Η Angela Merkel, το φαβορί των βουλευτικών εκλογών της Κυριακής, και ο σοσιαλδημοκράτης αντίπαλός της Martin Schulz θα κάνουν σήμερα την προσπάθεια της ύστατης στιγμής να κινητοποιήσουν τους υποστηρικτές τους και να πείσουν τους αναποφάσιστους, στο τέλος μιας εκστρατείας της οποίας ίσως η πιο σημαντική τάση να είναι η ενίσχυση της εθνικιστικής δεξιάς.
Η 63χρονη καγκελάριος, η οποία αναμένεται να εξασφαλίσει την Κυριακή μια τέταρτη θητεία, θα μιλήσει σε μια συγκέντρωση στο Μόναχο νωρίς το βράδυ, ενώ ο Schulz, 61 ετών, θα απευθυνθεί σε υποστηρικτές του SPD στο Βερολίνο.
Αν και οι συντηρητικοί της Merkel βρίσκονται σε μεγάλη απόσταση μπροστά από τους σοσιαλδημοκράτες με βάση τις δημοσκοπήσεις, οι τελευταίες έρευνες ανησυχούν και αυτούς.
Η Ένωση Χριστιανοδημοκρατών (CDU) και το αδελφό της βαυαρικό κόμμα, η Ένωση Χριστιανοκοινωνιστών (CSU), πιστώνονται ένα 36% της πρόθεσης ψήφου, σύμφωνα με μια δημοσκόπηση της γερμανικής δημόσιας τηλεόρασης ZDF η οποία μεταδόθηκε το βράδυ της Πέμπτης, κάτι που σημαίνει ότι ενδέχεται να καταγράψουν τη δεύτερη χειρότερη επίδοσή τους στην ιστορία (35,1% το 1998).
Ο Martin Schulz θέλησε να δει σε αυτή την υποχώρηση του ποσοστού των CSU/CSU μια «ανατροπή της τελευταίας στιγμής» που συνδέεται με την «τεράστια ανησυχία» των πολιτών.
Όμως ο πρώην πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου κάθε άλλο παρά μοιάζει να ωφελείται από την εξέλιξη αυτή: το SPD πιστώνεται μόλις το 21,5% της πρόθεσης ψήφου κατά την ίδια έρευνα, κάτι που αν επαληθευτεί θα σηματοδοτήσει τη χειρότερη εκλογική επίδοση στην ιστορία του παλαιότερου γερμανικού πολιτικού κόμματος.
Η λαϊκιστική δεξιά, η Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD) καταγράφει την πιο καθαρή άνοδο στο τέλος της προεκλογικής εκστρατείας, με ένα 11% της πρόθεσης ψήφου. Άλλες δημοσκοπήσεις τη φέρουν να συγκεντρώνει ακόμη υψηλότερο ποσοστό.
«Κάθε καινούργια μέρα της εκστρατείας είναι μια καλή μέρα για τους δεξιούς λαϊκιστές», σχολίασε το περιοδικό Der Spiegel.
Οι συντηρητικοί δεν αμφέβαλαν ποτέ για τη νίκη της αρχηγού τους. Αυτή η συμπεριφορά όχι μόνο οδήγησε σε μια προεκλογική εκστρατεία την οποία μεγάλο μέρος της κοινής γνώμης και πολλά μέσα ενημέρωσης χαρακτήρισαν ανιαρή, αλλά ταυτόχρονα εξερέθισε τους οπαδούς και τους συμπαθούντες της AfD, καθώς και όσους αισθάνονται απογοητευμένοι από την κυβέρνηση, που είδαν μια νέα απόδειξη «της αλαζονείας της εξουσίας των τελευταίων χρόνων (της κυβέρνησης) Merkel», κατά το Spiegel.
Πιστή στο πολιτικό της στιλ, η γυναίκα που κυβερνά τη Γερμανία τα τελευταία δώδεκα χρόνια δεν έκανε καμιά μεγάλη προεκλογική υπόσχεση. Βασίστηκε σε μια εκστρατεία με κεντρικό σύνθημα «να ζει κανείς καλά και με ευχαρίστηση στην Γερμανία», αντιπαραβάλλοντας τη σταθερή κατάσταση στη χώρα της με εξωτερικούς κινδύνους, απλά υπενθυμίζοντας τον Donald Trump ή το Brexit.
