Και επιταγή ακρίβειας και αναδρομικές επιδοτήσεις για το ρεύμα και παράταση του πλαισίου επιδοτήσεων του ηλεκτρικού μέχρι το τέλος του χρόνου και επιδότηση 15 λεπτά ανά λίτρο για το πετρέλαιο κίνησης και 20 ευρώ «χάρισμα» για το φυσικό αέριο που θα καταναλωθεί τον Μάιο. Και όμως ο πληθωρισμός δεν λέει να υποχωρήσει ενώ ουδείς μπορεί να διαβεβαιώσει τον καταναλωτή ότι το ρεκόρ 28 ετών του Απριλίου με τον πληθωρισμό του 10,2% είναι η κορυφή του παγόβουνου.
Έτσι, ενώ δεν έχει καν εισαχθεί στη Βουλή προς ψήφιση το νομοσχέδιο με τα μέτρα στήριξης των 3,2 δισ. ευρώ, άρχισε και πάλι η σεναριολογία για τα επόμενα μέτρα στήριξης: θα δώσει δεύτερη επιταγή ακρίβειας ο πρωθυπουργός; Θα μειωθεί ο ΦΠΑ στα τρόφιμα που πήραν για τα καλά την ανηφόρα κλίνοντας τον Απρίλιο με ανατίμηση κοντά στο 11% κατά μέσο όρο; Θα πέσει ο ειδικός φόρος κατανάλωσης στην αμόλυβδη τώρα που η μέση τιμή πανελλαδικά έφτασε και στο υψηλό όλων των εποχών των 2,17 ευρώ το λίτρο;
Τα στελέχη του οικονομικού επιτελείου είναι κατηγορηματικά: με τα 3,2 δισ. ευρώ του πακέτου στήριξης για το ρεύμα –εκ των οποίων τα 1,1 δισ. ευρώ θα καλυφθούν από τον κρατικό προϋπολογισμό εξαντλείται κάθε δημοσιονομικό περιθώριο. Αν λοιπόν η χώρα δεν θελήσει να εκτροχιάσει (και) τον φετινό προϋπολογισμό και να συγκρατήσει το πρωτογενές πλεόνασμα στο ήδη αναθεωρημένο προς τα πάνω πρωτογενές έλλειμμα του 2% θα πρέπει να επιλέξει ένα από τα τρία διαθέσιμα μονοπάτια:
1. Να περιμένει να δημιουργηθεί πρόσθετος δημοσιονομικός χώρος από μια πιθανή νέα υπεραπόδοση στο σκέλος των εσόδων. Δεν είναι απίθανο –ειδικά από τον ΦΠΑ αναμένονται σημαντικά έσοδα φέτος λόγω τιμών και τουρισμού αρκεί βέβαια να αποδώσει και το σαφάρι για την έκδοση αποδείξεων και την πληρωμή με πλαστικό χρήμα- αλλά δεν μπορεί να θεωρηθεί δεδομένο.
2. Να υπάρξει μια κοινή ευρωπαϊκή λύση που θα δημιουργήσει τον απαιτούμενο δημοσιονομικό χώρο για τη στήριξη των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων. Ούτε αυτό είναι απίθανο καθώς τα πράγματα παίρνουν πολύ αρνητική τροπή σε όλη την Ευρώπη, σε κάθε περίπτωση όμως δεν μπορεί να θεωρηθεί και δεδομένο.
3. Ο τρίτος δρόμος είναι πολύ… ανηφορικός. Προβλέπει ότι δεν θα γίνει τίποτα επιπλέον. Αυτός ο δρόμος μπορεί να οδηγήσει κάπου με ασφάλεια μόνο αν ξεκινήσει άμεσα η αποκλιμάκωση των τιμών. Σε διαφορετική περίπτωση, θα μιλάμε για καίριο πλήγμα στο διαθέσιμο εισόδημα και αυτό θα στοιχίσει στην ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας.
