Ένα σχόλιο για τη δυναμική της ταυτότητας, κάτι που διαρκώς προσπαθούμε να στερεοποιήσουμε και να στεγάσουμε, αλλά διαρκώς μας διαφεύγει, αποτελεί η περφόρμανς Refugio (καταφύγιο) [από το λατινικό fugere (αποδρώ, δραπετεύω) αλλά και ομόηχο με το fugare (κυνηγώ)], η οποία θα παρουσιαστεί στο πλαίσιο του φεστιβάλ Buffer Fringe στη Λευκωσία της Κύπρου, στην Πλατεία Σελιμιγιέ στις 9 Νοεμβρίου και στην Πλατεία Φανερωμένης στις 10 Νοεμβρίου.
Οι δύο ερμηνευτές Γιάννης Παππάς και Αλέξανδρος Μιχαήλ μετατρέπουν το δημόσιο χώρο σε ένα πεδίο συνεχούς διαπραγμάτευσης αντιθετικών ταυτοτήτων, επιχειρώντας να επαναπροσδιορίσουν διαρκώς την εδαφική επικράτεια υπερ τους. Χρησιμοποιώντας τούβλα, ορίζουν και κατασκευάζουν σύνορα, όρια, καταφύγια και οχυρά που προφυλάσσουν, επεκτείνουν ή υπερασπίζονται τον διαρκώς μεταβαλλόμενο ζωτικό τους χώρο. Ένας αγώνας επικράτησης, όπου η κάθε ταυτότητα Α όχι μόνο παραμένει αέναα ρευστή και υπό διαμόρφωση αλλά και βρίσκεται σε συνεχή ετεροπροσδιορισμό από τη συγκρουσιακή ταυτότητα Β. Σε αυτό το συμβολικό παιχνίδι κυριαρχίας ο καθένας για τον εαυτό του ορίζει χωρίζοντας το μέσα από το έξω, το οικείο από το ανοίκειο, το φιλικό από το ξένο.
Λίγα λόγια για τους καλλιτέχνες
Ο Αλέξανδρος Μιχαήλ σπούδασε Performance στο Brunel University στο Λονδίνο και Σωματικό Θέατρο στο London International School of Performing Arts (LISPA). Από το 2012, με έδρα τη Θεσσαλονίκη, ζει και εργάζεται στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Είναι υπότροφος του Robert Bosch Stiftung. Η δουλειά του περιλαμβάνει από ατομικές performances μέχρι μεγάλης κλίμακας υπαίθριες δράσεις ή εγκαταστάσεις που συχνά εμπλέκουν κοινότητες, κοινωνικές παρεμβάσεις και θεατρικές παραστάσεις· έχει δεχθεί ανάθεση, χρηματοδότηση και υποστήριξη από δημόσιους και ιδιωτικούς φορείς και έχει παρουσιαστεί σε μουσεία, θέατρα και φεστιβάλ της Ελλάδας και του εξωτερικού όπου και βραβεύτηκε. Ενδεικτικά: Splinters (2017/18), 7 μονόπρακτα της Νίνας Ράπη, Θέατρο Αργώ. Στο Φως (2017), πρωτότυπη περιπατητική performance/εγκατάσταση για τους ανθρώπους και την πόλη της Καστοριάς. Η αιώνια φωτιά που μέσα τους καίει και τους φωτίζει (2016), ατομική performance, As One, Μουσείο Μπενάκη, επιμέλεια Marina Abramovic, παραγωγή ΝΕΟΝ. Όλα Αυτά Που Μένουν (2016), υπαίθρια εγκατάσταση στο βουνό του Χορτιάτη. Fragment (2016), performance στο Πεδίο Δράσεως Κόδρα. Κομμάτι Για 2 (2015) μια σιωπηρή σπουδή στις ανθρώπινες σχέσεις για δύο ηθοποιούς και το χώρο ανάμεσα.
