Dana Schutz, Big Wave (2016) © Dana Schutz, Petzel, Νέα Υόρκη & Contemporary Fine Arts, Βερολίνο
Σε συνέχεια του πολέμου που δέχθηκε η Dana Schutz την περασμένη άνοιξη για έναν πίνακα με τον Emmett Till στο φέρετρο, ο οποίος παρουσιάστηκε στη Whitney Biennial, ακτιβιστές από τη Βοστόνη έστειλαν ανοιχτή επιστολή στο Institute of Contemporary Art Boston και ζήτησαν να ακυρωθεί μια έκθεση που διερευνά το πρόσφατο έργο της καλλιτέχνιδας, λέγοντας ότι δε γίνεται να τιμούν το έργο της. Ο λόγος; Μα τι άλλο πέρα από το έργο στη Whitney Biennial και την κατακραυγή που προκάλεσε, για την οποία, κατά την άποψή τους, η καλλιτέχνιδα δεν έχει απολογηθεί επαρκώς.
"Ελπίζαμε ότι το ICA θα αντιστεκόταν στο αφήγημα που θέλει τους μαύρους να θυσιάζονται για το ανώτερο καλό", έγραψαν οι καλλιτέχνες Megan Smith, Allison Disher, Stephanie Houten, Pampi και Vonds DuBuisson. Παρόλο που το επίμαχο έργο δεν περιλαμβάνεται στην έκθεση του ICA Boston, οι υπογράφοντες φαίνεται να το θεωρούν τόσο σημαντικό μέρος της καλλιτεχνικής πορείας της Schutz, ώστε να αιτούνται στο ίδρυμα να μποϋκοτάρει ουσιαστικά την καλλιτέχνιδα. "Σας παρακαλούμε να κατεβάσετε την έκθεση", αναφέρει η επιστολή, στην οποία αναγράφεται σε ένα σημείο ότι "δεν είμαστε πεπεισμένοι ότι το ICA θέλει να διαφοροποιηθεί στην πρακτική των ιδρυμάτων να στηρίζουν συνεχώς τέτοιου είδους βίαια έργα τέχνης."
Απαντώντας σε αυτήν την επιστολή, πολλοί καλλιτέχνες και αρχιτέκτονες, όπως οι Annabelle Selldorf, Marina Abramovic, Barbara Grossman και Ed Ruscha, υπέγραψαν μια άλλη ανοιχτή επιστολή προς το ARTnews, στην οποία υποστηρίζουν την καλλιτέχνιδα και την έκθεση: "Ως συνάδελφοι καλλιτέχνες και αρχιτέκτονες, υποστηρίζουμε με όλη μας την καρδιά πολιτιστικά ιδρύματα όπως το ICA Boston, τα οποία αρνούνται να υποκύψουν σε δυνάμεις που τάσσονται υπέρ της λογοκρισίας και εγκαταλείπουν το διάλογο."
Η αλήθεια είναι ότι είναι τουλάχιστον οξύμωρο καλλιτέχνες να προσπαθούν να μποϋκοτάρουν άλλους καλλιτέχνες, όπως γίνεται με την Dana Schutz από την άνοιξη. Και αυτό γιατί σκοπός της τέχνης είναι να δίνει τροφή για σκέψη και να προκαλεί το διάλογο και οι πρώτοι που το γνωρίζουν αυτό και το εφαρμόζουν είναι οι καλλιτέχνες. Οπότε, είναι αν μη τι άλλο προβληματικό το ότι η γενικότερη τάση ηθικολογίας για τα έργα τέχνης στις μέρες μας φαίνεται να έχει εισχωρήσει και στον καλλιτεχνικό κόσμο.