Ο βασικός της αντίπαλος από την πλευρά του δεν κατάφερε να πείσει καταγγέλλοντας τις κοινωνικές αδικίες σε μια χώρα όπου καταγράφεται οικονομική ανάπτυξη και η ανεργία βρίσκεται στο χαμηλότερο επίπεδο μετά την ενοποίηση.
Η προοπτική της εισόδου της εθνικιστικής δεξιάς στην Μπούντεσταγκ, την κάτω Βουλή—θα είναι το πρώτο κόμμα αυτής της ιδεολογικής κατεύθυνσης που θα καταλάβει έδρες μετά το 1945—προκάλεσε μια τελευταία πολεμική πριν διεξαχθούν οι εκλογές.
Το δεξί χέρι της Angelaς Merkel στην καγκελαρία, ο Peter Altmaier, δέχθηκε σωρεία επικρίσεων, και από τη δική του παράταξη, διότι δήλωσε ότι θα ήταν καλύτερο να μην πάει κανείς να ψηφίσει από το να ψηφίσει AfD. Ο σοσιαλδημοκράτης υπουργός Εξωτερικών Sigmar Gabriel εξεγέρθηκε: κατήγγειλε τη «συνθηκολόγηση» της CDU ενώπιον «του λαϊκισμού της δεξιάς».
Ο μοναδικός τρόπος να εμποδίσει κανείς την AfD είναι «να πάει να ψηφίσει κόμματα που προσυπογράφουν 100% το σύνταγμά μας», είπε η Merkel χθες στη γερμανική δημόσια ραδιοφωνία MDR.
Η Merkel αποκλείει το ενδεχόμενο να συγκυβερνήσει με κόμματα που θεωρεί ακραία, τόσο την AfD όσο και το κόμμα Η Αριστερά, τα οποία διεκδικούν την τρίτη θέση, κατά τις δημοσκοπήσεις.
Στα χαρτιά, η λύση που είναι η απλούστερη και συνώνυμη της συνέχειας στη γερμανική πολιτική θα ήταν να σχηματίσει ξανά έναν μεγάλο συνασπισμό με τους σοσιαλδημοκράτες.
Όμως το SPD, το οποίο βρίσκεται σε υπαρξιακή κρίση, ίσως αυτή τη φορά να επιλέξει να παραμείνει στην αντιπολίτευση.
Άλλη μια πιθανότητα για τη Merkel είναι να σχηματίσει συνασπισμό με τους Ελεύθερους Δημοκράτες (FDP)—που οδεύουν προς επάνοδο στην Μπούντεσταγκ, από την οποία είχαν εξοστρακιστεί το 2013—ή τους Πράσινους. Αλλά μια συμμαχία με μόνο το ένα από τα δύο μικρά κόμματα αυτά μοιάζει αδύνατη, με βάση τις δημοσκοπήσεις, ενώ οι διαφορές απόψεων ανάμεσα στους φιλελεύθερους και τους οικολόγους για το μέλλον του ντίζελ ή της μετανάστευσης θα καθιστούσαν μια κυβερνητική συγκατοίκησή τους δύσκολα διαχειρίσιμη.
Εξάλλου ο φωτογενής 38χρονος ηγέτης του FDP, ο Christian Lindner - σφοδρός πολέμιος, μεταξύ άλλων, των γαλλικών προτάσεων για μεταρρυθμίσεις στην ευρωζώνη - αναμένεται να είναι δύσκολος εταίρος για την Angela Merkel.
Το κόμμα του ήδη απαίτησε το υπουργείο Οικονομικών, το οποίο η CDU θέλει να παραμείνει στα χέρια του 75χρονου Wolfgang Schaeuble, βετεράνου της πολιτικής και εκ των πιο πιστών συμμάχων της καγκελαρίου.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
