Πολλές μουσουλμανικές οικογένειες στο Λίβανο αγωνίζονται να απολαμβάνουν iftar, το βραδινό γεύμα που σπάει την καθημερινή νηστεία κατά τη διάρκεια του ιερού μήνα του Ραμαζανιού, καθώς οι τιμές των τροφίμων αυξάνονται εν μέσω της χειρότερης οικονομικής κρίσης της χώρας τις δεκαετίες.
«Οι τιμές είναι τρελές και έχουν αυξηθεί ακόμη περισσότερο κατά τη διάρκεια του Ραμαζανιού ... ένα πιάτο σαλάτας θα κοστίσει έξι φορές περισσότερο φέτος», αναφέρει χαρακτηριστικά κάτοικος της Βηρυτού, στο Al Jazeera.
Όπως αναφέρεται σε ρεπορταζ του γνωστού αραβικού ειδησεογραφικού δικτύου «για εκατομμύρια ανθρώπους στο Λίβανο, το φαγητό γίνεται πολυτέλεια».
Ενώ το Ραμαζάνι είναι ένα σημαντικό γεγονός για τους Μουσουλμάνους, υπήρχαν «λίγα σημάδια» που σηματοδότησαν λαμπρότητα της λατρείας του σε πολλές γειτονιές της Βηρυτού.«Δεν υπάρχουν τα φώτα, οι διακοσμήσεις και οι πάγκοι με τα παραδοσιακά ποτά που είναι βασικά σε ένα τραπέζι iftar», όπως σημειώνεται.
Είναι γεγονός ότι η οικονομία του Λιβάνου βρίσκεται σε ελεύθερη πτώση, μειώνοντας αντίστοιχα και την αγοραστική δύναμη των πολιτών.
Η λίρα του Λιβάνου υποχώρησε σε 10.000 έναντι του δολαρίου ΗΠΑ στις αρχές Μαρτίου και αργότερα τον μήνα, έπεσε σε πρωτοφανή 15.000. Να σημειωθεί ότι το εθνικό νόμισμα της εν λόγω χώρας έχει χάσει περίπου το 90% της αξίας του από τα τέλη του 2019.
«Όσοι αγόραζαν ένα κιλό λαχανικών αγοράζουν τώρα τα μισά, ενώ άλλοι αγοράζουν κατά τεμάχιο…», δήλωσε ο Ahmed, ένας πωλητής λαχανικών στο Al Jazeera.
«Οι τιμές έχουν αυξηθεί»
Ένας μήνας γεύματος iftar για μια οικογένεια πέντε ατόμων υπόψιν εκτιμάται πως τώρα κοστίζει δυόμισι φορές τον ελάχιστο μισθό και αξίζει 60 $ στην τιμή της μαύρης αγοράς.
Αξίζει να επισημανθεί ότι ο Λίβανος εισάγει το μεγαλύτερο μέρος των τροφίμων του. Επιπροσθέτως παρά το ότι το σιτάρι επιδοτείται από την κυβέρνηση, η τιμή του ψωμιού έχει επίσης αυξηθεί. Η αγορά ενός πακέτου ψωμιού την ημέρα για ένα μήνα κοστίζει περισσότερο από το 10 τοις εκατό του ελάχιστου μισθού.
Σημειώνεται πως οι φιλανθρωπικές οργανώσεις έχουν επεκτείνει τις προσπάθειές τους για να βοηθήσουν όσους έχουν ανάγκη, καθώς αυξάνεται η ανεργία στο κράτος των πέντε εκατομμυρίων ανθρώπων, ενώ η πανδημία του κορανοϊού έχει επιδεινώσει την κοινωνικοοικονομική ανισότητα, με περισσότερες από τις μισές οικογένειες του Λιβάνου να ζουν σε συνθήκες φτώχειας.
Υπενθυμίζεται ότι πολλές διαδηλώσεις έγιναν όλες τις πόλεις του Λιβάνου σχετικά με την οικονομική ανέχεια.
Τέλος, το πολιτικό αδιέξοδο αυξάνει τα δεινά του Λιβάνου καθώς ο διορισμένος πρωθυπουργός Saad Hariri και ο Πρόεδρος Michel Aoun συνεχίζουν να διαφωνούν για το σχηματισμό μιας νέας κυβέρνησης, αλλά και τον τρόπο κατανομής των υπουργείων.
