Πώς θα σας φαινόταν, αν στο τέλος του 2024 ένας επαγγελματίας της αγοράς έβγαινε και υποστήριζε ανοιχτά ότι μια περιφερειακή αγορά με κάμποσες αναποτελεσματικότητες θα πήγαινε κόντρα στην πτώση των αμερικανικών δεικτών στο πρώτο τρίμηνο του 2025 και μάλιστα με εμφατική διαφορά 15 (και βάλε) ποσοστιαίων μονάδων;
Πώς θα σας φαίνονταν, αν ο μέχρι πρότινος ουραγός της ρευστότητας που λέγεται ΧΑ στη χειρότερη ως τώρα συνεδρίαση του Μαρτίου είχε τζίρο 190 εκατ. ευρώ; Και τέλος πώς θα σας φαινόταν, αν ο κλάδος των τραπεζών που πλήγωσε χρηματιστηριακά τους οπαδούς του από το 2010 έως και το 2020 έφτιαχνε καθημερινά κλίμα και οι τρεις από τις τέσσερις συστημικές τράπεζες θα είχαν απόδοση μέσα στις 20 καλύτερες της αγοράς;
Τα χρηματιστήρια υπάρχουν πρωτίστως για να μας εκπλήσσουν και αν τα πράγματα ήταν τόσο προβλέψιμα και πειθαρχημένα στατιστικά ίσως να μην είχε νόημα η ύπαρξη τόσων πολλών διαφορετικών αγορών. Θα αγοράζαμε ένα προϊόν, το οποίο θα είχε απόλυτη συσχέτιση με τους δείκτες αναφοράς της Αμερικής και δεν θα μπαίναμε στον κόπο να μελετάμε θεμελιώδη και αποτιμήσεις. Λίγο πολύ στο τέλος της ημέρας θα είχαμε μια ανάλογη επίδοση.
Δεν είναι τυχαίο αυτό που συμβαίνει φέτος: Η κερδοφορία των εταιριών δείχνει ανθεκτική, τα μερίσματα κρατάνε τους μακροχρόνιους ευχαριστημένους και οι ζυμώσεις εξαγορών δημιουργούν προσδοκίες νέων υπεραξιών. Πλέον μετά την εξαγορά της Τέρνα Ενεργειακής το παιχνίδι έχει ανοίξει: Ακόμα και εταιρίες με επιχειρηματική αξία πολλών δισεκατομμυρίων μπορεί να βρεθούν στο στόχαστρο επενδυτικών κεφαλαίων ή στρατηγικών επενδυτών, οι οποίοι πλέον βλέπουν την Ελλάδα έξω από το συνήθη τουριστικό αντικείμενο.
Εταιρίες που δεν είναι real estate μπαίνουν πλέον σε μια λογική να εξετάσουν τη δημόσια παρουσία τους σε μια ρυθμισμένη αγορά. Τα καλά νέα είναι ότι ακόμα το πλήθος των εμπλεκομένων δεν έχει αλλάξει δραστικά, δεν έχουμε δει κορυφώσεις ενδιαφέροντος ή μαζικά φαινόμενα φούσκας. Όταν τα κομμωτήρια και οι καφετέριες αποκτήσουν άποψη για την επενδυτική στρατηγική των χαρτοφυλακίων τους, τότε είναι καιρός για να μαζευόμαστε.
Το χρηματιστηριακό ξεκίνημα του 2025 έχει εκπλήξει πολλούς εμπλεκόμενους (αν όχι όλους) που επί χρόνια στο ξερό γήπεδο της Λ. Αθηνών περιμένουν αυτή τη στιγμή: Να αποκτήσει η αγορά αποτελεσματικότητα και να τιμολογήσει η ίδια της προοπτικές της χωρίς τα «αν», «αλλά», «εφόσον» που ακολουθούν μια εκτίμηση και συνδέουν την τύχη της αγοράς με το τι θα κάνουν οι αγορές του εξωτερικού. Ας το χαρούμε λοιπόν όσο κρατήσει.
Αν μη τι άλλο για τους παλαιότερους αυτή η άνοδος είναι μια αποζημίωση για τα χαμένα χρόνια της ελληνικής κρίσης και για τους λιγοστούς νέους επενδυτές των τελευταίων ετών μια επιβράβευση του ρίσκου και της εμπιστοσύνης τους. Βέβαια, δεν θα ξαναγίνουμε «99» γιατί απλούστατα το οικοσύστημα της αγοράς έχει αλλάξει. Μπορεί όμως να πάρουμε μια καλή γεύση από αυτό.
