Η κίνηση της γερμανικής Lufthansa να εκδηλώσει ενδιαφέρον για μειοψηφικό ποσοστό στην ΙΤΑ Airways, τον διάδοχο της πτωχευμένης Alitalia, πυροδοτεί κινητικότητα στις αερομεταφορές που θα φέρει νέες συγχωνεύσεις και περαιτέρω συγκεντρωτισμό στον κλάδο, εκτιμούν οι αναλυτές.
Πολλοί από τους εθνικούς αερομεταφορείς της Ευρώπης πιέζονται από τον ανταγωνισμό των αεροπορικών εταιρειών χαμηλού κόστους και προσβλέπουν σε μία πιο κερδοφόρα πορεία ανάκαμψης μετά την κρίση της πανδημίας. Συγχωνεύσεις με ανταγωνιστές τους θα μπορούσαν να ενισχύσουν τους αδύναμους ισολογισμούς τους.
Η Lufthansa έκανε το πρώτο βήμα την Τετάρτη, με μία προσφορά για ένα αρχικό μειοψηφικό ποσοστό στην ITA που μάλλον είναι η τελευταία ευκαιρία για τον κρατικά ελεγχόμενο αερομεταφορέα της Ιταλίας να συνεχίσει να πετάει.
Η Lufthansa δεν αποκάλυψε τους όρους της συμφωνίας αλλά σύμφωνα με πληροφορίες προτίθεται να πληρώσει 300 εκατ. ευρώ για ποσοστό 40% στην ΙΤΑ που αποτιμά τη συνολική της αξία στα 750 εκατ. ευρώ, πιο κάτω από την αποτίμηση των 1,2 δισ. ευρώ που ο ναυτιλιακός όμιλος MSC, πρώην πάρτνερ της Lufthansa, ήταν πρόθυμος να πληρώσει.
Πολλοί υπήρξαν υποψήφιοι αγοραστές της Alitalia και της διαδόχου ΙΤΑ Airways εδώ και καιρό χωρίς να καταλήξουν σε συμφωνία. Το αποτέλεσμα για τους Ιταλούς φορολογούμενους ήταν ότι κάηκαν περισσότερα από 10 δισ. ευρώ σε πολλαπλές διασώσεις. Σήμερα, χωρίς νέα ένεση μετρητών και έναν ισχυρό μεγαλομέτοχο, η ΙΤΑ μπορεί να μην καταφέρει να συνεχίσει τις απογειώσεις.
Η Lufthansa που θεωρεί την Ιταλία μία ελκυστική τουριστική αγορά μπορεί να αναδιαρθρώσει τη μικρότερη ΙΤΑ και να τη συνδέσει με το δίκτυο των παγκόσμιων προορισμών της. Ωστόσο, παραμένουν αμφιβολίες για την ικανότητα του γερμανικού αερομεταφορέα να αποκρούσει τις παρεμβάσεις της ιταλικής κυβέρνησης, ιδιαίτερα αν δεν εξασφαλίσει άμεσα τον πλειοψηφικό έλεγχο της ΙΤΑ.
Σύμφωνα με τους αναλυτές, το επόμενο βήμα στη φάση συγκεντρωτισμού θα είναι η πορτογαλική ΤΑΡ που η Λισαβόνα επιθυμεί να ιδιωτικοποιήσει. Δυνητικοί αγοραστές για τον αερομεταφορέα της Πορτογαλίας θεωρούνται η Air France KLM, η IAG, ιδιοκτήτρια της British Airways, και η Lufthansa.
Άλλος στόχος είναι η σκανδιναβική SAS που από το καλοκαίρι έχει εξασφαλίσει προστασία από τους πιστωτές της στις ΗΠΑ, αλλά και η βρετανική easyJet, εκτιμούν οι αναλυτές στους οίκους Bernstein και Kepler Cheuvreux.
Mια εξαγορά της easyJet θα είχε λογική γιατί θα ενίσχυε τη θέση της Lufthansa στο Ηνωμένο Βασίλειο, στο αεροδρόμιο Orly στο Παρίσι και στη Γενεύη.
Ο επικεφαλής της Ryanair Michael O’Leary προβλέπει ότι η πορτογαλική ΤΑΡ θα καταλήξει στον όμιλο ΙΑG-British Airways, οτι η easyJet θα εξαγοραστεί από την Αir France ή από την British ή από τις δύο μαζί και ότι μετά η Lufthansa θα αποκτήσει τη Wizz Air.
Σύμφωνα με τη γερμανική εφημερίδα Handelsblatt, o διευθύνων σύμβουλος της Lufthansa, Carsten Spohr, ανέφερε σε εκδήλωση της εταιρείας ότι η πορτογαλική ΤΑΡ θα ήταν καλή επιλογή για διεύρυνση των πτήσεων της στη Νότιο Αμερική.
Πάντως, θα πάρει μήνες μέχρις ότου η συμφωνία με την ΙΤΑ Airways ολοκληρωθεί που σημαίνει ότι μάλλον είναι απίθανη μία νέα κίνηση από την Lufthansa βραχυπρόθεσμα στο μέτωπο των εξαγορών.
