Μέσα από την αφήγηση μιας Βρετανίδας ασφαλίστριας, της 63χρονης (σήμερα) Σούζαν, ξεδιπλώνεται ο αντίκτυπος του long Covid συνδρόμου στη ζωή έως τότε υγιών και δραστήριων ανθρώπων, που είδαν τη ζωή τους να αλλάζει ριζικά. Και βρέθηκαν αντιμέτωποι με μία νέα πραγματικότητα στην μετά τον κορονοϊό και μετά τη νόσησή τους εποχή.
«Οι μέρες έγιναν εβδομάδες και οι εβδομάδες έγιναν μήνες, οι μήνες έγιναν χρόνια και υπήρξαν στιγμές που αναρωτιόμουν αν θα ξαναγίνω ο άνθρωπος που ήμουν πριν και αυτό μου προκαλεί κατάθλιψη. Η μεγαλύτερη ανησυχία μου, ο φόβος και ο θυμός μου είναι πως δεν μπορώ να κάνω πια εκείνες τις μακριές πεζοπορίες σε λόφους, να περπατάω για ώρες, να ταξιδεύω διανύοντας μακρινές αποστάσεις χωρίς να νιώθω μία αδικαιολόγητη κόπωση. Επίσης καμιά φορά νιώθω πως η μνήμη μου με εγκαταλείπει, ενώ φθίνει και η ικανότητα μου να διαλέγω αυτόματα τη λέξη που εκφράζει καλύτερα τα συναισθήματά μου».
Με αυτά τα λόγια η Σούζαν περιγράφει την εμπειρία της μετά τη νόσηση με κορονοϊό και το long Covid σύνδρομο που ήρθε μετά την αποδρομή της λοίμωξης. να της αλλάζει για πάντα τη ζωή.
Η Σούζαν θεωρούσε τον εαυτό της απολύτως υγιή και ιδιαίτερα fit μέχρι που κόλλησε την λοίμωξη του κορονοϊού. Στην προ κορονοϊού ζωή της, εκτός από την σκληρή δουλειά ασχολιόταν συστηματικά με τη γιόγκα και τη δυναμική πεζοπορία. Τόσο η ίδια η Σούζαν όσο και ο άντρας της ήταν φανατικοί οπαδοί της γιόγκα και αθλούνταν συστηματικά μέχρι που κόλλησαν κορονοϊό, η δική του νόσηση ήταν ήπια, χωρίς μεγάλη ταλαιπωρία αλλά η δική της περίπτωση εξελίχθηκε διαφορετικά.
Όταν η λοίμωξη πέρασε και τα τεστ βγήκαν αρνητικά η Σούζαν εξακολούθησε να ταλαιπωρείται από πονοκεφάλους, κούραση, πυρετό που επέμενε, μυϊκούς πόνους και ένα άσχημο βήχα που εμφανίστηκε δύο βδομάδες αργότερα. Έμεινε στο κρεβάτι για τρεις εβδομάδες βγαίνοντας απο το σπίτι μόνο για να ελέγξει τα επίπεδα οξυγόνου στο αίμα της και να κάνει εργαστηριακά τεστ στο drive through τοπικό διαγνωστικό κέντρο.
Δύο μήνες μετά την αποδρομή της λοίμωξης του κορονοϊού η Σούζαν εξακολουθούσε να έχει πρόβλημα με πονοκεφάλους και πνευματική σύγχυση με τα συμπτώματα αυτά σταδιακά να υποχωρούν και να αντικαθίστανται από δύσπνοια και κούραση.
Τους πρώτους μήνες εξοργιζόταν που δεν μπορούσε να πάει περπατώντας μέχρι τα τοπικά μαγαζιά της γειτονιάς της, δεν μπορούσε να κάνει μία βόλτα χωρίς να της κόβεται η ανάσα. Ήταν πάντα ένας πολύ δυναμικός, αθλητικός και ανεξάρτητος άνθρωπος και αυτό την έκανε να θλίβεται και να θυμώνει.
Ο άντρας της Σούζαν υπήρξε ιδιαίτερα υποστηρικτικός σε αυτήν την πορεία, ωστόσο προσπαθούσε κι εκείνος να καταλάβει γιατί η γυναίκα του δεν συνερχόταν ειδικά αφού ο ίδιος είχε περάσει σχετικά ελαφριά τη λοίμωξη και είχε γίνει μια χαρά, είχε ξαναβρεί τον εαυτό του.
