερα φέτος είναι ακόμα πιο δύσκολο να αντιμετωπιστούν. Καθώς επεκτείνονται γρήγορα, αφού ο Μάιος και ο Ιούνιος ήταν δροσεροί μήνες και με αρκετές βροχές. Το κλιματολογικό αυτό «παράδοξο» ευνοεί την ανάπτυξη χόρτων, τα οποία με τον καύσωνα του Ιουλίου ξεράθηκαν. Επομένως, είναι ακόμα πιο εύφλεκτα.
Το μεγάλο ζήτημα όμως κατά την κρίση μου είναι η κλιματική κρίση, η οποία είναι παρούσα και εντονότερα αντιληπτή στη Μεσόγειο. Δυστυχώς, θα αντιμετωπίζουμε όλο και πιο ακραία ακραία φαινόμενα. Είτε πρόκειται για πυρκαγιές, είτε για πλημμύρες, είτε για θυελλώδεις ανέμους.
Όπως άλλωστε και οι μεγάλες πυρκαγιές που έχουν τα χαρακτηριστικά που προαναφέρθηκαν (megafires) θα πρέπει να γίνουν μέρος της ζωής μας. Η κλιματική αλλαγή έχει κάνει έντονη την παρουσία της και πιστεύω πως πρέπει να γίνει μια συλλογική προσπάθεια διεθνώς για να επιβραδυνθεί το φαινόμενο. Οι μεγάλες βιομηχανίες να αλλάξουν τον τρόπο που λειτουργούν, ενώ οι πολίτες να αποκτήσουν οικολογική συνείδηση και τα κράτη να θεσπίσουν ξεκάθαρους κανόνες και στόχους για το κλίμα. Μόνο έτσι θα μπορέσουμε να αντιστρέψουμε την πορεία, να την επιβραδύνουμε.
Σε κάθε περίπτωση ας ελπίσουμε ότι η καταστροφή που βιώνουμε με τις πυρκαγιές θα είναι η τελευταία, αν και με τα μοντέλα πρόγνωσης του καιρού και την κλιματική κρίση, το καλοκαίρι αναμένεται να εξελιχθεί με πολλούς καύσωνες και μποφόρ.
*Ο Νίκος Χανιάς είναι αντιστράτηγος εν αποστρατεία του Πυροσβεστικού Σώματος
