Βαρύ πένθος προκάλεσε ο αιφνίδιος θάνατος του διεθνώς αναγνωρισμένου γλύπτη και καθηγητής της ΑΣΚΤ, Γιώργου Λάππα σε ηλικία 66 ετών από οξύτατη κρίση χολής, στο Νοσοκομείο Ευαγγελισμός την Κυριακή 24 Ιανουαρίου 2016.
Ο Λάππας γεννήθηκε στο Κάιρο το 1950. Το 1958 η οικογένεια του εγκατάσταθηκε στην Αθήνα λόγω των διώξεων των Ελλήνων από τον Νάσερ. Σπούδασε ψυχολογία στις ΗΠΑ και εργάσθηκε εθελοντικά σε πολλά ψυχιατρικά ιδρύματα. Με υποτροφία του ιδρύματος Γουότσον πήγε για ένα χρόνο στην Ινδία όπου μελέτησε τους ινδικούς ναούς. Στη συνέχεια ασχολήθηκε με την αρχιτεκτονική στο Λονδίνο. Γλυπτική σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας με καθηγητές τον Γιάννη Παππά και τον Γιώργο Νικολαϊδη. Με υποτροφία του γαλλικού κράτους σπούδασε επίσης και στην Καλών Τεχνών του Παρισιού. Το 1992 έγινε καθηγητής της ΑΣΚΤ στην οποία θήτησε μέχρι τον θάνατό του.
Το έργο του περιλαμβάνει γλυπτά, κατασκευές και εγκατάστασεις συνήθως μεγάλου μεγέθους που εξερευνούν την σχέση της γλυπτικής με το χώρο. Ιδιαίτερα γνωστός έγινε για τις κόκκινες φιγούρες του σε φυσικό μέγεθος αποτελούμενες από συναρμολογούμενα τμήματα.
Είχε ταξιδέψει σε διάφορα μέρη του κόσμου όπου παρουσίασε το έργο του.
Συμμετείχε επίσης σε πολυάριθμες ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Το 1982 έλαβε μέρος το 1982 στην Μπιενάλε Νέων του Παρισιού και στα Ευρωπάλια στο Βέλγιο.
Συμμετείχε επίσης στη Μπιενάλε του SaoPaulo (1987) και στο Aperto της Μπιενάλε της Βενετίας (1988). Εκπροσώπησε την Ελλάδα στη Μπιενάλε Βενετίας (1990, μαζί με τον Γιάννη Μπουτέα) και στην 1η Μπιενάλε της Gwangju (Κορέα, 1995). Η τελευταία του έκθεση ήταν στο Εβραϊκό Μουσείο της Θεσσαλονίκης και μια από τις πιο σημαντικές για την δουλειά του ήταν στο Κέντρο Σύγχρονης Δημιουργίας Ρεθύμνης το 2005, με επιμελήτρια την Μαρία Μαραγκού.
Λίγο πριν φύγει από τη ζωή δούλευε ένα έργο του με το οποίο θα συμμετείχε στην έκθεση του Ιδρύματος Θεοχαράκη στο Τελλόγλειο της Θεσσαλονίκης με θέμα την ποίηση του Οδυσσέα Ελύτη και την σχέση της με τη ζωγραφική.
