Η εκμετάλλευση της ανθρώπινης απελπισίας. Η χειρότερη μορφή εκμετάλλευσης. Την ώρα που όλοι μιλούσαμε για την αλληλεγγύη προς τους πληγέντες, κάποιοι μας θύμισαν ότι υπάρχει και η άλλη, η ζοφερή πλευρά, του ασυνείδητου που πιάνει από το λαρύγγι τον απελπισμένο, πουλώντας του μια εξάδα εμφιαλωμένου νερού από το 1,5 ευρώ στα 6 και 10 ευρώ. Θεσσαλοί καταστηματάρχες που κλέβουν Θεσσαλούς πολίτες πάνω στην καταστροφή.
Αν το δει κανείς οικονομικά έχουμε να κάνουμε με μια απίστευτη αισχροκέρδεια, αν το δει κοινωνικά είναι εκμετάλλευση του συνανθρώπου. Και αν το δει πολιτικά, η κυβέρνηση πρέπει να σηκώσει βαρύ τον πέλεκι και να κόψει κεφάλια. Σωστά ο υπουργός Ανάπτυξης, Κώστας Σκρέκας, ανακοίνωσε την επιβολή πλαφόν στο εμφιαλωμένο νερό που πωλείται στη Θεσσαλία με στόχο την προστασία του κόσμου από κρούσματα κερδοσκοπίας. Σε αυτούς που θα πιαστούν, πρέπει να μπουν παραδειγματικά πρόστιμα, αποτρεπτικά για τους επόμενους.
Ποιος θα το έλεγε, μετά από τόσους θρύλους για τον πονόψυχο και αλληλέγγυο λαό μας, ότι στην πρώτη κακοκαιρία, θα σκάσει μύτη ο μαυραγορίτης. Στην Ελλάδα του 2023. Αλλά και σε άλλες περιπτώσεις, με είδη πρώτης ανάγκης, όπως σεντόνια και μαξιλάρια, αδιάβροχα και νυχτικιές, οι καταγγελίες μιλούν για τιμές που πέταξαν ξαφνικά από τα 15 ευρώ στα 35 ευρώ. Άλλοι πάλι πουλάνε φύκια για μεταξωτές κορδέλες, διαφημίζουν, ότι έχουν τη λύση να απομακρύνουν τη μούχλα από τους βρεγμένους τοίχους των σπιτιών και να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα με τις μολύνσεις που προκαλούν τα νεκρά ζώα, και φυσικά με το αζημίωτο.
Στυγνή κερδοσκοπία. Ένα κοινωνικό φαινόμενο που και αυτό, όπως πολλά άλλα, προέρχονται από την ατιμωρησία της χαμηλής έντασης παραβατικότητας. Όταν κάποιος νιώθει ανέγγιχτος από το νόμο, είναι λογικό να φέρεται έτσι.
Το ένα πρόσωπο επομένως της κλιματικής τραγωδίας είναι οι μαυραγορίτες μαζί με τους κατ' επάγγελμα αλληλέγγυους που απουσιάζουν. Που χάθηκαν όλες αυτές οι ΜΚΟ; Πόσες ευαισθητοποιήθηκαν για να βοηθήσουν σε μια καταστροφή, που έχει και περιβαλλοντικό αποτύπωμα και την ανάγκη επίδειξης αλληλεγγύης στους δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους; Εξαντλείται η ευαισθησία τους μόνο στο να κατηγορούν την Ελλάδα για push backs στο Αιγαίο;
Το άλλο πρόσωπο της κλιματικής τραγωδίας, ευτυχώς το μεγάλο, είναι όλοι οι άνθρωποι της διπλανής πόρτας που ένιωσαν τον πόνο του διπλανού τους και τρέχουν. Οι «κυρ Παντελήδες», οι άνθρωποι που συνεισφέρουν, όπως μπορούν, με ρούχα, τρόφιμα και είδη πρώτης ανάγκης. Οι εθελοντές, οι στρατιώτες, οι πυροσβέστες, οι πιλότοι, οι διασώστες του ΕΚΑΒ, οι πυροσβέστες, οι γιατροί και νοσηλευτές που δουλεύουν υπερωρίες για να περιθάλψουν τους πλημμυροπαθείς, όσοι συλλέγουν βασικά είδη και τα στέλνουν σε εκείνους που τα έχουν ανάγκη.
Και αύριο, όταν θα έχει τελειώσει η κάλυψη των βασικών αναγκών των πλημμυρόπληκτων, το πρόσωπο της κλιματικής καταστροφής, θα είναι οι χιλιάδες εργαζόμενοι στις υπηρεσίες, τους δήμους, τους φορείς. Οι χιλιάδες που θα κληθούν να ξεπεράσουν εαυτόν, ώστε μαζί με τις τοπικές κοινωνίες, να αρχίσει η δύσκολη ανοικοδόμηση, η ανασυγκρότηση και να ξαναπάρει μπροστά ο κάμπος.
