Σε τρολς (που παλαιότερα λεγόντουσαν εγκάθετοι), που αναπαράγουν αποσπασματικά μια δήλωση με ανήθικα αντιπολιτευτική διάθεση, προκειμένου ορισμένα τακτικά μέσα ενημέρωσης, με παρόμοια διάθεση, να την περιλάβουν εν συνεχεία με πηχυαίους τίτλους, αποδίδει το σάλο που ξέσπασε εχθές η Άννα Βαγενά, σχετικά με τις δηλώσεις της περί τουρκοκρατίας.
Η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ δήλωσε εχθές σε συνέντευξή της στον ραδιοφωνικό σταθμό StigmaFm της Ζακύνθου, ότι «δεν μας τρομάζουν τα 99 χρόνια διάρκειας του ταμείου Αποκρατικοποιήσεων. Εδώ η Ελλάδα ήταν υπό Τουρκική σκλαβιά για 400 χρόνια και άντεξε. Έχουμε ως λαός μεγάλες αντοχές".
Σε σημερινή της δήλωση τονίζει πως «όλοι, λοιπόν, αυτοί οι ''υπέρ-πατριώτες'' που θίχτηκαν από τη δήλωσή μου περί τουρκοκρατίας (μια δήλωση που απευθυνόταν σε ευφυείς ανθρώπους με χιούμορ... αλλά που να τους βρει κανείς), νομίζω ότι θα ήταν καλύτερα να θυμώσουν με τους πραγματικούς υπευθύνους που έφεραν την πατρίδα μας σ'' αυτή την κατάσταση».
Αναλυτικά, αναφέρει:
«Με αφορμή την καινούρια λυσσαλέα επίθεση που έρχεται για πολλοστή φορά, το τελευταίο διάστημα, να θίξει εμένα ως άτομο και ως πολιτικό πρόσωπο και που νομίζω ότι δεν είναι καθόλου τυχαία, αλλά οφείλεται στο γεγονός ότι στήριξα την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ παρόλο που δεν είμαι κομματική και δεν προέρχομαι απ'' τις κομματικές τάξεις του κυβερνώντος, θα ήθελα να δηλώσω τα εξής:
Την εθνική μας κυριαρχία δεν την απωλέσαμε –εάν την έχουμε απολέσει– επί κυβερνήσεως ΣΥΡΙΖΑ και με τις συμφωνίες που εμείς αναγκαστήκαμε να υπογράψουμε. Την έχουμε απολέσει πολλά-πολλά χρόνια πριν – ή για την ακρίβεια δεν την είχαμε ποτέ, παρά μόνον σε πολύ σύντομες ιστορικές χρονικές περιόδους (μιλάω για την Επανάσταση του 1821, καθώς και για την περίοδο της Εθνικής Αντίστασης με το ΕΑΜ).
Η υποδούλωση άρχισε, κατά τη γνώμη μου, με τα πρώτα δάνεια που πήραμε απ'' το 1824, τα οποία και –στο μεγαλύτερο μέρος τους– φαγώθηκαν από την τότε άρχουσα τάξη, τους κοτζαμπάσηδες. Η ίδια άρχουσα τάξη, στη συνέχεια, με άλλα και διαφορετικά ονόματα, κάθε φορά, (με ελάχιστες φωτεινές εξαιρέσεις, διαλείμματα –δυστυχώς– στη σύγχρονη ιστορία μας), συνέχισε την ουσιαστική υποδούλωση της χώρας μας, κλέβοντας και ξεπουλώντας κάθε παραγωγική της δύναμη, με θλιβερό –τελικά– ορόσημο την είσοδο της πατρίδας μας στα Μνημόνια επί κυβερνήσεως ΓΑΠ την 23η Απριλίου 2010.
Η δική μας κυβέρνηση πάλεψε με νύχια και με δόντια να σπάσει αυτή την τραγική αλυσίδα. Δυστυχώς, δεν τα κατάφερε όπως θα ήθελε. Τώρα προσπαθεί να διαχειριστεί όσα βαριά κληρονόμησε, πλην όμως με τη βαθιά πίστη πως προστατεύει, όσο μπορεί περισσότερο, τους πιο αδύναμους.
Όλοι, λοιπόν, αυτοί οι «υπέρ-πατριώτες» που θίχτηκαν από τη δήλωσή μου περί τουρκοκρατίας (μια δήλωση που απευθυνόταν σε ευφυείς ανθρώπους με χιούμορ... αλλά που να τους βρει κανείς), νομίζω ότι θα ήταν καλύτερα να θυμώσουν με τους πραγματικούς υπευθύνους που έφεραν την πατρίδα μας σ'' αυτή την κατάσταση.
Ή μήπως κάποιοι ενοχλήθηκαν, επειδή στη συγκεκριμένη συνέντευξη είπα ευθαρσώς ότι η οικογένεια Μητσοτάκη –και τα παρακλάδια της– «θρέφονται» από το Δημόσιο, τουλάχιστον, 3 γενιές τώρα(;).
Κλείνοντας, θα ήθελα να πω σ'' όλους –φίλους και εχθρούς– πως τον πατριωτισμό μου και την αγάπη μου γι'' αυτόν τον τόπο τα έχω αποδείξει με τις μικρές μου δυνάμεις στην πράξη σ'' όλη τη διάρκεια της ζωής μου και δεν δέχομαι να τα αμφισβητεί κανένας – πόσο μάλλον όσοι κατάκλεψαν αυτόν τον τόπο, καταστρέφοντάς τον και τώρα μας μιλούν για πατριωτισμό έχοντας τα ωραία εκατομμύριά τους στις τράπεζες του εξωτερικού.
ΥΓ: Εξάλλου δεν πέρασε πολύς καιρός που αποκαλύφθηκαν περιπτώσεις λογαριασμών αμειβόμενου (κάποτε δε και αδρά) τρόλινγκ, που διατηρεί κυρίως η μείζων αντιπολίτευση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, με σκοπό τη στόχευση βουλευτών και κυβερνητικών στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ.
Αυτά τα τρολς (σε παλιότερες εποχές τους λέγαμε εγκάθετους) αναπαράγουν αποσπασματικά μια δήλωση με ανήθικα αντιπολιτευτική διάθεση, προκειμένου ορισμένα τακτικά μέσα ενημέρωσης, με παρόμοια διάθεση, να την περιλάβουν εν συνεχεία με πηχυαίους τίτλους (π.χ. «Βοά το τουίτερ κατά του τάδε»).
Δεν είναι τυχαίο ότι οι περισσότερες επιθέσεις εις βάρος μου στήθηκαν ακριβώς με αυτόν τον τρόπο. Τι να πούμε... αξιολύπητοι και μηδενιστές ακόμα και στην προπαγάνδα τους».
