Με τον επικεφαλής της περιφερειακής κυβέρνησης της (γαλλόφωνης) Βαλονίας Paul Magnette να επαίρεται σήμερα το πρωί ενώπιον του περιφερειακού Κοινοβουλίου ότι η συμφωνία εμπορίου ΕΕ-Καναδά (CETA) μετά την αντίσταση της Βαλονίας "βελτιώθηκε σημαντικά" και συνεπώς το Βέλγιο και στη συνέχεια η ΕΕ μπορούν να την επίκυρώσουν, η αίσθηση που επικρατεί στη βελγική κοινή γνώμη ειναι ότι επιτέλους υπήρξε ενα ευτυχές τελος στην υπόθεση.
Σε γενικές γραμμές εκτιμάται ότι η συμφωνία που επετεύχθη παρέχει ορισμένες εγγυήσεις, επί των οποίων είχε επικεντρώσει την αντίθεσή του η πλειοψηφία στο Κοινοβούλιο της Βαλλονίας --κυρίως στο θέμα της επίλυσης των διαφορών μέσω διαιτησίας, καθώς της προστασίας των αγροτών-- μέσω της πρόβλεψης «ρήτρας διάσωσης» που θα μπορεί να ενεργοποιηθεί σε περίπτωση που απαιτείται προστασία συγκεκριμένου τομέα αγρότικής παραγωγής λόγω εμπορικών ανισορροπιών.
Η γαλλόφωνη εφημερίδα L'Echo σχολιάζει ότι η κυβέρνηση της Βαλονίας δεν έλαβε τις εγγυήσεις που ζητούσε σε θέματα περιβαλλοντικής και κοινωνικής προστασίας, έλαβε όμως σημαντικές εγγυήσεις, ιδίως στο θέμα της επίλυσης των διαφορών, καθώς και τη δέσμευση της ομοσπονδιακής κυβέρνησης ότι θα αιτηθεί γνωμοδότηση του Δικαστηρίου της ΕΕ επί του ζητήματος.
Αξιοσημείωτο είναι πάντως ότι ο ολλανδοφωνος Τύπος του Βελγίου --που κατά τεκμήριο τηρεί κριτική στάση έναντι του Magnette, ο οποίος θεωρείται ηγέτης της αριστερής τάσης των γαλλόφωνων σοσιαλιστών-- αναγνωρίζει ότι οι πρωτοβουλίες του απέδωσαν καρπούς.
Η εφημερίδα De Standaard για παράδειγμα, ειναι επαινετική στο κύριο άρθρο της προς την στάση Mανιέτ και το πνεύμα συμβιβασμού που εν τέλει επέδειξε, μην διστάζοντας να εκφράσει δυναμικά τις αντιρρήσεις του, χωρίς όμως να φτάσει στο σημείο να τινάξει στον αέρα το ευρωπαϊκό οικοδόμημα. Πιο επικριτική η De Tijd, θεωρεί ότι τελικά έγινε «πολύ κακό για το τίποτα» και εν τέλει, παρά τις θριαμβολογίες των γαλλόφωνων Σοσιαλιστών, δεν υπήρξε καμία ουσιαστική αλλαγή στο κείμενο της συμφωνίας. Άλλο δημοσίευμα της De Tijd χαρακτηρίζει τον Magnette ως τον «Αλέξη Τσίπρα του ελεύθερου εμπορίου» και τον παρομοιάζει «με έναν ακόμα ηττημένο αριστερό ήρωα».
Σημειώνεται ειδικότερα πως παρά την ρητορική και τις απειλές του ο πρόεδρος της βαλλονικής κυβέρνησης στο τέλος αναγκάστηκε να άρει τις αντιρρήσεις του προσυπογράφοντας κι εκείνος την συμφωνία ελεύθερου εμπορίου ΕΕ-Καναδά. Υπό την έννοια αυτή, παρατηρεί η εφημερίδα, ο Magnette θυμίζει τον έλληνα πρωθυπουργό Α. Τσίπρα που ενώ αρχικά διεξήγαγε τον «μοναχικό του αγώνα αντίστασης» απέναντι στην ΕΕ, στη συνέχεια υπέγραψε τη συμφωνία διάσωσης. Επισημαίνεται ωστόσο ότι τα κέρδη του Magnette από αυτή την υπόθεση «δεν είναι καθόλου ευκαταφρόνητα».
Τέλος η De Morgen στο κύριο άρθρο της θεωρεί ότι δεν υπάρχουν ούτε νικητές αλλά ούτε ηττημένοι και παραλληλίζει τον συμβιβασμό που αποδέχτηκε ο Magnette με αντίστοιχους που αφορούν βελγική πολιτική πραγματικότητα όπου το τελικό κείμενο είναι «υπερβολικά κακό για να το αποδεχτεί κανείς αλλά και υπερβολικά καλό για να το αρνηθεί».
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
