Όταν ο Ερντογάν ανακοίνωσε τη μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί -μία απόφαση που μας πονάει, μας οργίζει, μας δημιουργεί ψυχική και συναισθηματική φόρτιση-, βγήκαν αμέσως Τούρκοι αξιωματούχοι και δήλωσαν ότι για να μην καταστραφούν τα ψηφιδωτά θα καλύπτονται κατά τη διάρκεια της προσευχής με τη χρήση πολύ υψηλής τεχνολογίας λέιζερ.
Τότε πολλοί σκέφτηκαν για το πόσο έχουν προοδεύσει οι Τούρκοι ώστε να διαθέτουν τέτοια τεχνολογία, καθώς τα ψηφιδωτά δεν είναι σημαντικά μόνο για εμάς τους Ορθοδόξους, αλλά συγκαταλέγονται στα σημαντικότερα στον πλανήτη και είναι μεγάλη ευλογία για μία χώρα να έχει στην κατοχή της μνημείο με αυτά τα ψηφιδωτά.
Τελικά, ποια λέιζερ; Κάποια... καραβόπανα άπλωσαν, για να μη φαίνονται τα ψηφιδωτά, τα οποία φυσικά φαινόντουσαν αν κάποιος κοίταγε προσεκτικά.
Αυτή είναι μία, η ελάσσονα, από τις έξι ήττες που υπέστη ο Τούρκος πρόεδρος στην υπόθεση της Αγίας Σοφίας, όπου, χωρίς υπερβολή, τα έκανε θάλασσα.
Ήττα 2η:
Κανένας σημαντικός ηγέτης του μουσουλμανικού κόσμου δεν βρέθηκε την προπερασμένη Παρασκευή στην Αγία Σοφία -ούτε καν από το Κατάρ που είναι οι πιο στενοί του σύμμαχοι. Αυτό πρέπει να τον θορύβησε πάρα πολύ.
Ήττα 3:
Ο κόσμος που συγκεντρώθηκε έξω από την Αγία Σοφία δεν ήταν δα και τόσος πολύς όσο ήθελε να τον παρουσιάσει. Μίλησαν για 350.000, αλλά οι εικόνες που είδαμε αποδεικνύουν ότι ήταν μόλις μερικές χιλιάδες -αμφιβάλλω σοβαρά αν έφθαναν καν τις 50.000...
Ήττα 4η:
Η εικόνα μετά την τελετή με μουσουλμάνους που φορούσαν τουρμπάνια να τριγυρίζουν στα σοκάκια της Κωνσταντινουπόλεως φωνάζοντας «Αλλάχ ου ακμπάρ» ήταν σοκαριστικές για την κοινή γνώμη στη Δύση. Οσοι πίστευαν ότι η Τουρκία έχει γίνει ένα κοσμικό, δυτικού τύπου κράτος, σίγουρα θα ξύπνησαν από ένα πολύ ισχυρό ράπισμα.
Ήττα 5η:
Θεωρώ πάρα πολύ σημαντική τη σκηνή με τον γραμματέα θρησκευτικών υποθέσεων που είχε πάρει το οθωμανικό ξίφος και έκανε αυτήν τη βγαλμένη από άλλους αιώνες τελετή με την οποία ο Ερντογάν ήθελε να δείξει σε όλον τον πλανήτη ότι οι Τούρκοι είναι κατακτητές, βάρβαροι.
Ήττα 6η:
Το πιο εντυπωσιακό είναι αυτό που είπε ο Ερντογάν ότι «όσοι συνείργησαν για να μην είναι η Αγία Σοφία τζαμί είναι καταραμένοι». Θυμίζω ότι αυτός που υπέγραψε το Διάταγμα είναι ο Κεμάλ Ατατούρκ. Το να χαρακτηρίζεις στην Τουρκία, έστω και εμμέσως, τον Κεμάλ Ατατούρκ «καταραμένο» είναι κολοσσιαίο ιστορικό γεγονός και οδηγεί τη χώρα σ’ έναν πολύ μεγάλο εσωτερικό διχασμό. Διότι στην Τουρκία υπάρχουν και κεμαλιστές, δεν έχουν εξαφανιστεί.
Δυστυχώς, στα χρόνια του Ερντογάν, η Τουρκία μεταλλάχθηκε σε κάτι πολύ διαφορετικό από αυτήν που ξέραμε. Εμείς τη γνωρίζαμε -με τα προβλήματα που αναμφίβολα είχαμε, δεν ήταν άγγελος η κεμαλική Τουρκία- ως χώρα που σε κάθε περίπτωση είχε προσανατολισμό προς τη Δύση. Τότε πολλοί και στην Ελλάδα -όχι εγώ, το ξεκαθαρίζω, το θεωρούσα λάθος- πίστευαν ότι με την επίκληση της ευρωπαϊκής προοπτικής θα μπορούσαν να στρέψουν την Τουρκία δυτικότερα.
Η περίοδος του Ερντογάν προκάλεσε τη μετάλλαξη της Τουρκίας σε κάτι θεοκρατικό που δεν υπήρχε καν επί οθωμανικής περιόδου, γιατί η οθωμανική αυτοκρατορία δεν ήταν θεοκρατική. Ο Ερντογάν έχει κάνει την Τουρκία περίπου σαν το σουνιτικό Ιράν.
Αυτό είναι πλέον εμφανές στη Δύση, η οποία πολλές φορές παρουσίαζε την Τουρκία ως παράδειγμα κοσμικού, δυτικού τύπου, μουσουλμανικού κράτους. Αυτό πια δεν υπάρχει. Η Δημοκρατία δεν λειτουργεί στην Τουρκία. Οι αντιφρονούντες είναι φυλακή. Οι δικαστές που του πήγαν κόντρα απολύθηκαν. Ο Ερντογάν συγκέντρωσε όλες τις εξουσίες μέσω ενός δημοψηφίσματος που ελέγχεται για νοθεία και έχει γίνει περίπου Σουλτάνος...
Κατά την άποψή μου, ο Ερντογάν πάσχει από το σύνδρομο της «Μαντάμ Σουσούς»: νομίζει ότι είναι πολύ ισχυρότερος από ό,τι πραγματικά είναι και αυτό θα οδηγήσει τελικά στην καταστροφή της Τουρκίας.
* O Άδωνις Γεωργιάδης είναι υπουργός Ανάπτυξης & Επενδύσεων.