Πάθος δεν είχε, πλήθος έτσι κι έτσι, τραγούδι είχε, αλλά ήταν τόσο κακοστημένη η εκδήλωση (αν και υπήρχε σκηνοθέτης) που η μέθεξη απουσίασε παντελώς. Αν εκπλήρωσε τον αντιπολεμικό της ρόλο η χθεσινή συναυλία στα Προπύλαια; Και αυτό αμφισβητείται. Το ζητούμενο, όμως, δεν ήταν αυτό για τους διοργανωτές (λέγε με ΣΥΡΙΖΑ).
Το ήξεραν από την αρχή ότι δε θα τους «βγει», γι’ αυτό και δεν την οργάνωσαν στο Σύνταγμα. Πώς να γεμίσει η μεγάλη πλατεία; Δεν τους βγήκε. Ακόμα και ο Αλέξης Τσίπρας που έσπευσε να παραστεί (και για όποιον δεν κατάλαβε, ναι, ο ΣΥΡΙΖΑ πρωτοστάτησε στη χθεσινή αντιπολεμική συναυλία) θα κατάλαβε πως δεν πέτυχε. Αλλά δεν έτυχε.
Δεν έτυχε, επειδή ο στόχος δεν ήταν να γίνει μια σημαντική κίνηση εναντίον του πολέμου στην Ουκρανία. Ήταν να μετρηθούν οι δυνάμεις και η επιρροή του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης στους καλλιτέχνες. Τι πέτυχαν; Να διχάσουν τον κόσμο της τέχνης, την κοινωνία, τους ανθρώπους που ενδιαφέρονται για τον πολιτισμό. Τι κατάλαβαν;
Άτονη συναυλία, παρά τη συμμετοχή πολύ γνωστών καλλιτεχνών που συνεπαίρνουν τα πλήθη. Μεγάλα χάσματα ανάμεσα σε κάθε εμφάνιση δεν επέτρεπαν να δημιουργηθεί ατμόσφαιρα. Είχε όλα τα εφόδια να πετύχει, και να μείνει αξέχαστη. Δεν πέτυχε, όχι τυχαία όπως αναφέραμε.
Ως προς το «ταξικό» πρόσημο, μια χαρά τα πήγαν. Σημαίες και της Ουκρανίας και της Ρωσίας. Καταγγελία από σκηνής επειδή οι ανεμβολίαστοι υγειονομικοί δεν εργάζονται, σύμφωνα με την κυβερνητική απόφαση. (Δεν το ξέρουμε ότι αυτή, είναι, κρυφά, η θέση του ΣΥΡΙΖΑ). Κάποιοι δήλωσαν υπέρ των προσφύγων, και είπαν ότι δε νιώθουν Έλληνες… Άλλοι δήλωσαν γενικά εναντίον του πολέμου (αφού δεν ήταν νατοϊκός, τι να πουν οι άνθρωποι;)
Άλλη διαπίστωσε πως τους έκαναν κριτική επειδή ήθελαν να κάνουν μια συναυλία για την ειρήνη, καθώς «δεν τους πειράζει η λέξη ειρήνη, τους πειράζει αυτά που πάνε μαζί, η Ελευθερία, η Ισότητα και η Αδελφοσύνη» (αέρας κοπανιστός). Άλλος με χυδαιότητα, από σκηνής πάντοτε, έκανε χιούμορ.
Τραγουδιστά, αμέσως μόλις η Πέγκυ Ζήνα είχε κατεβεί από τη σκηνή, μερικές φωνές ενώθηκαν χορωδιακά στο χυδαίο σύνθημα «Μητσοτάκη γ@μιέσαι». Ο σκοπός του ΣΥΡΙΖΑ είχε επιτευχθεί. Με ζόρι, και την τελευταία στιγμή, ο «λαός» (καμιά εικοσαριά) «μίλησε». Και γι’ αυτό, έγινε, άλλωστε, η συγκεκριμένη συναυλία.
Τέλος, το κοινό φώναξε ένα σύνθημα: «Αυτοί σκότωσαν/ Λαμπράκη - Μπελογιάννη/ φονιάδες των λαών/ Αμερικάνοι». Τι χρεία υπάρχει άλλων μαρτύρων;
