Έχουμε μπει στο Δεκέμβριο και ετοιμαζόμαστε για εορτές και πανηγύρια, για χαρές, ζωηρά γλέντια με πλούσιο φαγοπότι. Με άλλα λόγια, έχουμε διάθεση για ευωχία.
Ευωχία η σημερινή λέξη από το ρήμα ε?ωχέομαι – ε?ωχο?μαι. Το ρήμα αυτό βγαίνει από το ε? και ?χω και κατά λέξη σημαίνει είμαι καλά, βρίσκομαι σε κατάσταση ευδαιμονίας. Όταν, λοιπόν, νιώθω ωραία, γιατί βιώνω την γιορτινή ατμόσφαιρα, τότε επιθυμώ να είμαι μαζί με άλλους και να μοιράζομαι τη χαρά μου μαζί τους. Η χαρά φέρνει το ωραίο φαγητό, που θα περιλαμβάνει πλούσια, καλομαγειρεμένα εδέσματα και φυσικά κρασί. Η γιορτή, συνεπώς πάει μαζί με την ευωχία, με γεύμα ή δείπνο, γλεντοκόπι και ξεφάντωμα.
Για τους αρχαίους μας ? ε?ωχία δεν ήταν μόνο το πλούσιο και άφθονο γεύμα ή το συμπόσιο, αλλά και η ευθυμία που αυτό δημιουργούσε στους παρευρισκομένους. Μάλιστα, η ειδική αίθουσα των συμποσίων, η τραπεζαρία, ονομαζόταν ε?ωχητήριον και ο συμπότης ή συνδαιτημόνας στο τραπέζι ήταν ο ε?ωχητής.
Η λέξη, όμως, ε?ωχία είχε και άλλες ιδιαίτερες σημασίες. Ε?ωχία αποκαλούσαν την προμήθεια ζωοτροφών για το στρατό, αλλά και την απόλαυση από μια ωραία συζήτηση ή συνομιλία. «Ε?ωχίαι λόγων» ήταν η εντρύφηση σε ενδιαφέρουσες αναλύσεις πάνω σε θέματα που κουβέντιαζαν οι παλιότεροι από εμάς στα δείπνα ή τα συμπόσια.
Αυτή η τελευταία σημασία, η πνευματική ευωχία, είναι πιο κοντά στο νόημα της εορτής των Χριστουγέννων. Σαφώς θα υπάρχει και υλική ευωχία, και η απαραίτητη καταναλωτική ευωχία, τα δώρα των ημερών, κάποια καινούργια ρούχα και αξεσουάρ. Ωραίες και αυτές, αλλά μπορούν να έλθουν δεύτερες, να ακολουθήσουν τη χριστουγεννιάτικη ψυχική ευωχία.
