Το δίλημμα των επόμενων εκλογών έθεσε ο Κυριάκος Μητσοτάκης δείχνοντας το δρόμο της αυτοδυναμίας ως απάντηση στα σενάρια περί προοδευτικής κυβέρνησης που ο Αλέξης Τσίπρας επιχειρεί να βάλει στην πολιτική ατζέντα σε μια προσπάθεια να συσπειρώσει το κόμμα του και να εγκλωβίσει το ΚΙΝΑΛ σε μια τέτοια συζήτηση. Ολοκλήρωση της τετραετίας και μια νέα κυβερνητική θητεία ο κεντρικός στόχος απέναντι στην καταστροφολογία και την επένδυση στην αρνητική ψήφο της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Ο Πρωθυπουργός και στη συνέντευξη που παραχώρησε στο Μega έθεσε το δίλημμα των επόμενων εκλογών βάσει του οποίου θα κληθούν να ψηφίσουν οι πολίτες όπως το είχε θέσει και στη συνέντευξη Τύπου τον Σεπτέμβριο στη ΔΕΘ. Όπως χαρακτηριστικά ανέφερε «Οι πολίτες θα επιλέξουν σταθερότητα και ανάπτυξη ή ανασφάλεια και περιπέτειες» συγκρίνοντας την κυβερνητική θητεία της ΝΔ και τη θητεία των κυβερνήσεων του Αλέξη Τσίπρα.
Δείχνει με τον τρόπο αυτό και με τη σαφή του αναφορά ότι θα διεκδικήσει αυτοδυναμία ακόμη και στις εκλογές που θα γίνουν με απλή αναλογική, ότι τα σενάρια περί διαμόρφωσης ενός πόλου διακυβέρνησης, προοδευτικής όπως την έχει ονομάσει ο Αλέξης Τσίπρας αλλά και στελέχη του ΚΙΝΑΛ, όπως για παράδειγμα ο Γιώργος Παπανδρέου, δεν προκαλούν ανησυχία.
Πολύ δε περισσότερο τη στιγμή κατά την οποία «δεν βγαίνουν τα νούμερα», τουλάχιστον σύμφωνα με τα σημερινά δεδομένα και τα δημοσκοπικά στοιχεία που αποτυπώνονται από τις εκλογές του Ιουλίου του 2019 μέχρι σήμερα. «Δεν βγαίνουν τα κουκιά» ήταν η αναφορά που έκανε σχετικά με το θέμα αυτό, λέγοντας παράλληλα ότι «αν έβγαιναν θα ήταν μια κυβέρνηση που δεν νομίζω ότι θα συγκινούσε πάρα πολύ το εκλογικό σώμα και δεν νομίζω ότι χρειάζεται να σας προσωποποιήσω τώρα το σχήμα το οποίο φαντάζομαι ότι μπορεί να κυβερνούσε τη χώρα σε αυτή την περίπτωση».
Τα μέχρι σήμερα δεδομένα είναι συγκεκριμένα. Για να διαμορφωθεί ένα σχήμα που να δύναται να συγκεντρώσει πλειοψηφικά ποσοστά θα πρέπει αφενός ο ΣΥΡΙΖΑ να έρθει πρώτο κόμμα στις εκλογές αφετέρου να συμφωνήσει με το ΚΙΝΑΛ και τον επόμενο πρόεδρό του για να δημιουργήσουν κυβέρνηση. Στην άλλη περίπτωση το σχήμα που μπορεί να δημιουργηθεί, και πάλι αναλόγως των ποσοστών θα πρέπει να συμπεριλάβει, Αλέξη Τσίπρα, νέο πρόεδρο του ΚΙΝΑΛ και Γιάνη Βαρουφάκη, κάτι που όπως είναι φυσικό προκαλεί εκ των προτέρων αρνητικές σκέψεις ειδικά ως προς τη σύμπραξή του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ με τον επικεφαλής του ΜεΡΑ25, που από κοινού οδήγησαν τη χώρα στο τρίτο αχρείαστο μνημόνιο του 2015.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης αποσαφήνισε ότι είναι υπέρ των μονοκομματικών κυβερνήσεων. Και αυτό προκείμενου να καταστεί εφικτή η διακυβέρνηση της χώρας αλλά και η αντιμετώπιση κρίσεων, όπως συνέβη ειδικά τους τελευταίους 20 μήνες αρχής γενομένης από την προσπάθεια εισβολής στον Έβρο, την πανδημία αλλά και τις ελληνοτουρκικές σχέσεις και τώρα την ακρίβεια και την ενεργειακή κρίση.
Το παράδειγμα της Πορτογαλίας άλλωστε είναι χαρακτηριστικό. Το πρόγραμμα εμβολιασμού κινήθηκε με ταχύτατους ρυθμούς αφού η εκεί αντιπολίτευσης δεν επιχείρησε να δημιουργήσει ρήγματα και προσκόμματα αναλαμβάνοντας... ρίσκα, ούτε πολέμησε ανοιχτά τις προσπάθειες της κυβέρνησης και του κρατικού μηχανισμού.
Όμως, οι εμμονές των αριστερών κομμάτων και η καταψήφιση του προϋπολογισμού έφεραν την Πορτογαλία στην ακυβερνησία σε μια κρίσιμη φάση ως προς την πορεία της χώρας που επίσης, όπως συμβαίνει σε παγκόσμιο επίπεδο, βάλλεται από την ακρίβεια και την ενεργειακή κρίση.
Ουσιαστικά ο Πρωθυπουργός θέτοντας το δίλημμα των επόμενων εκλογών και αποσαφηνίζοντας τη θέση αναφορικά με τις αυτοδύναμες κυβερνήσεις, που σημειωτέον δεν αποκλείει την διεύρυνσή τους με την αξιοποίηση προσώπων με άλλες ιδεολογικές φιλοσοφίες, (όπως έχει ήδη πράξει) πετάει το μπαλάκι στην απέναντι πλευρά και αφήνει τον Αλέξη Τσίπρα να αναλώνει δυνάμεις σε ένα διαρκές φλέρτ που προσκρούει σε αρνήσεις και σε όρους και προϋποθέσεις από τις άλλες πλευρές.
Σε κάθε περίπτωση αναδεικνύει την εικόνα της πολιτικής του κυριαρχίας και της διαμόρφωσης της ατζέντας εν αντιθέσει με την εμφανή αδυναμία κατάρτισες προτάσεων και προγράμματος ικανού να προσελκύσει ψηφοφόρους όπως αυτή αποτυπώνεται από την ρητορική και τις τακτικές του επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ.
Άλλωστε τόσο η διαρκής υπόμνηση της ανάγκης δημιουργίας μιας προοδευτικής κυβέρνησης με την προσέλκυση άλλων κομμάτων αναδεικνύει την ηττοπάθεια που επικρατεί στο χώρο της αξιωματικής αντιπολίτευσης που εμφανίζεται να διεκδικεί νίκη έστω με μια... ψήφο διαφορά.
