Το 2017, ερευνητές χρησιμοποίησαν ένα εικονικό τηλεσκόπιο στο μέγεθος του πλανήτη μας για να απεικονίσουν για πρώτη φορά τη σκιά μιας υπερμεγέθους μαύρης τρύπας.
Η εικόνα αφορούσε τον M87*, τη μαύρη τρύπα στο κέντρο του γαλαξία Messier 87, και ήταν η πρώτη εικόνα της σκιάς του ορίζοντα γεγονότων και του φωτεινού δίσκου προσαύξησης γύρω από μια μαύρη τρύπα που έχει ληφθεί ποτέ. Σήμερα, η ομάδα έδωσε στη δημοσιότητα μια νέα εικόνα του M87* από παρατηρήσεις που πραγματοποιήθηκαν ένα χρόνο αργότερα και δείχνουν ότι η σκιά δεν είναι μόνο ένα μόνιμο χαρακτηριστικό, όπως είχε προβλεφθεί, αλλά ότι η φωτεινότητα του δακτυλίου έχει αλλάξει.
Η ομάδα του Event Horizon Telescope (EHT) χρησιμοποίησε οκτώ ανεξάρτητες τεχνικές απεικόνισης και μοντελοποίησης για να αναλύσει τα δεδομένα από τις παρατηρήσεις του Απριλίου 2018 και διαπίστωσε ότι η κορυφή της φωτεινότητας του πορτοκαλί δίσκου έχει μετατοπιστεί κατά περίπου 30 μοίρες αριστερόστροφα.
«Η επιβεβαίωση του δακτυλίου σε ένα εντελώς νέο σύνολο δεδομένων είναι ένα τεράστιο ορόσημο για τη συνεργασία μας και μια ισχυρή ένδειξη ότι εξετάζουμε τη σκιά μιας μαύρης τρύπας και το υλικό που περιφέρεται γύρω από αυτήν», δήλωσε ο Δρ Κέιτσι Ασάντα του Ινστιτούτου Αστρονομίας και Αστροφυσικής Academia Sinica στην Ταϊβάν.
Ο Μ87* ζυγίζει 6,5 δισεκατομμύρια φορές τη μάζα του Ήλιου μας και βρίσκεται σε απόσταση 53,5 εκατομμυρίων ετών φωτός. Η μετατόπιση του σημείου φωτεινότητας που παρατηρήθηκε στις νέες παρατηρήσεις είχε προβλεφθεί, με την ιδέα ότι η εκπομπή από τον ταραχώδη, ακατάστατο δίσκο προσαύξησης γύρω από την υπερμεγέθη μαύρη τρύπα θα προκαλέσει ταλάντωση του πιο φωτεινού τμήματος. Η ταλάντωση μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να ελέγξουμε τις θεωρίες μας σχετικά με τη συμπεριφορά του μαγνητικού πεδίου και του πλάσματος γύρω από τη μαύρη τρύπα.
Οι εικόνες EHT αυτών των απίστευτων αντικειμένων είναι δυνατές χάρη σε μια φανταστική ιδιότητα του φωτός.
«Το 2022 πήραμε την πρώτη εικόνα της υπερμεγέθους μαύρης τρύπας του δικού μας γαλαξία, του Sagitarrius A*, και το 2023 την πρώτη άμεση εικόνα μιας μαύρης τρύπας που εκτοξεύει τους πίδακές της, καθώς και μια φωτοβολίδα του M87* με AI-οξύτητα. Με κάθε νέα εικόνα ή λεπτομέρεια που αποκαλύπτεται, και με περισσότερα τηλεσκόπια να αυξάνουν το μέγεθος και τις δυνατότητες της ΕΗΤ, το ερώτημα είναι: τι θα ''ζουμάρουμε'' στη συνέχεια;» αναρωτιούνται οι ερευνητές.
