Με την πανδημία να συνεχίζει να μαίνεται, ως άλλη μια φωτιά στην κοινωνία μας παράλληλα με τις δασικές πυρκαγιές, η κυβέρνηση στην προσπάθεια περιορισμού των εστιών υπερμετάδοσης ειδικά σε χώρους ευπαθών ομάδων επεξέτεινε την υποχρεωτικότητα του εμβολιασμού των εκεί εργαζομένων και στα πρόσωπα που παρέχουν υπηρεσίες στους χώρους αυτούς, καταλαμβάνοντας τους αντανακλαστικά.
Έτσι ο νόμος 4820/2021, στον οποίο ενσωματώθηκαν επείγουσες ρυθμίσεις για την αντιμετώπιση της Covid-19 και πιο συγκεκριμένα οι διατάξεις για τον υποχρεωτικό εμβολιασμό εργαζομένων ή προσώπων που παρέχουν υπηρεσίες σε συγκεκριμένες δομές, οπότε και ανέκυψε στην αγορά το ζήτημα της ερμηνείας και εφαρμογής της κρίσιμης διατάξεως του αρ. 206, ώστε οι εταιρείες που παρέχουν υπηρεσίες στις εν λόγω δομές να κατορθώσουν να ανταποκριθούν έγκαιρα στην υποχρέωση που επιβάλλεται και σε εκείνες.
Κατόπιν επισκοπήσεως του κρίσιμου ως άνω άρθρου παρατηρούμε πως ο νομοθέτης επιλέγει στην παρ. 3 του άρθρου μία ευρεία ερμηνεία το όρου «προσωπικού» των δομών αυτών. Η διαστολή αυτή, τελολογικά ερμηνευόμενη μόνο τυχαία ή επιπόλαιη δε θα μπορούσε να χαρακτηριστεί. Ο νομοθέτης επιθυμεί να συμπεριλάβει, πέραν του τακτικού προσωπικού, όλα τα πρόσωπα που εισέρχονται στις δομές αυτές για να παράσχουν υπηρεσίες στους χώρους τους, ανεξάρτητα από τη σχέση εργασίας που τα συνδέει με τη δομή ή την περιοδικότητα με την οποία παρέχουν τις υπηρεσίες αυτές.
Θα ήταν άλλωστε παράλογο να προκρίνει τις δομές αυτές ως τέτοιας σημασίας και την ευαλωτότητα των ανθρώπων που φιλοξενούν τόσο κρίσιμη, ώστε για την προστασία τους να επιβληθεί ο υποχρεωτικός εμβολιασμός του μόνιμου και τακτικού προσωπικού, αλλά να εξαιρεί τα λοιπά πρόσωπα που παρέχουν τις υπηρεσίες τους από την ανωτέρω υποχρεωτικότητα.
Ως εκ τούτου φυσικά και νομικά πρόσωπα εφόσον είναι συμβεβλημένα και παρέχουν υπηρεσίες στις δομές αυτές με φυσική παρουσία, ανεξάρτητα από την συχνότητα, την περιοδικότητα ή το είδος της σύμβασης, υπάγονται στις διατάξεις και ως εκ τούτου έχουν υποχρέωση τα πρόσωπα που θα προσέρχονται στις δομές της παρ.1 του αρ. 206, κατά τα οριζόμενα στην παρ. 6 να έχουν λάβει την πρώτη ή μοναδική δόση του εμβολίου έως και τις 16/08/2021 ενώ για τις δομές της παρ. 2 θα πρέπει να έχουν λάβει την πρώτη ή μοναδική δόση του εμβολίου έως και την 01/09/2021 και ο εμβολιασμός τους θα πρέπει να λάβει κανονικά χώρα (ολοκλήρωση στις προθεσμίες).
Ο εκάστοτε εργοδότης έχει υποχρέωση να ενημερώσει τους εργαζομένους με κάθε πρόσφορο μέσο για την υποχρέωση αυτή. Στο πλαίσιο αυτό, σκόπιμο θα ήταν η ενημέρωση αυτή εφόσον έχει υποχρεωτικό χαρακτήρα να πραγματοποιηθεί με επίσημο τρόπο (πχ εταιρικό mail), ώστε σε περίπτωση που δημιουργηθεί οποιοδήποτε ζήτημα να μην υπάρχει ισχυρισμός πως η εταιρεία- κατά παράβαση της υποχρέωσής της- δεν ενημέρωσε.
Εφόσον δεν τηρηθεί η ως άνω υποχρέωση, τότε ο εργοδότης υπάγεται στην περιπ. 6β τόσο για το κομμάτι των επιπτώσεων στο πρόσωπο του εργαζόμενου, όσο και για τα πρόστιμα που θα επιβληθούν σε αυτόν σε περίπτωση μη τήρησης του νόμου. Η ίδια υποχρέωση απορρέει και σε περιπτώσεις συμβάσεων έργου, παροχής ανεξάρτητων υπηρεσιών, καθώς και σε συμβάσεις εξαρτημένης εργασίας δανειζομένου προσωπικού ή προσωπικού που συμβάλλεται με εργολάβο.
Με τον τρόπο αυτό καταλαμβάνονται όλα τα πρόσωπα που εμπλέκονται με τη λειτουργία δομών και νοσοκομείων, έστω και αντανακλαστικά, διευρύνοντας έτσι τα όρια της υποχρεωτικότητας των εμβολισμών, με απώτερο σκοπό την προστασία της δημόσιας υγείας.
* Ο Αθανάσιος Ρήγας είναι Δικηγόρος LLM (multi), με ειδίκευση στο εμπορικό και τραπεζικό Δίκαιο
