Η εποχή των μνημονίων θα είχε τελειώσει πολύ νωρίτερα, αν δεν είχε γίνει η κακή διαπραγμάτευση του 2015 δήλωσε ο Αμερικανός δημοσιογράφος των «Financial Times», Πίτερ Σπίγκελ ο οποίος θεωρεί πως οι Έλληνες πίστεψαν πως υπάρχουν εύκολες λύσεις σε πολύ σκληρές ερωτήσεις.
Μιλώντας στα «ΝΕΑ», ο κ. Σπίγκελ δήλωσε για τη συμφωνία ελάφρυνσης του χρέους πως τη θεωρεί ανεπαρκή, καθώς δεν υπάρχουν παραδείγματα στη σύγχρονη Ιστορία οποιασδήποτε χώρας που να άντεξε το μέγεθος των πλεονασμάτων που απαιτούνται από το πλαίσιο της συμφωνίας, ενώ χαρακτηρίζει ως το «μεγαλύτερο πρόβλημα» στα τρία ελληνικά προγράμματα διάσωσης τα μη ρεαλιστικά γερμανικά αιτήματα.
Σύμφωνα με τον Αμερικανό δημοσιογράφο των «Financial Times», ο Αλέξης Τσίπρας δεν μπορεί να ισχυρίζεται ότι έβγαλε την Ελλάδα από τα μνημόνια, ωστόσο πιστώνει στον Έλληνα πρωθυπουργό ότι κατάφερε να βγάλει τη χώρα από την εποχή των bailout. Όμως θεωρεί ότι η στρατηγική του 2015 χειροτέρεψε τα πράγματα, αναφέροντας ότι «αν δεν διαπραγματευόταν τόσο άσχημα τότε, η εποχή των μνημονίων θα είχε τελειώσει πολύ νωρίτερα». Επίσης, θεωρεί ότι η συμφωνία δεν προσφέρει καμία οικονομική ανεξαρτησία, ενώ προβλέπει συνέχιση της λιτότητας για την Ελλάδα με υπαιτιότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Σύμφωνα με τον Αμερικανό δημοσιογράφο, από τα «τρομερά γεγονότα» του 2015 η τρόικα έχασε κάθε εμπιστοσύνη στον ΣΥΡΙΖΑ και το ρήγμα που δημιουργήθηκε είναι πολύ δύσκολο να κλείσει. Όσον αφορά τον τότε ΥΠΟΙΚ, Γιάνη Βαρουφάκη, ο κ. Σπίγκελ θεωρεί ότι δεν κατάλαβε ποτέ ότι υπάρχει μεγάλη διαφορά ανάμεσα στη θεωρία και τη διακυβέρνηση.«Η Ευρώπη και το ΔΝΤ ουδέποτε θα δέχονταν τις ελαφρώς εκκεντρικές θέσεις του» προσθέτει .
Όσο για τον αντικαταστάτη του, Ευκλείδη Τσακαλώτο, ο κ. Σπίγκελ τον θεωρεί πολύ πιο ρεαλιστή ως υπουργό, καθώς «κατάλαβε πολύ γρήγορα πως για να τελειώσουν οι διασώσεις πρέπει να συνεργαστεί με τους δανειστές, όχι να τους πολεμήσει».
Τέλος, ο κ. Σπίγκελ για τους Έλληνες αναφέρει ότι οι Έλληνες ψηφοφόροι συχνά παραπλανήθηκαν πιστεύοντας ότι υπάρχουν εύκολες λύσεις σε δύσκολες ερωτήσεις και προσθέτει χαρακτηριστικά πως «Οι πολιτικοί που προσπαθούν να κάνουν το σωστό πολύ συχνά τιμωρούνται, ενώ οι ηγέτες που αποδίδουν αλλού την ευθύνη συχνά ανταμείβονται».