«Η απώλεια της όρεξης και η απώλεια του ενδιαφέροντος σε πράγματα που παλιά αγαπούσα εξαιτίας της κούρασης που ένιωθα διαρκώς με ανησυχούσαν, αλλά από την άλλη πλευρά δεν έχανα τις ελπίδες μου πως θα γίνω καλύτερα βλέποντας και την άλλη πλευρά του νομίσματος, τους ανθρώπους που έχασαν τη ζωή τους από την λοίμωξη του κορονοϊού» λέει η 63χρονη ασφαλίστρια.
Επιπλέον λόγω της κατάστασης η Σούζαν βρήκε ευκαιρία να πατήσει λίγο φρένο στην επαγγελματική της ζωή, καθώς ήταν ήδη αρκετά μεγάλη και δεν χρειαζόταν να δουλεύει πολύ. Αν αυτό της είχε συμβεί στην ακμή της καριέρας της, θα μπορούσε να έχει επίπτωση στην επαγγελματική της πορεία.
Η Σούζαν ξεκίνησε να ακολουθεί τη σελίδα Long Covid Support στο Facebook και όσα διάβασε εκεί την έκαναν να καταλάβει πως δεν ήταν μόνη της στον Γολγοθά που ζούσε. Από τον Απρίλιο του 2020 που νόσησε μέχρι τις αρχές του 2021 η σελίδα αυτή στο facebook ήταν πιθανώς και η μόνη στήριξη που μπορούσαν να βρουν οι ασθενείς, μετά άρχισαν να οργανώνονται ειδικά ιατρεία και δομές για τα συμπτώματα του long Covid συνδρόμου.
Μέσω της σελίδας στο facebook και μέσω των ιατρείων η Σούζαν ήρθε σε επαφή με άλλους ασθενείς που είχαν το ίδιο πρόβλημα με εκείνη και ξεκίνησαν σιγά-σιγά να προσπαθήσουν να ξαναγίνουν όσο fit ήταν πριν από την νόσηση κάνοντας άσκηση ολοένα σε πιο έντονο και συχνό επίπεδο. Ωστόσο στις περισσότερες περιπτώσεις ο στόχος δεν επιτεύχθηκε και οι άνθρωποι κατέληξαν πάλι εξαντλημένοι στο κρεβάτι. Για την Σούζαν αυτό ήταν τελικά και η αιτία που ανακάλυψε ότι κάτι της συνέβη, το οποίο πραγματικά δεν διορθώνονταν.
Τους πρώτους μήνες μετά τη νόσησή της η Σούζαν έκανε μία σειρά από εξετάσεις πνευμονολογικές καρδιολογικές και αιματολογικές, Για να διαγνωστεί τελικά και επισήμως με το σύνδρομο long Covid με χρόνια κόπωση.
Αντλώντας στήριξη από το γιατρό της και τον άντρα της, που και οι δύο την βοήθησαν πάρα πολύ και στάθηκαν δίπλα της, η Σούζαν κατέφερε να συνειδητοποιήσει πως η νέα της ζωή θα ήταν διαφορετική και άρχισε να προσαρμόζεται στις νέες τις δυνατότητες.
Όπως η ίδια λέει δύο χρόνια μετά τη νόσησή της από τον κορονοϊό, αργά το απόγευμα συνήθως ξεμένει από δυνάμεις οπότε έχει προσαρμόσει τη μέρα της διαφορετικά και τα πράγματα που θέλει να κάνει τα κάνει πιο νωρίς. Η γιόγκα τη βοηθάει πολύ, καθώς συνδυάζει συγκέντρωση σωστή αναπνοή και άσκηση.
Τώρα που έχει περιορίσει τα πράγματα που κάνει η Σούζαν για πρώτη φορά προσπαθεί να δει τον κόσμο με άλλα μάτια, παρατηρεί τους ανθρώπους γύρω της, αντλεί ευχαρίστηση από τις βόλτες της στη φύση και όπως η ίδια λέει, τελικά στη ζωή όταν κλείνει μία πόρτα ανοίγει μία άλλη.
Μέχρι σήμερα ξέρουμε ότι τουλάχιστον το 30% των ανθρώπων που θα νοσήσουν από κορονοϊό θα αναπτύξουν το long Covid σύνδρομο, ωστόσο κανείς δεν είναι σε θέση να γνωρίζει ποιος από τους ανθρώπους που θα νοσήσουν θα εμφανίσει long Covid συμπτώματα.
Μέσα από την προσωπική της ιστορία η Σούζαν παροτρύνει τους ανθρώπους γύρω της να εμβολιαστούν για τον κορονοϊό, τονίζοντας πως αν παραμείνουν ανεμβολίαστοι κινδυνεύουν περισσότερο να εισαχθούν στο νοσοκομείο και κινδυνεύουν να έχουν χειρότερα long Covid συμπτώματα.