Ο Γιάννης Παππάς γεννήθηκε στην Πάτμο. Ζει και εργάζεται στο Βερολίνο. Σπούδασε Γλυπτική και Φωτογραφία στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας και στην συνέχεια Video Art, Performance και Installation στο Πανεπιστήμιο Τεχνών Βερολίνου (UdK). Υπότροφος της Ακαδημίας Αθηνών, αποφοίτησε από το επιστημονικό και καλλιτεχνικό μεταπτυχιακό πρόγραμμα Spatial Strategies της Ακαδημίας Τεχνών Βερολίνου KhB Wei?ensee με κατεύθυνση στην Ανθρωπολογία και την τέχνη της Performance. Έργα και δράσεις του έχουν παρουσιαστεί σε Γερμανία, Ισραήλ, Γαλλία, Μεξικό, Ιταλία, Χιλή, Ελλάδα, Ελβετία, Ινδία, Αίγυπτο και Αγγλία. Ο χώρος που συλλαμβάνει αντιμετωπίζεται κριτικά, ως πεδίο σωματικής και συμβολικής αναπαράστασης, ως φορέας συλλογικής και ατομικής μνήμης και δράσης, αλλά και ως εν δυνάμει συνιστώσα ιστορικών μετασχηματισμών. Ενδεικτικά: Το 2016 συμμετείχε με long durational performances στην Biennale Αθήνας με το έργο Demi Gloire, στην έκθεση As One στο μουσείο Μπενάκη επιμέλειας Μ. Αbramovic + Neon με το έργο Α Key, στο πρότζεκτ “Obsessed Dada" στο Cabaret Voltaire της Ζυρίχης, καθώς και στο φεστιβάλ “100 χρόνια DADΑ” στο πανεπιστήμιο Central Saint Martins και τις γκαλερί Underdog και Hoxton Arches στο Λονδίνο. Το 2017 συμμετείχε στο “to the future public exhibition” στο Κάσσελ, 4th International Performance Art Weekend” στο Βερολίνο και παρουσίασε τις ατομικές εκθέσεις they called this place a stronghold στο κάστρο Ringenberg, Hemminkeln και Even dust can burst into flames στην Volume Galleryστο Βερολίνο. Προτάθηκε για long durational performance στο The Louvre Abu Dhabi Museum.
Και οι δύο καλλιτέχνες ήταν ανάμεσα στους 21 Έλληνες καλλιτέχνες που επιλέχθηκαν από το Ινστιτούτο Marina Abramovic (ΜΑΙ) για να παρουσιάσουν τις μακράς διαρκείας επιτελέσεις τους στο As One, μία από τις μεγαλύτερες διοργανώσεις για την τέχνη της performance στην Ευρώπη, στο μουσείο Μπενάκη στην Αθήνα σε παραγωγή και χρηματοδότηση από τον Οργανισμό Πολιτισμού και Ανάπτυξης ΝΕΟΝ. Οι περφόρμανς που παρουσίασαν κέρδισαν αναφορές και θετικές κριτικές στο διεθνή Τύπο (CNN, New York Times, Artnet, Art Foroum κα.), καθώς και περαιτέρω αναθέσεις και συνεργασίες στην Ελλάδα και στο εξωτερικό (Αθήνα, Λονδίνο, Ζυρίχη, Γερμανία).
Λίγα λόγια για το φεστιβάλ
Το Buffer Fringe είναι το μοναδικό φεστιβάλ παραστατικών τεχνών μέσα και γύρω από τη νεκρή ζώνη της Λευκωσίας στην Κύπρο. Στηρίζει την καλλιτεχνική ελευθερία και παρέχει ένα χώρο για πειραματική έκφραση, δημιουργική τελειότητα και ευκαιρίες εκμάθησης για νέους καλλιτέχνες. Η τέταρτη έκδοση του Buffer Fringe διοργανώνεται από Το Σπίτι της Συνεργασίας και στηρίζεται από τους οργανισμούς: Goethe Institute, EU-Japan Fest, Roberto Cimetta Foundation, Asia-Europe Foundation, ARTos Cultural and Research Foundation, Embassy of Poland, Embassy of Ireland, Embassy of Spain, Embassy of Sweden, UNFICYP, United Medya (YeniDuzen, Kanal Sim, Adres K?br?s) και Εφημερίδα Πολίτης.
"Refugio", 9.11.17 Πλατεία Σελιμιγιέ | 10.11.17 Πλατεία Φανερωμένης
Buffer Fringe IV, Λευκωσία, 8-11 Νοεμβρίου 2017
Ωράριο: 16:00 – 19:00 | Είσοδος ελεύθερη
