Ποια είναι η σχέση της γυναίκας με το πανταχού παρόν αντρικό βλέμμα που την συνοδεύει από την περίοδο της Αναγέννησης μέχρι και σήμερα; Πώς έχει μετεξελιχθεί το βλέμμα αυτό στον “always-on” κόσμο των smartphones, του Google, των μέσων κοινωνικής δικτύωσης και του καθημερινού αγώνα αυτο-εκπομπής και αυτο-προβολής του καθένα μας μέσω των εργαλείων αυτών;
Oι Στάθης Αθανασίου | visual artist, Σταύρος Γασπαράτος | συνθέτης, Σεραφίτα Γρηγοριάδου | performer, δημιουργούν την παράσταση Woman watches herself being looked at, μια διαδραστική performance μαζί με μέλη του κοινού για το βλέμμα, την υποκειμενικότητά του, τη θέση και τη σχέση θεατή-θεάμενου και την αλληλεπίδρασή τους, εμπνεόμενοι από το θεωρητικό έργο του John Berger (“Ways of Seeing”), της Laura Mulvey (“The male gaze”), από τη δουλειά καλλιτεχνών όπως ο Hans Bellmer και η Cindy Sherman και από τον καθημερινό μας βομβαρδισμό με εικόνες επαγγελματιών, ερασιτεχνών, φίλων, εχθρών, συγγενών και αγνώστων.
Σε μια αίθουσα, ένα Expanded Piano καταλαμβάνει κεντρική θέση, ελέγχοντας κάθε ήχο που ακούγεται στην αίθουσα, καθώς και τις video προβολές. Το κοινό είναι ελεύθερο να κινηθεί στο χώρο, ενώ σε ένα “κρυφό” δωμάτιο η performer περιμένει κάποιον δίπλα της. H εγκατάσταση Expanded Piano είναι εμπνευσμένη από την ιδέα του “Prepared Piano” (προετοιμασμένο πιάνο). Πρόκειται για την ιδέα του μηχανικά αλλοιωμένου πιάνου που χρησιμοποίησε στις συνθέσεις του ο John Cage και αργότερα και άλλοι, οι οποι?οι τοποθετούσαν βι?δες, ελα?σματα και δια?φορα αντικει?μενα στις χορδε?ς του, αλλοιώνοντας έτσι τον η?χο του. Το «Expanded Piano» του Σταυ?ρου Γασπαρα?του μετασχηματίζει την ιδε?α αυτη? σε μια πρωτο?τυπη ηλεκτρονικη? μορφη?, καθώς το ακουστικο? πια?νο καλωδιώνεται με διαφο?ρων τυ?πων μικρο?φωνα που τοποθετούνται στο σω?μα, τις χορδε?ς και τον μηχανισμο? του οργα?νου. Με τη βοη?θεια ενο?ς υπολογιστη? γι?νεται ζωντανη? επεξεργασι?α του ση?ματος των μικροφω?νων με αποτέλεσμα το πιάνο πια να ενεργοποιεί μια σειρά από ηχητικά γεγονότα καθώς και να επεξεργάζεται σε πραγματικό χρόνο το βίντεο της performance.
Όπως το βλέμμα είναι υποκειμενικό και η θέαση μιας δράσης προκαλεί πολλές και ποικίλες αντιδράσεις ανάλογα με το φιλτράρισμα που θα γίνει από τον θεατή, έτσι και το Expanded Piano δημιουργεί πολλαπλές αντιδράσεις για κάθε εισερχόμενο μουσικό ερέθισμα.
Το project “Woman watches herself being looked at” αφορά performance και audio-visual εγκατάσταση ανοιχτή στο κοινό πριν και μετά το πέρας της performance και επιλέχθηκε για ανάπτυξη μέσω residency σε ένα από τα πιο σημαντικά καλλιτεχνικά ιδρύματα παγκοσμίως, το Watermill Center του σκηνοθέτη και visual artist Robert Wilson.
Μουσείο Μπενάκη – Πειραιώς 138, Αθήνα
Παρασκευή 6 Οκτωβρίου & Σάββατο 7 Οκτωβρίου: 8 μ.μ. | Κυριακή 8 Οκτωβρίου 4 μ.μ.
Εισιτήριο: Κανονικό 7€ Μειωμένο 4€
